Verweer tegen de zwarte kunsten met...

Mijn buik rammelde, ik liep naar de bed van Nick toe.
Waar is hij?!
Alles wat ik zag is een lege bed.
Hij kan toch niet?!
Ik liep naar beneden en zocht Luna.
De leerlingen kamer van Ravenklauw was integenstelling van blauw en vredig.
Het gaf een gevoel dat je in de lucht zwef op een parelwitte vogel.
Normaal gezien is Luna (dus niet NIck) al van lang wakker.
Ik liep naar benden naar de grote zaal.
Die was versiert met kaarsen die blauwe vlammen in leven hield.
Ah, daar ben je., zei ik tegen Nick.
Zijn kortte gekniptte haar waren in de war geschud.
Luna moest nog snel wat leren vor zwartekunsten, ze wilt een goeie ndruk maken, zei Nick met volle mond.
Zeg sinds wanneer ben je zo vroeg op?, vroeg ik.
Maar ik kon hem niet verstaan, zijn mond was vol met "durf je dit sllijm te eten" pudding.
Ik vervolgde: normaal gezien moet ik je deken naar mij toetrekken met de someerspreuk.
Gisteren hebben we niks gegeten, Perkamentus heeft ons direct naar bed gestuurd, weet je nog?, zei hij.
Eigenlijk was ik stiekem ak naar bed gegaan en had ik mijn choclade koeken op, biechtte ik op.
Dag jongens!, zei Luna.
Haar prachtige blonde haar die lichtjes gekruld waren vlogen in het rond en keek ons dan aan met haar hemelse donker blauwe ogen die me deed denken aan de nacht.
En goed geoefent?, vroeg ik.
Euh, geoefend ik heb hele helemaal nie... a ja ja.
Nick en Luna begonnen te lachen.
Wat is er?, vroeg ik verbaast.
niks niks, zeiden ze in koor.
Kom we moeten opschieten, verweer tegen de zwarte kunsten!, riep ik.
Maar wacht ik heb nog niks gegeten?!, zei Luna.
Als je indruk wilt maken moet je op tijd zijn!, zei ik spottend.
Pffffff, oke, zei ze.
Ik ben dol op zwarte kunsten, want daar zijn er altijd veel spreuken.
We gingen de trap op en zagen de deur voor verweer tgeen de zwarte kunsten.
Aaaa hallo klas!
Iedereen keek met open mond naar de meester, het is, het is...

(wie denken jullie dat het is?, schrijf het in de reactie, beschouw het als een spelletje!)