I hope you like it

Het was avond, De kille lucht sneed in zijn gezicht maar stug liep hij door. Vanavond was het. Dit was de avond dat hij eindelijk de kans kreeg. De kans om die vreselijk irritante Ginny Weasley uit de weg te ruimen. Zachtjes grinnikte Draco om de gedachte van het krantenkop van morgen. Hij zag het al voor zich:

Ginny Weasley de dochter van Arthur Weasley, Ambtenaar bij de ministerie van toverkunst is sinds gisternacht vermist. Er zijn geen sporen van een gevecht gevonden wat het voor de ministerie of toverkunst het moeilijk maakt om het verdwenen meisje te vinden.

Elke avond ging dat onnozele wicht een wandeling maken. En elke avond keerde ze voor 11 uur terug. Er was een stuk dat ze in het bos wandelde en daar zou hij haar opwachten. Hij had al een perfecte boom uitgezocht om haar neer te knuppelen door middel van een stok aangezien hij nog maar 16 was en dus nog niet mocht toveren. De bosjes ritselden en Draco hoorde hoe ze er aan kwam. Snel ging hij goed zitten en wachtte. Als eerste kwam haar vuurrode haren in zicht. Dat was niet moeilijk te missen. En toen pas haar hele lichaam. Zijn arm tintelde. Hij wou en moest gewoon haar laten verdwijnen. Voor altijd.

Net toen ze vlakbij hem was zag hij een lichtflits en viel ze voordat ze kon gillen neer. Hij hoorde een luide knal van iemand die verschijnselde en zag hoe die Weasley bewusteloos viel. Met glazige ogen kwam hij tevoorschijn en langzaam liep hij naar haar toe. Ze ademde nog wel want hij zag hoe haar buik op en neer ging. Draco boog zich voorover en streek een plukje haar uit Ginny's gezicht. Eigenlijk was ze best mooi, Bloedmooi zelfs maar ze was een bloedverrader. Als ze geen bloedverrader was zou hij haar best hadden gemogen maar het kon niet anders. Zijn adem stokte in zijn keel toen haar oogleden trilden maar ze bleven dicht. 'GINNY, GINNY!' hoorde hij zachtjes uit de verte en Draco besefte dat het alweer half twaalf was. Hij moest nu beslissen. Haar laten liggen of haar meeslepen en verstoppen om nooit meer gevonden te worden. Zijn handen gingen al naar voren om haar weg te slepen maar onderweg stopte hij. Hij kon het niet, Echt niet. Hij hoorde een paar voetstappen en gleed snel als een slang weg. Net toen hij zich in een boom had verstopt zag hij hoe de andere Weasley's uit de struiken kwamen en rondom het roerloze lichaam van Ginny gingen staan. 'Welke idioot heeft mijn dochter aangevallen.' hoorde Draco de woedende stem van Molly Weasley. Arthur, Ron, Fred en George Weasley tilden samen het lichaam van Ginny op en gingen weg. Net toen hij uit de boom wou klimmen zag hij hoe Harry Potter uit de bosjes kwam en de plaats grondig bestudeerde. Uiteindelijk kwam hij tot conclusie dat er niks was en ging weg. Draco wachtte 10 minuten en sprong toen uit de boom. Hij pakte zijn Nimbus 2001 en stapte op. Wie nu keek had gezien hoe hij opvloog en de nachtelijke hemel tegemoet ging.

Reageer (1)

  • Assietje

    Mooi geschreven!!

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen