Pokémon story deel 2

We lopen over het pad. Ik hou Spheal vast en Ayane houd Cindaquil vast. We zijn zo blij met onze eerste Pokémon.
'Zeg, maar nu we onze eerste Pokémon hebben moeten we ze ook gaan trainen toch?' zegt Ayane. 'Ja je hebt gelijk! meteen maar een oefengevecht doen?' zeg ik. 'Oké maar ik ga het je niet makkelijk maken Equues!' zegt Ayane. 'Dat hoeft ook niet want ik win tog wel haha!' zeg ik. 'Dat zullen we nog wel eens zien!' Opeen horen we iemand roepen: 'Stop! blijf staan Marill!''We kijken naar de richting waar het geluid vandaan komt. Er komt een kleine Marill aangehupt. Een meisje van een jaar of 14 rent achter haar aan. 'Marill stop nou!' De Marill is nu bijna bij Ayane en mij. Ik ga in het pad van de Marill staan zodat ze moet stoppen. Ik pak haar snel op en geeft hem aan het meisje als ze bij ons is. 'Bedankt! hijgt ze. 'Dat is mijn Marill, mijn Pokémon, ze wil altijd met me spelen door weg te rennen en dan moet ik haar pakken' lacht ze. Dan zegt ze er achter aan; Ik ben Kotone trouwens, wie zijn jullie?' Ik ben Equus en dit is Ayane. 'Wij hebben net onze eerste Pokémon gekregen van professor Elm' zegt Ayane. 'O leuk zeg! zegt Kotone. Het valt me nu pas op dat Kotone eigenlijk best knap is. Ik word rood, ik hoop dat ze dat maar niet ziet. 'Ik heb Marill niet gekregen zegt ze, Marill wou zelf met mij mee.' Vet! zegt Ayane. 'Waar gaan jullie naartoe?' vraagt Kotone. 'Naar Cherrygrove city en daarna naar Violet city voor ons eerste Gym gevecht' zeg ik. 'Leuk!' zegt Kotone. 'Uuh.. zou ik misschien met jullie mee kunnen reizen, ik bedoel ik wou ook op reis gaan alleen met Marill maar het is vast veel leuker met z'n drieën!' zegt Kotone. 'Ja!' zeg ik net iets te enthousiast. Ik voel dat ik weer rood word. 'Uuh... ik bedoel lijkt me leuk, wat vind jij Ayane?' Ik vind het goed hoor! 'Dat is dat geregeld! vanaf nu zijn we niet meer met z'n tweeën maar met z'n drieën!' 'Zeg ik wil je vreugde niet onderbreken hoor' zegt Ayane, 'maar ik heb eigenlijk best wel honger!' zegt ze lachend. 'Ik ook!' zegt Kotone. 'Nou laten we dan eerst maar eens gaan eten!' zeg ik.