092

Sarahjeanne Wilder

Net nu alles goed leek te komen, moest Logan het weer verpesten. Een zucht rolt over mijn lippen en ik sluit mijn ogen. Ik voel een paar ogen op me branden en kijk om me heen. Mijn blik vangt die van Liam en ik trek een vragend gezicht. ‘Gaat het?’ Vraagt hij. Ik knik en laat me naast hem neer zakken. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en zucht. ‘Het is gewoon dat alles eerst goed was en nu is Logan er weer en het gaat weer fout. Het is vermoeiend, ik krijg het gevoel dat je telkens over je schouder moet kijken of Logan niet toevallig achter je staat.’ Vertel ik Liam mijn gedachten en gevoelens. Liam haalt zijn schouders op. ‘Waarschijnlijk mag Logan nu niet meer in mijn buurt komen en gaat hij de gevangenis in. Dus dan zie ik hem niet meer, bovendien heb ik vijf geweldige vrienden om me heen die altijd voor me klaar staan.’ Ik ga rechtop zitten en kijkt hem verbaasd aan. ‘Vijf? Zoveel vrienden heb je helemaal niet.’ Liam trekt zijn wenkbrauw op. ‘Nee? Ik heb er nu wel vijf. Eerst had ik er maar één en dat was jij. Nu heb ik er vier bij gekregen.’ Liam wijst naar de andere jongens van One Direction en ik maak een begrijpend geluidje. ‘Oh ja, even vergeten.’ Mijn wangen kleuren langzaam roze en ik wend mijn gezicht af. Ik hoor Liam grinniken en voel zijn armen om me heen.

Iedereen kijkt ineens naar een bepaald iemand. Ik ga staan en kijk ook die richting op. Ik zie dat Logan naar ons toe komt gelopen en bal mijn vuisten. Liam voelt de spanning in mijn lichaam en slaat zijn arm om mijn schouder. ‘Rustig, hij zal niks doen.’ Sust hij me. Ik laat mijn gespannen houding varen, maar blijf alert rondkijken. We horen dat Logan Simon wil spreken en ze keren zich van de groep af. Meteen zijn de blikken op Liam gevestigd, die rustig naar Simon en Logan kijkt. ‘Wordt je er niet boos of bang van dat hij hier nu is?’ Vragend kijkt Liam zijn oudste zus, Nicola, hem aan. Liam haalt zijn schouders op. ‘Nee, niet echt. Boos worden zal toch niet helpen en ik weet dat hij niks zal doen als er zoveel mensen bij zijn. Daar is hij te bang voor, hij doet het liever als ik alleen ben of als hij me kan treiteren achter iedereen zijn rug om.’ Antwoord Liam simpel. Ergens heeft hij gelijk, maar ik werd net al boos en ik ben niet eens gepest. Op dat moment komen Logan en Simon weer terug gelopen. Simon heeft zijn handen op Logan zijn schouders gelegd en begeleid hem naar het midden van de cirkel, recht tegenover Liam. ‘Nu vertel jij Liam precies wat je mij hebt verteld.’ Beveelt hij Logan. Ik zie hoe hij even slikt en zijn moed bij elkaar schraapt. Ik voel me weer boos worden, alleen Liam weerhoudt me ervan om hem niet een klap in zijn gezicht te geven. Hij durft alles als hij alleen is met iemand, maar zo gauw als er meer mensen zijn dan twee, is hij een watje en durft hij niks meer.
Logan verteld dat hij spijt heeft van zijn daden en dat hij graag opnieuw wil beginnen. Ik snuif minachtend door mijn neus en laat duidelijk merken dat ik het er niet mee eens ben en hem het liefst de deur uit schop. Liam kijkt me even streng aan en ik kalmeer een beetje.
Mijn mond valt bijna open tot aan de vloer als ik hoor dat Liam zijn excuses accepteert en hem een nieuwe kans geeft.
Geschokt keer ik me naar Liam, als Logan weg is. ‘Ben je ziek of zo?’ Ik leg mijn hand op Liam zijn voorhoofd voor het dramatische effect. Liam schud mijn hand van zijn hoofd en haalt zijn schouders op. ‘Iedereen verdient een tweede kans, ook Logan.’ Voegt hij eraan toe als hij mijn blik van ongeloof ziet. ‘Maar hij heeft je jaren getreiterd, in elkaar geslagen en weet ik veel nog meer. En nu geef jij hem zonder blikken en blozen een tweede kans?!’ Mijn stem slaat een beetje over en Liam trekt zijn wenkbrauwen op. ‘Ik heb ook een tweede kans gekregen en jij ook. Je weet zelf hoe fijn het is als iemand je een tweede kans geeft en je wil leren kennen zoals je echt bent, zonder alles wat er gebeurd is.’ Liam geeft me een veelbetekende blik en loopt dan weg. Diep van binnen weet ik dat hij gelijk heeft, maar ik kan het nog steeds niet geloven. Ik zucht een keer en kijk de kring rond. Iedereen heeft het gesprek van Liam en mij gehoord en nu staan er vragende blikken in verschillende ogen geschreven. Ik ben er nog niet klaar voor om mijn hele levensverhaal te vertellen en negeer dan ook de blikken. Ik voel hoe de bank naast me in zakt en ik kijk naar de persoon naast me, Zayn. ‘Wat bedoelde Liam met dat jij ook een tweede kans hebt gekregen?’ Ik wist dat deze vraag zou komen en sluit mijn ogen. Ik kan het niet vertellen en dat is ook precies wat ik Zayn vertel. Hij knikt begrijpend en ik neem afscheid om Liam te gaan zoeken en mijn excuses aan te bieden.