Chapter Six
Twee weken later.
De afgelopen weken heb ik heel erg genoten. Ik heb nieuwe vriendin op school. Nu zit ik niet meer alleen in de pauze. Demi zat ook alleen, en heb toen een keer mijn moed opgeraapt en naar haar toe gegaan. We hadden leuk gepraat, en eigenlijk sinds dien zitten we altijd met zn tweeën in de pauze. Ook zit ze bij mij in de klas. Tenminste in mijn mentorklas, en hebben we ongeveer de helft van de lessen samen. Ik zit veel lekkerder in mijn vel. Ik heb haar ook verteld van Luke, en ze begrijpt me. Ze had hem al nooit gemogen. Gelukkig denk ik wel minder aan hem, en let ik niet zo erg meer op hem.
Dit komt een groot deel door Michael. We zijn super close geworden in deze twee weken. Altijd lachen tijdens het werken, gewoon altijd. Ook zitten we vaak te klieren, en maken we rare opmerkingen tegen elkaar. Vaak poke ik hem ook. Zoals vorige week. Toen deed ik dat bij hem, hij schrok zich kapot. Hij deed net alsof hij verdrietig was dat ik deed. Hij vroeg waarom hij een poke kreeg, en geen knuffel. Dus toen kwam ik op hem af voor een knuffel, kreeg ik hem niet. Achteraf natuurlijk lachen. We zijn niet echt serieus als we samen zijn. Jammer genoeg zie ik hem maar één keer per week op het werk. Wel is het dan extra speciaal omdat we er dan helemaal naar uit kijken. Ook hebben we veel gewhatsappt en ben ik er achter gekomen dat we best wel veel op elkaar lijken. Alleen maar leuk, toch?
Vandaag heb ik gelukkig weekend. Eindelijk een beetje fatsoenlijk tijd om iets leuks te gaan doen. Shoppen met Liz. Omdat we het beiden best wel druk hadden, hebben we echt echt even tijd nodig voor ons. Als we de stad inlopen zien we al snel de Starbucks
''Kom An, daar moeten we echt heen. Ik houd zoveel van Starbucks'' schreeuwt ze bijna uit blijheid. Eenmaal binnen staat er helemaal niet zo'n lange rij. Als we aan de beurt zijn besteld Liz een middelgrote Caramel Macchiato en ik een grootte Triple Caramel Frappuccino, ook bestellen we allebei nog een Skinny Lemon and Poppyseed Muffin. We gaan zitten bij een tafel bij het raam en drinken rustig onze koffie op. Ik heb hem al eerder op, al kan ik dat haast niet geloven aangezien ik een grote maat heb en Liz een middel. Ik kijk uit het raam en wacht rustig totdat Liz het op heeft. Maar dan schrik ik als ik een bekende zie lopen. Nee hé? Dat kan er ook nog wel bij.
'Liz, kom we gaan. Drink je koffie buiten maar op, als we onderweg zijn naar winkels.''
''Huh, An? Waarom zo'n haast" vraagt ze aan mij.
''Hij is er ook. Ik zag hem net lopen. Ik wil hem niet tegen komen'' zeg ik tegen haar. ''Hij mag onze dag niet verpesten.''
Ze snapt me meteen, en we staan op. We schuiven netjes onze stoelen aan. We lopen richting de deur en gaan naar buiten. We lopen de hoofd winkelstraat in, of eigenlijk is het meer een shoppingmall.
''Ah An, de H&M. Laten we daar maar meteen heen gaan'' verteld ze enthousiast. Ik stem in en gaan de winkel in. Zo gaan we nog verder en zijn we al veel meer winkels ingegaan. IK heb een aantal dingen gevonden, en vind het eigenlijk wel goed voor vandaag. Maar ik merk aan Liz dat ze nog lang niet uitgeshopt is, en eigenlijk vind ik dat best wel jammer.
''An, wat is er aan de hand? Je bent de hele tijd al zo stil. Dat ben ik niet van je gewend'' zegt ze dan onverwachts. Heeft ze het dan toch door?
''Niks. Ik ben gewoon een beetje bang dat ik hem tegenkom'' zeg ik haast fluisterend. ''Ik heb er geen zin in. Ik ben bang dat ik dat niet aan kan.''
Net op dat moment zie ik hem. Ik kijk bang naar Liz. Zij kijkt naar mij en dan naar hem. Ze heeft het door en ze trekt me mee aan mijn mouw van mijn jas. We lopen, eigenlijk snelwandelen, naar een paar straten verder en eindigen in een steegje. Het is zo'n vies, oud, stinkend, smal steegje waar je liever niet in loopt. Ik pak Liz' hand, omdat het best wel creepy is. Snel lopen we door. Ondertussen horen we waakhonden en mensen die schreeuwen. We zijn aangekomen bij het einde en lopen dan door zonder rond te kijken. Misschien hadden we dat toch beter wel kunnen doen.
Reageer (1)
Oh god!
1 decennium geledenSnel verder