Carrot 37 [einde♥]

'He!' Ik keek de jongen na die Louis net had geslagen, hij rende alsof zijn leven ervan af hing. Wat bezielde hem? Ik keek naar Louis die alweer lachend naast me stond. 'Ach het was alleen een bloedneus, meer niet. Hierdoor laten we het niet verpesten' Ik veegde het bloed onder z'n neus weg en gaf er een zoen op. 'Laten we naar je huis gaan' zei ik. Louis' huis, daar kwam ik graag. Het was er altijd een gezellige boel en iedereen was welkom. Het was als een tweede thuis voor me geworden.

'Louis! Eva!' Phoebe en Daisy kwamen blij op ons afgerend om ons daarna meteen lang te omhelzen. 'Heey kleine zusjes van me!' riep Louis uitbundig. Dit was waar ik zo van hield. Hij was als een vader voor zijn zusjes, zo beschermend en lief. Een zoen op hun voorhoofd en nog een knuffel. Nu hij in one direction zat, merkte je duidelijk dat hij niet meer zoveel thuis was en dat zijn familie hem enorm miste. 'Is mama ook thuis?' Phoebe keek met een glimlach. 'Ja, ze zit in de kamer zal ik thee maken?' 'Ja lekker' antwoorde ik, 'zal ik helpen?' Phoebe pakte mijn hand en samen liepen we naar de keuken waar we de waterkoker vulde met water. Terwijl we wachtten aten we stiekem koekjes uit de trommel. Phoebe had een geheimzinnig grijns om haar mond. 'Dit mag normaal niet, tegen niemand zeggen he?' Ik lachte en streek met een hand door haar haar. 'Nee natuurlijk niet gekkie!'

'En hoe is het met jullie?' Jay klonk aardig, liefdevol en warm zoals altijd. 'Ik heb zolang niets meer van jullie gehoord.' Mijn telefoon ringde. Ik schaamde me om op te pakken midden in dit gesprek maar ik deed het toch. 'Sorry' zei ik, en liep naar de gang.
~~`Hallo met Eva? 'Hey met josh hier, ken je me nog?' Ja natuurlijk ken ik je nog! maar waarom bel je? Kom om 3 uur naar de studio, ik heb wat goed spul voor je!~~ meteen daarna werd opgelegd. goed spul? wat bedoelde hij hier nou weer mee? Een beetje in de war liep ik terug naar de woonkamer waar ik met een beschamende glimlach terug aan tafel ging zitten. Het was nu half 3, ik zou wel vragen of Louis meeging. 'Louis?' mengde ik me in het gesprek. Hij keek op. 'Ga je dalijk even mee naar de studio? Ik denk dat ik mijn tas daar ben vergeten.' Jay keek me aan, 'Och lieverd toch ik zou hem maar snel gaan halen, ga maar gauw!'

'Hey Eva! oh en hoi Louis.' Josh stond in de studio toen we kwamen. 'Wat komen jullie doen?' Ik keek hem verbaasd aan, deed hij dit omdat louis erbij was? 'Oh Eva was haar tas vergeten.' zei Louis voor ik Josh iets kon vragen. 'Oh ik heb geen tas gezien, willen jullie iets drinken misschien?' Allebei sloegen we dit aanbod niet af en josh ging voor ons allebei iets te drinken halen. Ik nam een grote slok. Ik wist niet wat het was, het had een rare nasmaak. Het voelde zo vreemd. Alles werdt licht in mijn hoofd. Wat gebeurde er? Mijn ogen vielen dicht, ik viel van de stoel. 'Eva wat gebeurt er?' hoorde ik Louis angstig roepen. Ik kon mijn ogen nog even opendoen en Louis pakte mijn hand. Het laatste wat ik hoorde was een lange helse kreet van Louis. Daarna werdt alles zwart. En zweefde ik ver weg. ver ver weg. Naar een plek waar ik voor eeuwig en atlijd bij Maaike kon zijn.