The drama world of a famous girl -7-

[KIANA POV]:

Lekker warm ingeduffeld loop ik over straat, opweg naar de bibliotheek, voor te kijken wat die rare dingen allemaal betekenen. Als ik na een half uurtje bij de bibliotheek aankom stap ik naar binnen en bemachtig een computer. Ik begin druk te typen op het klavier en na een tijdje hebik gevonden wa ik zocht; rare stemmen en gefluister, koude windvlagen en voorwerpen die zomaar gaan bewegen of gaan zweven, in mijn geval de blaadjes in het verlaten straatje.

Veel mensen beweren stemmen te horen. Gefluister zonder dat er iemand in de buurt of kamer is. Andere mensen beweren dat dit onzin is, maar het kan wel degelijk! Koude windvlagen op strand, of op zonnige plaatsen zijn 1 van de dingen die veel voorkomen, of voorwerpen die opsteigen. Angst is hetgeen wat dan je lichaam overneemt. Wees echter niet bang, want waarscheinlijk zit er een geest in het spel. Iemand die je goed hebt gekend of iemand dat een ander familielid goed kent dat gestorven is, probeert je te waarschuwen, stuur het niet in de mist want dan kan het misschien verkeert aflopen...

Als versteend blijf ik zitten. "Een geest" fluister ik ongelovig tegen mezelf en denk aan Lina. "Hoi, zou ik even je computer mogen lenen" zegt een stem wat me doet opschrikken uit mijn trance. "Euh ja tuurlijk" antwoord ik en sta recht van de stoel. "Ik ben trouwens Twayla, en jij?" "Kiana, aangenaam" glimlach ik en ze knikt. "Ik moet gaan, zullen we soms en keertje afspreken? je lijkt me een toffe vriendin" knipoogt ze en ik zet gauw mijn nummer in haar GSM, waarna ik naar een hoger verdiep trek. Ik kies een paar boeken over geesten en al dat stuff en laat ze scannen, om daarna uit de bib te lopen en naar het hotel te gaan. "Kiana, waar was je in hemelsnaam! We hebben heel het hotel afgezocht naar jou!" gilt Levi hysterisch. "Sorry, ik was even gaan wandelen." bloos ik en geef haar en Tokio Hotel, die der achter staat een kus op de wang. "Ben op mijn kamer" zucht ik afwezig en loop naar de lift, waarna ik even later in mijn kamertje sta. "Het gaat me lukken" zucht ik en sluit mijn ogen. Heel geconcentreert zit ik 1 van de boeken te lezen als plots mijn mobiel gaat. "Kiana de smeth"
"Hoi, met Twayla, alles goed?"
"ja hoor metjou?"
"ook, maar, kan ik met je praten..?"
"tuurlijk, spreken we af aan het meertje vlakbij het park?"
"is goed, zie je daar ciao!"
"ciao!" klik. opgehangen. stilletjes aan leg ik mijn boek weg en begin me klaar te maken. Als ik klaarben met mijn haar en make up loop ik de deur uit en nog geen 2 minuten later sta ik voor het meertje bij het park. "Hoi Twayla" glimlach ik en kijk naar het meisje dat voor me staat. "over wat wilde je praten?" "Nou.."