025

We aten pizza. en babelden een beetje. Ik vind liam zn zussen en louis echt wel leuk. Na de pizza gingen we terug naar het huis en hielden ons bezig. Maar om 6 uur begon mijn gsm te rinkelen. "Excuseer me" vlug ging ik naar de gang. "Hallo?" Vroeg ik onzeker. "Meneer Horan?" Vroeg de onbekende stem. Het zou minder onbekend zijn moest ik kijken wie er belt maar daar loopt het meestal fout. "Ja dat ben ik" zei ik nu. "Nialler" en ik herkende tom's stem. "Ja, waarom ben je aan het bellen?" Er zou toch niks gebeurd zijn he? "Gewoon eens bellen om te weten hoe het gaat. Je was niet op school vandaag?" "Eigenlijk ben ik er wel geweest. Maar het 2de uur vroeg een vriend als ik wou helpen verhuizen. En ik kon toch moeilijk nee zeggen. En het is eens leuker dan lesgeven" tom lachte. "Spijbelen. Dat is niet zo goed he. Hoe dan ook ik wou vragen. Kom je met ons mee vanavond?" Ik zuchtte. "Nee. Sorry. Ik zal niet thuis zijn voor 8.30. En ook ben ik niet echt in de stemming om op cafe te zitten dus ik geef al forfait voor morgen ook." "Nialler. Dat kan je niet menen." Ik zuchtte. "Het spijt me. Ik heb gewoon wat tijd nodig om te relaxen" dat was een grote leugen. Ik had gewoon geen zin om liam alleen te laten. "Waar ben je nu eigenlijk?" Vroeg hij. Hij was mknder enthousiast. "Ik ben nog steeds bij mijn vrienden. In doncaster." "Doncaster? Ja inderdaad. Veel plezier nog zeker. Zie je morgen" "tot morgen Tom" ik drukte op de rode knop en wandelde terug. Liam keek me met grote ogen aan. "

Tom" zei ik toen ik naast hem plaatsnam. "Meneer flechter?" Ik knikte. "Waarom belde hij?" Vroeg Liam nieuwsgierig. "Dat vraag je niet Liam" zei Nicola. "Het is ok. Ik heb geen geheimen. Hij vroeg gewoon waarom ik niet op school was en als ik meeging gaan vanavond. Maar dat heb in afgezegd. En ik heb me ook vanonder morgen kunnen muizen" "dankje Niall" hij legde een arm om mijn schouder en ik drukte me wat dichter tegen hem aan. Ik voegde me weer in het gesprek. Na 3 kwartier was het al laat aan het worden. "We zouden maar beter eens gaan he Liam. Het is even rijden" hij knikte en nam zijn arm van rond mijn schouder. "Je bent zo leuk Niall. Het ene moment ben je zeer zacht en knuffelig. En het andere moment ben je dan weer zeer stoer en mannelijk en iers." Ik lachte. "Dankje Louis. Het is leuk om te horen dat ik ook mijn mannelijke zijde heb. Meisjes houden van mannelijk" zei ik lachend. Liam sloeg mijn arm. "En Liam?" Probeerde ik. Weer sloeg hij mij. "Ja en ook jongens. Uh beter?"liam knikte. "Maar het knuffelen is een vrouwelijk kantje denk ik" zei ik. Die kantjes kwamen meer naar boven tijdens een gay realtie dan een normale. Daar was ik me ondertussen ook al van bewust. "Misschien is het een beetje grof. Maar ik ga het toch vragen." Zei louis. "Suprise, suprise" sloeg ruth er vlug tussen. Louis keek naar haar boos en keek dan naar mij. "Ben je homo of bi?" Vroeg louis ik lachte en ruth sloeg hem. "Het is oke ruth. Ik ben bi" hij knikte en ruth keek hem boos aan. "Ik wou het gewoon weten" zei hij zuchtend. Ik begon te lachen. "Hoe dan ook. We willen jullie staar competie niet onderbreken maar we moeten echt wel door nu." We stonden op en ik ging dan eerst maar naar Nicola. Terwijl liam met louis prate. Wanneer ik dag tegen nicola zei had ging ik naar ruth. Ze bedankte me nog voor het helpen en ik maakte nog een praatje. Uiteindelijk lwam Liam naar ruth toe ging ik naar louis. Ik knufelde hem vlug en ging weer bij liam staan.

"Klaar?" Ik knikte. We wandelden naar buiten ik was net klaar op weg te rijden. Toen ruth de deur open zwaaide. Vlug stond ik op de rem. "Je bent je gsm vergeten" ze gaf liam zijn gsm. "Oh dankje. Dag ruth" we reden weg en ik zuchtte. "Dus je bedoeld dat we die gsm voor wel een minuut kwijt waren? Blijste minuut van mijn hele leven" zei ik wat lachend. "Hey, het is wel mijn gsm he" zei hij beledigd. "Het is nokia. En ik haat het alarm" zei ik overdrijvend. "Dat is gewoon omdat je niet weet hoe je het moet afleggen" "touché" ik legde justin timberlake op. "Moe liefje?" Vroeg ik toen hij redelijk stil bleef. "Ja. Een beetje" ik nam zijn hand. "Waarom slaap je niet even?" "Ik wil niet dat je alleen rijd. Het is al donker aan het worden." Ik glimlachte. "Liam. Ik ben de jongen die om 3 uur 's ochtends in heathrow stond om zijn vriendin met den jetlag naar huis te brengen. Ik vind het niet erg op alleen in het donker te rijden." Ik kneep lichtjes in zijn hand. "Zeker?" "Ja. Slaap maar. Ik zal je wakker maken als we er zijn oke?" "Dankje Nialler" zei hij. "He het is oke liefje. Ik hou van jou." "Jij ook" zei hij slaperig. Ik lachte en reed naar huis. Liam viel in slaap na 5 minuten en ik was nu luid Michael buble aan het meezingen. Ik was blij dat er niet veel mensen waren op de weg. Wanneer ik de auto gestopt had deed ik het licht net voor liam zijn ogen aan. Hij kreunde.

"We zijn er" ik hing boven hem en kuste hem. Hij kuste terug en nam mijn gezicht in zijn handen. Ik lachte en keek hem in zijn ogen. "Kom op libeer" zei ik toen ik recht zat. "Libeer?" Hij keek me verward aan. "Ja zo sta je als contact in mijn gsm" "serieus?" vroeg hij lachend. ik knikte. "dat is omdat ik eens gezegd heb dat je een teddy beer. mijn eigen persoonliijke teddybeer. dus dat heb ik als libeer in mijn gsm gezet." "weirdo" zei hij lachend en hij stapte uit de auto. ik deed het zelfde en sloot de auto. ik opende deur en we wandelden naar boven. ik liet mijn rugzak vallen en zat nee. "wat wil je eten?" vroeg ik lui. "chinees. het is te laat om nog iets fatsoenlijk te maken" ik knikte. hij had wel gelijk. "ik ga wel bestelen." zei ik toen ik mijn gsm nam en een telefoonnummer zocht. "ik hem een sms van mijn moeder. ze vraagt als ik haar bel. zou ik?" hij wist duidelijk niet wat te doen. "ik denk dat je dat beter doet. het is je moeder. en uiteindelijk moet je toch eens terug gaan." hij zuchtte maar knikte dan. "ik ga haar nu bellen"