Hoofdstuk 3

als we weer onderweg zijn, vertel ik Sietske was Michiel deed. hij ging echt te ver, zegt ze mee levend. veel te ver, vul ik haar aan. wat ga jij voor broodje nemen? vraagt Sietske. ik denk een broodje gezond, zeg ik. ik neem een croissant, zegt Sietske en ze likt haar lippen overdreven af. haha, lach ik en ik zet mijn fiets voor de bakkers etalage neer. ik loop vast naar binnen, als Sietske haar sleutel in haar tas stopt. wat moet ik nou kiezen? zeg ik twijfelend, je nam toch een broodje gezond? vraagt Sietske, en ze doet vast een croissant in een zakje. help me even, zeg ik alsof het de serieuste zaak van de wereld is. het is maar een broodje fen, zegt Sietske ongeduldig. ik moet mijn tas nog inpakken voor we naar het vliegveld gaan, zegt ze er snel achteraan. oke, zeg ik met een zucht, en ik stap naar de jongen achter de kassa toe. wat kan ik voor je doen, zegt hij met een glimlach. een broodje gezond graag, zeg ik als ik op mijn horloge kijk. tot mijn schrik is het al 12 uur, en ik tik ongeduldig met mijn vingers op het kassa blad. moet je zo weg? vraagt de jongen nieuwsgierig. dat gaat jou helemaal niks aan, denk ik, maar om beleefd te blijven geef ik toch antwoord. ja, zeg ik. de jongen knikt en legt het broodje op de toonbank. Sietske legt haar broodje ernaast, en ik haal mijn portemonnee tevoorschijn. dat word dan 3,45, zeg hij, en ik geef hem 5 euro. ik krijg het wisselgeld en de broodjes, en we lopen gehaast de winkel uit. we hebben nog een uur om naar huis te gaan en de tassen in te pakken, zegt Sietske gehaast en ze staat al klaar met haar fiets aan haar hand, en het broodje in haar mond. ik doe nou eenmaal wat langer over mijn fiets pakken dan jij, zeg ik als ik zie dat Sietske ongeduldig op haar stuur staat te tikken. als ik mijn fiets ook heb gepakt neem ik een hap van mijn broodje, en we fietsen weg. eenmaal thuis aangekomen, zijn onze broodjes al op. snel, snel, snel! zegt Sietske. we hebben nog maar 45 minuten! je fokt me op! zeg ik opgefokt, en ik spurt naar boven om mijn koffer onder mijn bed vandaan te halen. moet ik deze bh's mee nemen of niet, vraag ik aan Sietske, en ik hou twee sexy bh's omhoog. ja! zegt ze. je weet maar nooit, en ze steekt haar tong pesterig uit. ik lach sarcastisch, en smijt de bh's onderin de koffer. als ik me omdraai, zit sietske's hele kast zowat in haar koffer gepropt. moet dat echt allemaal mee? vraag ik, en ik denk aan het feit dat we dat allemaal zelf zullen moeten dragen. ja, zegt ze vastberaden, en ik smijt nog wat T-shirtjes in mijn koffer. als we voldoende kleren hebben ingepakt, lopen we naar de badkamer. ik gooi mijn tandenborstel, haarborstel, tandpasta, deo, en andere toiletspullen in mijn toilettas, rits hem dicht en leg hem bij de andere spullen in mijn koffer. nu hebben we beiden onze koffer gepakt, en zijn we 40 minuten verder. laten we naar het vliegveld gaan, zegt Sietske, en ze loopt voor me uit de trap af. zwetend, van het sjouwen met mijn overvolle, zware koffer, zet ik hem in de achterbak van mijn auto, en ga naast Sietske achter het stuur zitten. als ik de motor start, en weg wil rijden, opent Sietske de deur. wacht! roept ze, en ze rent het huis weer in. na 2 minuten komt ze terug, met onze telefoons en iPod's, met hun laders er nog aan. ze lagen nog aan de lader, zegt ze hijgend, en we kunnen eindelijk vertrekken.