016

"Mijn prinses" zei ik terwijl ik haar afschermde van haar moeder. "Mama" riep laura en ze worstelde zich uit mijn grip en ik zette haar gewoon op de grond.

"Jou prinses" zei ik dan een beetje zielig. "Oh. Nonkel Niall. Niet verdrietig zijn. Vandaag is jou grote dag" ze knuffelde mijn been. "Dankje Laura" ik aaide haar haar en ze liep weer naar denise. Ik lachte en zat aan tafel. Nu realiseerde ik pas hoeveel ik mijn vrienden miste. Rond 12 uur kwam laura op mijn schoot zitten. "Laura. Is het geen tijd voor je middagdutje?" Vroeg greg achter me. "Nee papa. Ik ben niet moe" ze zei het een beetje verveeld. "Het is oke greg. Ik let wel op haar." "Oke. Wil haar op het logeerbed leggen als ze slaapt? Wij gaan even naar de meubelfabrikant. We hebben een baby kamer om in te richten" zei greg. "Het is oke. Ik let echt wel op laura." "Dankje Niall" zei ze terwijl denise mijn wang kuste. Ze aaide haar dochters hoofd. "Je man staat achter me. Je hebt de verkeerde man voor. Niall. Greg. Niall greg. Niall greg" zei ik terwijl ik tussen ons beiden wijs.

"Oh. Niall bloost" riep kyle al lachend. Ze waren de enige die hier nog waren. Hij en shanni. Ze zijn eigelijk wel schattig samen. "Niall. Sorry maat. Maar ik ga ook maar eens. Maar ik heb skype. Gebruik het oke?" Ik knikte. "Zal ik doen. Dankje Sean. Dag shanni. Ga door met cute zijn" riep ik ze na. Hij lachte en een middelvinger verscheen om de hoek. "Kleine kinderen in de kamer" hij verliet het huis. Mijn moeder ging ook weg en laura en ik waren nog over. Ik nam haar op en ging in de zetel zitten. "Gaan we spongebob kijken?" Ik knikte. "Tuurlijk gaan we spongebob kijken."

ik zette spongebob op. laura nam haar denkentje en spreide het over ons uit. ze nestelde zich in mijn zeide. en ik voelde slaap komen. ik wou er niet eens tegen vechten. niet veel later lag ik te slapen. ik werd wakker door een deur. ik keek en zag laura naast me slapen. mijn vader kwam in de woonkamer. "heb ik je wakker gemaakt?" vroeg hij flusiterend. ik schudde mijn hoofd. Terwijl het waarschijnlijk wel zo was.blijft se deze avond?" zei ik wijzend naar Laura. pa knikte. "ik ga ze wakker maken en haar avond eten geven" hij knikte. "is goed. moet ik dat tenminste niet doen" lui dat hij is vandaag. voorzichtig nam ik haar armpjes van rond mijn lichaam. ik ging naar de keuken en begon te koken. het was niet veel maar het was gezond en oke voor laura en ik. en als er nog wat overschotten zijn voor pa. de pasta was klar en ik goot de saus in een potje. Samen met de zalm en de broccoli. ik was er trots op en ging laura halen. "baby. eten is klaar" "ik wil slapen" "je mag slapen prinses maar eerst moet je iets eten dan mag je de hele nacht slapen" ze liep naar de keuken en klom in haar stoel. ik bond haar een bavette aan en zette een porsie voor haar neus.

"het lijkt yuk Nonkel Niall" zei ze. ik lachte. "je bent dol op spaghetti het is hetzelfde recept maar een beetje anders. Probeer maar" voorzichtig stak ze een vork in haar mond. "Het is lekker" ik knikte."tuurlijk. Want ik heb het gemaakt" ze lachte en ze at alle op. "Het is bedtijd kleine meid" ze knikte. Dan zal ze wel zeer moe zijn. "Kom. Ik ga je klaarmaken." Na 30 minuten was ze gewassen een had ze een verse pamper. overdag moet ze geen meer maar 's nachts vertrouwen ze het nog niet. en ik had haar in haar bedje gestoken. "Slaapwel prinses" zei ik terwijl ik de dekens over haar legde. "slaapwel nokel Niall" ik kuste haar wang en deed het licht uit. ik ging naar beneden en keek voetbal met mijn vader. De babyfoon naast me. ik bedacht me dat ik het hem beter vandaag zou vertellen. "Pa. ik heb me juist bedacht dat ik je nooit verteld heb over mijn relatie die ik had in het eerste jaar van uni" hij keek naar me vragend. "Nee. Dat denk ik niet. Wil ik het wel weten?" "Hangt her van af. Maar ik ga je het toch vertellen " "ok" het klonk droog.

