Chapter 3

Zuchtend stond Draco op. Het alweer 2 dagen geleden na de aanval op Weasley. Zijn ogen keken om zich heen. De beroerdste kamer van allemaal. De kamer waar de hele Malfoy stamboom begon. En de allereerst Malfoy, Drianiok Malfoy, helemaal bovenop. 'DRACO KOMEN NU!' hoorde hij de bulderende stem van zijn vader. Hij stond langzaam op. Hij had de laatste tijd geen goede band met zijn vader. Niet sinds Snape zijn rang had gekregen. Hij stond stil voor een zwarte deur. In de deur stond van alles ingekerfd. Hoe Draniok Malfoy op jacht was. Hoe Bullania Malfoy een dier had gevangen met behulp van haar toverkunst en haar jurk. Hoe Niphonnio de eerste Slytherin Prince was en verder deed het hem niet toe. Hij draaide de knop om en kwam in de speciale 'Malfoy' kamer kwam. Een kamer waar alle speciale spullen bewaard werden. Alleen een echte Malfoy kon de knop omdraaien en degenen die bestemd waren voor een Malfoy. Hijzelf had nooit problemen gehad met de deur en dus waren zijn ouders erg trots op hem. 'Ga zitten liefje' hoorde hij de stem van zijn moeder en hij ging nerveus zitten. 'Is het waar dat je niks had gedaan om die Weasley uit de weg te ruimen.' klonk de stem van zijn vader, Draco zag dat hij de naam Weasley uitspuugde alsof het iets vies was. En dat waren ze ook. 'SPREEK' schreeuwde Lucius Malfoy. 'LUCIUS!' schreeuwde Draco's moeder er gelijk achteraan. Draco zag hoe hij de rand van de tafel omklemde om zijn moeder of hem niet te lijf te gaan. 'Draco rustig maar. Het is dus waar van het meisje.' mistroostig knikte Draco zijn hoofd. Narcissa ging verder 'Ik wil Draco, dat je dat meisje nu bespioneert en dat de komende weken doet. Als je haar helemaal kent zul je de perfecte kans vinden om toe te slaan.' Draco knikte zijn hoofd. 'Ik zal niet falen moeder, Dit keer niet.'


Draco zat in de boom zo goed verstopt voor mensen die van beneden af keken. Hijzelf was hier naartoe gekomen net nadat hij gehoord had dat die Weasley en Lovegood naar het meer zou gaan aan het eind van het hoofdpad. Verveeld keek hij naar de zwemmende muggles. Hoe konden mensen toch zonder magie leven! Hij snapte ze niet. Na een tijdje kwamen de 2 bloodtraitors aan. Draco zag hoe ze met elkaar praten en hoe Ginny haar kleren uit deed. Heel even bedacht hij zich dat hij nu moest omkijken maar later zou hij haar toch moeten doden dus waarom zou hij omkijken. Met glazige ogen keek hij naar haar. Haar slanke taille en haar perfecte lichaam. Toen ze het water in sprong en al haar haar om haar heen zweefde zou Draco gezegd hebben dat het een zeemeermin was als hij haar niet in het water had zien springen. Luna kwam er ook bij maar Draco lette helemaal niet op haar. Alleen maar op Ginny, De prachtige Ginny.