Hoofdstuk 179

Yuna

Ik ben blij dat Ben op ons huisje wil passen en natuurlijk ook voor Midnight die op stal blijft. Met Xena kan ik al een tijdje vliegen dus besluit ik dat te doen. Het is veiliger en ook een stuk sneller. Gelukkig stemde Aiden vanmorgen in zoals ik eigenlijk al wel had verwacht. Ik geloof dat het beter is als we alleen naar onze ouders gaan. Dan kan er niks fout gaan en kunnen we alles rustig uitleggen.
Eenmaal beneden pak ik nog wat brood en stop die in de laatste tas.
Daarna loop ik snel nog even naar de stallen toe om Midnight gedag te zeggen. Volgens mij kan het hem niet zo veel schelen aangezien er in de afgelopen paar weken verschillende paarden bij zijn gekomen, dus hij is in ieder geval niet alleen.

Als ik weer thuis ben pak ik de tassen van de tafel af en sleep ze mee richting de stallen waar Xena staat. Ze heeft in de gaten dat er wat gaat gebeuren en kan nauwelijks stil staan. Uiteindelijk heb ik het zadel opgekregen en bevestig ik de tassen aan het zadel.
Na een half uurtje sta ik met Xena buiten te wachten op Aiden die samen met Ben aan komt lopen.

‘Ben je zo ver?’ vraagt Ben aan Aiden als hij op zijn draak klimt.
‘Ja ik ben er klaar voor’ zegt hij vastberaden.
‘Dan wens ik jullie allebei veel succes en tot over een aantal weken’ roept hij terwijl hij ons uitzwaait.
Ik spoor Xena aan en vertrekt dan richting het Noorden als het goed is zou ik er overmorgen moeten zijn.
Rond de middag laat ik Xena landen zodat ze even kan rusten, zoals gewoonlijk is het landen voor haar nog niet zo gemakkelijk en zou ze bijna over haar eigen poten struikelen. Als ik van haar afstap en het zadel eraf haal laat ze zich dan ook met een harde plof en een zucht op de grond vallen om te laten zie hoe zwaar ze het wel niet heeft gehad.
Ik grinnik een keer en pak wat te eten uit een van de tassen.
Het zal nu ongeveer drie uur zijn als ik zo naar de zon kijk. Dat is perfect wat dan zit ik nog op schema. Waarom ik een schema heb gemaakt weet ik eigenlijk niet, mijn ouders weten niet eens dat ik kom dus eigenlijk is het niet nodig.
Ik pak een kaart en zie de kruisjes staan die ik erop heb getekend zodat ik weet waar ik kan overnachten. Ik ben hier thuis al bijna een week mee bezig geweest en ik geloof niet dat Aiden iets in de gaten heeft gehad. Dat is misschien maar beter ook anders zou hij zich zeker bedacht hebben en had hij niet naar zijn ouders willen gaan.

Na een uurtje is Xena weer start klaar en zitten we binnen een paar tellen weer in de lucht.
Als het na een lange tijd een beetje begint te schemeren kan ik in de verte het dorp al zien waar ik ga overnachten. Het dorp bestaat uit elven, ik ben er ooit eens geweest met mijn ouders dus je zou kunnen zeggen dat ik de weg in het dorp aardig weet te vinden.
Eenmaal op een weiland wat naast het dorp ligt kan ik Xena met wat gestuntel laten landen en zoek ik het adres om te overnachten.
Na een paar minuten heb ik het gevonden en leid ik Xena naar de stallen die ernaast staan. Ik laat haar voor de stallen even halt houden zodat ik even een sleutel kan vragen voor een kluisje zodat ik daar mijn spullen in kan doen. Ik loop naar de balie waar een jong meisje achter staat. Ze spreekt me vrolijk aan en geeft me een sleutel voor een kluisje in de stallen, ook geeft ze me meteen een sleutel voor een kamer zodat ik niet nog een keer moet wachten bij de balie.
Als ik Xena op stal heb staan en de spullen in een van de kastjes heb gedaan wens ik Xena nog welterusten. Daarna ga ik opzoek naar mijn kamer terwijl ik de tassen met me mee sleep.