[002] Zayn Javadd Malik

Chagrijnig lig ik op mijn bed. De muziek dreunt hard door mijn kamer terwijl ik naar het witte plafond staar. Mijn bruine ogen zoeken naar oneffenheden maar die zijn niet te vinden. 'Zayn, kom is!' Hoor ik mijn moeder van beneden roepen. Mijn lippen vormen zich tot een smalle streep. Dat is vast die Niall... Ik sta op en trek mijn witte shirt meer naar beneden. Even kijk ik in de spiegel, haal een hand door mijn ravenzwarte haar en stap dan mijn kamer uit. De deur valt met een harde klap achter me dicht. Ik loop de trap af. 'Daar ben je eindelijk.' Zegt mijn moeder ietsjes ongeduldig toen ik van de laatste tree afstapte. Even werp ik haar een geiriteerde blik toe. Zij weet maar al te goed hoe veel zin ik hier in had... Dus niet. Ik krijg een waarschuwende blik terug waarna ze zich omdraait naar een blonde jongen. 'Dit is Niall.' Ik richt mijn ogen wat afkeurend op hem. Zijn blonde haar zit warrig, zijn ogen zijn rood omrand en staan dof, zijn wallen zijn ingevallen en hij is aan de magere kant. 'Niall.. Dit is Zayn.' Zegt mijn moeder als ik koppig mijn mond blijft houden. Het enige wat ik doe is zachtjes knikken terwijl hij een zwak glimlachje te voorschijn tovert. 'Laat je hem even zijn kamer zien?' Mijn moeder kijkt me dwingend aan. Zachtjes knik ik en kijk haar na. 'Kom je skelet?' Mompel ik, alles behalve vriendelijk. Alsof ik op een 'nieuwe broer' zit te wachten. Ik ben hun zoon en ik wil hun enige zoon zijn. Die Niall gaat niet opeens mijn plek in nemen, nooit!

-

Willen jullie hier even kijken?

Dangerous - Larry Styinson