Silent 3

Een week later

Het is 10 uur 's avonds en ik ben helemaal klaar om de jongens te ontmoeten. Ik loop nog eens naar de keuken en zet alle kommetjes, borden en schalen nog eens recht. Ik controleer of het bestek goed schoon is en alle knuffels geen vlekjes meer bevatten. Als ik honderd procent zeker weet dat alles helemaal perfect is loop ik naar de eettafel en ga een boek lezen, the hunger games. Ik lees door en probeer op te gaan in het boek, maar het lukt me niet. Dalijk komen ze thuis en dan zit ik daar saai een boek te lezen, misschien moet ik dan toch op de bank gaan zitten lezen. Alsof ik relaxt ben... Nee, dan denken ze dat ik hun huis heb ingenomen ofzo. Ik blijf zitten waar ik zit en kijk voor de zoveelste keer vandaag op mijn horloge. Het is al bijna middernacht! Nog precies 41 minuten. Ik heb mijn boek uit... Ik ren naar boven met mijn boek en pak mijn labtop van mijn bed, ik werp nog snel een blik in de spiegel. Ik heb een muts op, een zwarte trui aan, en een donkerblauwe gescheurde broek aan. Ik kijk naar mijn sneakers die erg versleten zijn. Maar ik heb niet zoveel geld, dus accepteer ik wat ik heb. Verlegen lach ik naar mezelf en schud mijn hoofd. Ik ren naar beneden en neem plaats achter de eettafel.
Ik ga op twitter en kijk naar mijn tweets. Heb je ooit wel een naar je tweets gekeken je gechaamd voor jezelf? Ik wel. Ik ga naar mijn mentions. Ik kan wel juichen als ik zie dat Niall me getwee heeft. hey valentina, we will be there around midnight. Looking forward to meet ya. o my god. Ik kijk nog een op mijn horloge: nog 5 minuten voor middernacht. En ik ben heel erg nerveus.
Ik hoor de sleutel in het stopcontact gaan, en gemompel vult de hal. Mijn hart begint sneller te kloppen. Ik kan naar de deur lopen ze begroeten of doen alsof ik het niet doorhad en verwondert opkijken.
Ik kies voor de laatste optie en als ik de haldeur open hoor gaan kijk ik oo van mijn labtop en sta op. Ik kijk nieuwschierig het hoekje om. Dan loop ik voorzichtig, langzaam op ze af. Ik schuif de mouwen van mijn trui over mijn handen. 'Hi....' Ik steek mijn hand op dat een kort zwaaitje moet voorstellen. Louis staat voor me met zijn rug naar me toe gedraait, ongeveer 3 meter van mij af.
Verwondert draait hij zich om en neemt me op. 'Hi, you must be Valentina Garcia. I love your name.' Nu kijken ze allemaal naar me. 'Thank you.' Zeg ik stil en ik glimlach. Ik schud zijn hand. Niall loopt als volgende op me af. 'Hi, i'm Niall, nice to meet you.' Hij schud mijn hand ook, net als Louis en glimlacht. Allemaal stellen ze zich hetzelfde voor en kijken het huis rond. 'Thank you for taking care of us.' Dat is eigenlijk ook wel wat ik doe. Ik maak niet alleen schoon en kook voor ze... Maar ik zorg ook voor ze als ze ziek worden of als ze (ik weet het, het klinkt heel kinderachtig) iemand nodig hebben om mee te praten, als ze niet kunnen slapen enzovoorts. 'Eh... Do you want to eat anything or do you want to go to bed?' Dit is zo raar, ik ben zo nerveus. Hoe doe ik dit goed? 'I think we're just going to bed. Right guys?' Zegt Zayn. Begrijpelijk. Het is... Ik kijk op mijn horloge. 3 over 12. Nog 23 uur en 57 minuten voor de volgende middernacht. 'Okay, do you need anything?' 'No thank you. Good night.' Het is te merken dat iedereen moe is. En dat mag ook wel, na zo'n worldtour. 'Goodnight. It was very nice to meet you guys.' En toen gingen we allemaal snel naar bed.