Hoofdstuk 35

"Ik ga ook maar." Deel ik de groep mee.
Niall en Harry hebben het zwembad al verlaten. Het was aan mij om Louis buiten te krijgen voor het grote moment. Maar dat lukt niet echt.
"Ik ook." Zegt Louis dan.
Wacht, vergeet wat ik net zei. Het is toch gelukt.
Ik knik kort. Louis heeft al de hele namiddag niks tegen me gezegd. Ik ben echt benieuwd naar zijn reactie als hij ons straks ziet.
Ik stap van mijn bedje af en loop richting de deur, Louis volgt me. Ik houdt de deur voor hem open, maar hij loopt zonder pardon langs me door. Perfect.
"Waar is Harry?" Vraagt Louis aan Niall die al een douche heeft genomen. Niall zit op Liam's bed met zijn telefoon.
"Onder de douche." Antwoordt Niall braaf.
"Ik ga ook even douchen." Zeg ik dan. En het woord douche kwam nogal een beetje veel te vaak voor in dit gesprek.
Oh ja... Wacht. Niall en ik 'haten' elkaar. Het zou mij nu echt lukken om te zeggen: Tot zo schat. Of iets in die richting.
"Doe je best." Antwoord Niall als eerste, hij zit kennelijk wel nog helemaal in zijn rol.
Louis knikt alleen. Als ik alles goed begrijp ben ik eerder klaar met douchen dan Louis omdat hij nog op Harry moet wachten, dus als Louis dan uit de badkamer komt en alle anderen weg zijn... Is het showtime!!
Ik spring snel onder de douche, vanavond mag ik gaan kiezen waar we eten.
Het water is heerlijk en het hotel heeft een goede, felle en brede straal. Perfect voor mij om te douchen.
Ik ben niet iemand die zeer uitgebreid douchet, toch doe ik er vaak best lang over. Ik gebruik alleen conditioner en shampoo voor mijn haar. Ik denk er trouwens over om het te laten dip dyen. Mijn haar is bruin van zichzelf, dus misschien blond van onder? Geen idee. Maar dat is niet om nu over na te denken...
Snel spring ik weer onder de douche vandaan, droog mijn haar en trek mijn jurkje voor vanavond aan. Sh*t mijn schoenen liggen nog in mijn koffer... Gehaast loop ik de badkamer uit op zoek naar mijn koffer, met mijn schoenen.
"Anne?" Hoor ik van achter me komen.
"Ja?" Antwoord ik braaf.
"Klaar voor het moment?" Vraagt Niall dan.
"Yup. Alleen hoe houden we de rest bezig?"
"Geregeld." Antwoordt hij simpeltjes.
"Hoe?" Vraag ik verder, terwijl ik hinkelend mijn schoenen aantrek.
"Liam... Ik heb hem alles verteld en hij houdt de rest bezig." Legt hij uit.
Slimme Niall...
"Oké slim! Maar ik ga snel verder anders ben ik te laat." Ik wacht niet op Niall's antwoord en ren terug de badkamer in, met mijn schoenen onder mijn voeten. Snel breng ik wat make-up aan op mijn gezicht, eyeliner en mascara is wel genoeg voor mij.
De zenuwen gieren door mijn lijf en ik krijg een moment van besef. Ik ga met mijn hand door mijn nog natte haar en ga zitten op de dichtgeslagen wc klep. Ik zucht en bedenk me nu pas wat er allemaal is gebeurd. Of ja... Wat er allemaal niet is gebeurd. Ik heb mijn gevoel voor Niall altijd verborgen gehouden, zo zie je maar. Ware liefde vindt zich altijd terug.
Oei... Geen tijd om na te denken. Snel spring ik op, bekijk mezelf nog even in de spiegel en loop dan de kamer terug in.
"Wauw." Verlaat Niall's mond en met open mond staart hij me aan.
"Dank je!" Lach ik verlegen.
"Hoe gaan we dat zometeen doen?" Verander ik het onderwerp, ik houdt niet zo van die aandacht.
"Uhm.... In het hoekje?" Denk Niall hardop en hij wijst naar het hoekje recht tegenover de muur waarachter de badkamer ligt.
"Perfect."
Net op dat moment horen we de douche stralen niet meet vallen, het teken dat Louis klaar is en dus ieder moment naar buiten kan komen.
Snel rennen Niall en ik naar het hoekje.
Oké, ik kan heel awkward gaan worden of geweldig...
Ik sta tegen de muur aan met Niall tegenover me. Onzeker kijk ik hem aan, ik kijk recht in zijn prachtige ogen en voor dat ik het weet staat er een glimlach op mijn gezicht van hier tot Moskou. Mijn blik wordt al snel iets mysterieuzer, maar de glimlach blijft. Hoe dieper ik in zijn ogen kijk hoe vrijer ik me voel. Hij straalt rust en loyaliteit uit... Langzaam maar zeker voel ik zijn voeten stukje bij beetje dichterbij schuiven, waarna in ook de uitstekende puntjes van zijn haar tegen mijn hoofd voel. Al snel volgen ook zijn lippen. Wat een perfect moment moest worden wordt 'verpest' door een deur die achter ons open vliegt. Verschrikt draaien we ons om.
"Niall? Anne?"