"Dus in het eerste jaar van de universiteit leerde ik veel mensen kennen. En ik werd een soort van verliefd. Dus na een paar dates werden we een koppel en ja na een jaar en een half werkten de dingen niet echt meer en dan heb ik het met hem uitgemaakt." Hij keek naar me. "hem?" "ja hem. geen paniek. niall is hier om het uit te leggen. Dus ik dacht dat ik homo was tot ik jade leerde kennen. En dan weet je de hoe het liep. Dus weet ik dat ik eigenlijk bi ben" "hoe lang weet je het al?" "2.5 jaar. Maar ik zeg het enkel maar omdat ik onlangs iemand ontmoet heb waar ik wel iets mee kan hebben " "weet je moeder het al?" "Nee" "je zou het beter vertellen" hij keek weer naar het scherm. "Dus je geeft er niks om?" Ik was een beetje verwonderd. "Natuurlijk geef ik erom maar ik had het gewoon verwacht. Je bent met mij over je realties aan het praten" ik schudde mijn hoofd en stond recht. "Waar ga je naartoe" "naar mijn ma" ik nam de babyfoon in mijn handen. Dat is nog het veiligste. "Je komt toch terug he" "ik neem een babyfoon mee. Tuurlijk kom ik terug" Een beetje geïrriteerd wandelde ik naar mijn moeders huis. Het is niet zo ver en daar ben ik wel blij om. Wanneer ik aanbelde keek ze me aan met grote ofzn.

"Oh hallo liefje" ze probeerde cheery te klinken. "Hallo ma" "alles oke?" Ik knikte. "Kan ik gewoon even met je praten" ze zette een grote stap opzij zodat ik kan binnenwandelden. "Kom binnen liefje" ik volgde haar naar de keuken en zei hallo tegen mijn stiefvader die begreep de hint en ging naar de living. Ik zat neer en mijn moeder zat voor me" ik ga het gewoon zeggen. Ik ben bi" mijn moeders ogen werden groot. "Wat?" Ze geloofde me niet. "Ik ben biseksueel. Ik hou val meisjes maar ook van jongens" "sinds wanneer weet je het liefje?" ze nam mijn handen vast. "2 jaar en een half. ik ben samen geweest met een jongen voor anderhalf jaar. dan dacht ik 2 haar dat ik homo was. het was ingewikkeld." Zei ik lachend. "Waarom heb j het ons nooit verteld?" "Toen ik met micheal was had ik zo veel vrienden verloren enkel josh bleef. En ik was gewoon bang. Ik wou niet nog meer mensen verliezen. En dat was misschien wel een beetje naïef maar als je zelf in de situatie zit is het stukken moeilijker. En dan was het uit en met jade. Ik bedoel ik dacht dat ik met jade sou trouwen en dan hoefde niemand te weten dat ik niet hetero ben. Maar nu heb ik iemand ontmoet een jongen dus en ik zie ons wel wat worden. Ik hoop dus dat we wat worden en ik dacht dat het beter was om het jullie vast te vertellen. Als ik de volgende keer iemand meeheb dat je niet schrikt snapje?" Ze keek in mijn ogen.

"Gaat het mama?" Ze kinkte. "Ja het is gewoon een beetje verwarrend. In had het niet van jou verwacht. Als ze me dat ooit gevraagd souden hebben zou ik altijd greg gezegd hebben. Jij niet. Je was helemaal ander dan toen greg opgroeide." "Ma. Sorry als ik cru ben maar je hebt me niet zien opgroeien. Greg is de enige die me heeft gekend. En sorry dat ik alles weer zo ingewikkeld moet maken. Dat is niet wat ik bedoelde met het feit dat ik geen stereotypisch leven wilde" "nee, nee het is oke. Het is niet jou schuld liefje." ik glimlachte. de babyfoon begon een lawaai te maken. ik stond vlug op. "Ik moet gaan. als ik ren ben ik nog net in tijd." ze lachte. vlug gaf ik haar een knuffel. "dag mam. dag chris" riep ik toen ik naar buiten ren. "ik zie je morgen" "dag Niall" riep mn moeder. "zie je" riep ik haar nog na.