Zaterdag, 16 Februari

Zaterdag, 16 februari

"Hé Hazel, met Stephanie, ik had je beloofd te bellen, weet je nog?" Stephanie's stem klonk lief, het was acht uur in de avond en ik zat met een bak vanille ijs op mijn bed depressief P.s I Love You te kijken. Ik had de afgelopen tijd, sinds... ik het Finn en Jack had verteld, miljoenen films gekeken.
'Hé Steph, ja ik weet het nog..'
"Ik had een leuk idee, ik weet dat je geen zin hebt, maar ik ga je dwingen. Zullen we vanavond uitgaan?" Nee. Dat was het eerste wat in me op kwam.
'Ah, dat is lief van je maar ik blijf lie-'
"Je blijft liever thuis depressief doen? Hazel, als je verder wilt gaan met je leven, moet je ook verder gaan. Ik ben over een half uurtje bij je. Ga douche, kleed je aan. Anders doe ik het voor je. Tot zo schat!" En ze hing op. Nee hè? Ik had helemaal geen zin. Ik had de laatste tijd nergens zin in. Ik zat op bed en keek naar het beeldscherm wat op pauze stond. Misschien had Stephanie gelijk. Mijn leven stond op pauze, maar eigenlijk niet. Eigenlijk ging alles door. Ik keek naar mijn laptop die al sinds die avond niet meer was geopend. Ik had al het contact verbroken. Ik had een nieuw nummer aangevraagd (Ik weet het, dat is triest) Omdat Jack en Finn om de seconde mij belde en sms'te en toen ik ze geblokkeerd had, gingen ze me anoniem bellen. Ik kreeg brieven thuis, zowel van Finn als van Jack. Die van Finn had ik geopend. Één. Aangezien ik... Ik ging toen dood van verdriet. In de brief stond dat hij nergens anders aan kon denken dan aan mij, dat hij van niemand meer hield dan van mij. Hij vertelde me in elk detail hoeveel hij van me hield en hoe verdrietig hij was. Hoe vaak had hij wel niet in de brief gezet: "Ik weet niet wat ik moet doen zonder je? Wat moet ik nu? Ik kán niet verder zonder jou." Op school ontweek ik hun zwaar. Één keer had Jack mij tegen gehouden, gelukkig kwam Stephanie toe en joeg hem weg. Stephanie had mij ontzettend goed geholpen de laatste tijd. Lisa kwam ook langzamerhand weer bij me zitten. Jack was de enige die eigenlijk op school contact met mij te krijgen. Finn keek me alleen aan. In de brief stond ook dat hij mij niet op die manier zou lastig vallen maar dat hij ook moeite had met mij met rust te laten. Hij vertelde dat brieven schrijven het enige was wat hielp al wist hij niet of ik ze las. Die brief deed me zoveel pijn dat ik mezelf voorgenomen had, er geen meer te openen. Ik bewaarde ze in een grote box die ik onder me bed had. Mijn ouders wisten niet wat ze met mij aanmoesten. Mijn vader en moeder waren heus niet blij dat ik voor geen van beide koos. Mijn vader was zelfs naar mij toegekomen en zei dat het beter was als ik voor Finn ging kiezen. Hij zei dat hij zijn dochter niet zo verdrietig meer wilde zien. Ik snapte best dat Finn de meest logische keuze was, maar niet als je ook verliefd was op Jack. Ik hoorde de bel gaan en zat nog steeds op bed. Mijn moeder deed de deur open en verwelkomde Stephanie. Stephanie liep naar boven toe. Ik stond direct op en deed alsof ik in mijn kast zat te kijken voor kleding. Ik hoorde een diepe zucht toen Stephanie binnen kwam. "Serieus Hazel? Je bent volgens mij geen stap verder. Ga je nu douche, ik zoek je outfit op en ik zal je make-up doen!"
We liepen de club in, ik liep iets achter Stephanie aan al trok die me snel naar voren. "Lieverd, we gaan lekker drinken vanavond en haal Jack en Finn uit je hoofd. Ik ga je trouwens voorstellen aan mijn neef." Ik keek haar aan met grote ogen. 'Eh? Nee!? Ik wil niemand ontmoeten...' Stephanie rolde met haar ogen. "Mijn neef wil je wel ontmoeten. Zijn naam is Adam, hij is hartstikke leuk en ik weet zeker dat je geen spijt gaat krijgen van hem ontmoeten." Ik zuchtte diep en rolde met mijn ogen. "Maar eerst moet er wat meer drank bij jou in!"
Scheef liep ik door de club in. Ik was nog nooit zó dronken geweest. Ik kon amper recht op staan. Ik plofte op een kruk bij de bar naast een jongen met donker haar. Hij had een sigaret in zijn mond en keek mij aan. "Gaat het?" Vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd van nee. 'Nee, ik.. i.. ik heb teveel..dr-drank op. Ggeen slim idee...' Hij glimlachte speels en schoof zijn stoel naar mij toe. "Ach, geeft niet. Ik wacht op mijn nichtje, die zou hier zijn met een meisje die ik moest gaan ontmoeten of zo." Ik was stil en knikte alleen maar. 'Ik denk niet dat je dat meisje wilt ontmoeten.' De jongen keek mij verward aan. "Hoezo niet?" Ik glimlachte. 'Wie wilt nou een meisje ontmoeten die toch alleen maar zit te janken?' De jongen keek langs mij. "Daar is me nicht...' Hij glimlachte naar haar en knikte al had ik geen idee waarom. "Er moet toch iemand haar troosten?" De jongen glimlachte lief naar mij en stak zijn hand uit. "Mijn naam is Adam en jij bent vast Hazel."
"Anders spreek je toch gewoon stiekem af met diegene die je het meest mis?" Zei Adam glimlachend terwijl hij nog twee biertjes bestelde. 'Nee, ik mis ze allebei..' Adam haalde zijn schouders op. "Wie het meest? Bij wie van de twee zou je nu het liefst willen zijn...?" Ik keek Adam aan. 'Jack. Maar ook F-' "Jack dus. Ga stiekem met hem afspreken." Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, nee. Ik wil ook Finn..' Adam zuchtte. "Hazel, één van die twee jongens zal je gaan kiezen. Misschien is het beter als je het gaat uitvinden wie je leuker vindt in plaats van veel alcohol drinken in een bar en depressief te zijn." Lachte hij. Het was hard maar waar.