Day 32

Scarlett Johnson

Ik ga zitten op bed en kijk naar Rosie, ze is zo verranderd, zo anders dan ik haar herrinner. Het is ook best wel logisch want ze blijft geen meisje van vier, net als mij. Maar papa is achter mij aangesprongen maar waar is hij dan nu? 'Uhm, Scarlett?' onderbreekt Rosie mijn gedachte. Ik schud even met mijn hoofd heen en weer om weer terug op aarde te keren. Ik sta op en pak twee pyjamma's uit mijn kast. Een trek ik zelf aan en de ander gooi ik naar Rosie. 'Je mag wel even douche hoor.' zeg ik en ik wijs naar de badkamer. Ze knikt en loopt de badkamer in. Ik laat me achterover vallen en kijk naar de lamp die vel in mijn ogen schijnt. Ik hoor de douche aan gaan en denk weer terug aan toen ik niet wist wat een douche was. Ik grinnik weer even bij de gedachte als ik het allemaal weer voor me zie. Ik besef het me eigenlijk noch haast niet, ik heb gewoon mijn zusje weer terug gevonden na zo lange tijd. Misschien kan Rosie me meenemen naar Ierland, Mulligar waar we zijn opgegroeit. Ik hoor al de heletijd geluid uit de badkamer komen maar als ik er op ga letten is het dat liedje die ik altijd nog heb ondhouden. Nu zingt ze het laatste stukje die ik niet meer wist:

Sterren twinklen zacht,
Melodie, Harmonie, betoveren heel de nacht.

Dus zo gaat ie dus verder.. Ik spring op van bed, maar hoe kent zij dat liedje?. Ik ga tegen de deur van de badkamer aan staan. 'Rosie? Waar heb je dat liedje van?' vraag ik door de deur heen. 'Die zong mama altijd voor ons voor we gingen slapen.' hoor ik haar zeggen aan de andere kant van de deur. Dus daar kende ik 'm van. Ik ga weer zitten op bed en ik hoor dat het water is gestopt met stromen. Ik neurie het liedje nog even tot Rosie de badkamer uit komt gelopen. Ze komt naast mij op het bed zitten. Er word op de deur geklopt en Harry komt binnen 'Hee Scarlett gaan we nog verder?' vraagt hij en hij kijkt omhoog. Hij kijkt Rosie en mij verbaast aan. Rosie en ik schieten in de lach omdat Harry's gezicht gewoon niet te beschrijven grappig is. 'Ma-ma-ma-ma-maa..' stottert hij. 'Ik had toch verteld dat ik een zusje had, nou dit is Rosie.' stel ik haar aan Harry voor. Hij hersteld zijn gezicht en geeft Rosie een hand. 'Maar ik wist niet dat jullie tweeling waren.' zegt hij en hij kijkt mij cuasti boos aan. 'Maar hoe weten we dan het verschil tussen jullie twee?' vraagt Harry een beetje hopeloos. 'Rosie heeft stijl haar en ik krullen en daarmee kan je ons altijd uit elkaar houden.' geef ik als tip. Harry knikt en loopt de kamer dan weer uit. Ik draai me om naar Rosie 'Kun je me morgen weer meenemen naar Mulligar? Waar we vroeger woonden?' vraag ik terwijl ik haar met puppieogen aan kijk. 'Okee, dan kunnen we ook meteen naar mama.' steld ze voor. Ik knik en rek me lang en breed uit. Ik sta op en kruip onder de deken, Rosie volgt mijn voorbeeld en doet precies het zelfde. Als we allebij liggen voel ik haar rug tegen die van mij. 'Net als vroeger.' mompeld ze. Ik doe het licht uit 'Net als vroeger.' herhaal ik haar woorden.

De zon brand in mijn ogen waardoor ik mijn handen voor mijn ogen hou. 'Goeiemorgen' mompel ik. Als ik geen reactie terug krijg open ik mijn ogen en kijk naar Rosie. Ze ligt met haar gezicht in het kussen en met haar armen er naast wat er heel grappig uit ziet. Ik buig me naar haar oor 'Goedemorgen!' zeg ik overdreven hard in haar oor. Ik hoor een kreun vanuit Rosie's kant en krijg daarna een duw in mijn gezicht. Ik val weer neer en ga dan weer zo snel mogelijk weer overeind zitten. 'Opstaan! We zouden vandaag naar Mulligar gaan!' dring ik aan en ik schut haar hevig door elkaar. Ze komt overeind zitten en slaakt een zucht. 'Okee' ik spring op van blijdschap. 'Ondbijt! Honger honger honger!' zeg ik zoals we vroeger ook altijd zeiden als we honger hadden. Ze grinnikt even en we lopen samen naar beneden.
Als we ons eten op hebben en ons ook al hebben aangeleed ren ik nog snel even naar boven. Ik open de deur van Niall's kamer en zie dat Niall al wakker is. Hij staat met zijn blote rug naar mij toe en hij heeft alleen maar een handoek om zijn middel. Hij is wat kleren uit zijn kast aan het vissen maar ik word een beetje ongeduldig als hij me nogsteeds niet heeft opgemerkt. 'Ahum, Niall?' vraag ik en op dat moment zie ik dat hij schrikt. Hij bedekt zijn half bloote lichaam met een shirt die hij vast had en draait zich om naar mij. 'Hee' zegt hij een beetje ongemakkelijk. 'Rosie en ik gaan naar Mulligar, daar heb ik vroeger gewoont en ik wil er graag nog een keer naar toe.' na dat ik die woorden had uitgebracht zie zijn lichaam verstijven en zijn gezicht verstrakken.

_________________________________

Het spijt me echt dat ik zo lang niet heb geschreven maar Havo/VWO is net iets te moeilijk voor mij.
Ik heb besloten om naar VMBO te gaan..