Vrijdag, 8 Februari - Vervolg

Vrijdag, 8 Februari - Vervolg

Eindelijk voelde ik me weer eens levend. Het voelde weer compleet aan. Hazel en ik konden wel uren blijven door zoenen. Ik had haar zo erg gemist, realiseerde ik me. Na een tijdje stopte ze en keek mij een tijdje aan. Ik zag aan haar dat er iets was. Maar eigenlijk, kijkt Hazel altijd zo. Voor het ongeluk keek ze mij nooit zo aan. Ze leek nu altijd wel bezorgd te zijn en ze keek altijd alsof er iets was. En misschien was er ook iets. Er zat haar iets dwars. 'Liefje, wat kijk je bezorgd, is er iets?' Vroeg ik na een tijdje. Ze knikte van ja. Ik sloeg direct mijn armen om haar heen en hield haar stevig vast. Toen ik haar weer los liet, had ze tranen in haar ogen. "Finn, ik verdien je niet..." Ik fronste licht. Ze keek naar beneden. 'Omdat je met Jack bent geweest?' Hazel haalde haar schouders op. "Ik ga met hem sinds... eind oktober." Ik keek haar een tijdje aan. 'Ben... je verliefd op hem?' Ik slikte. Nu begon ik bang te worden ook. Wat nou als ze ook verliefd op hem was? Wat moest ik dan?! Ze zuchtte. "Ik moet niet tegen je liegen, dus... ja. Ik ben ook verliefd op hem." Op dat moment leek mijn wereld in te storten. Ik keek haar niet aan, maar zij mij wel. 'Weet Jack dat?' Ze knikte. "Ja, hij wilt dat ik voor hem ga kiezen of tenminste, hij wilt dat ik een keuze ga maken." Dat kon ik begrijpen. Dat wilde ik ook. Ze moest een keuze maken. 'Sorry Hazel, maar jij bent mijn vriendin. Is het moeilijk om een keuze te maken?' Hazel keek mij aan de blik die ze mij gaf, zei al genoeg. "Finn, het spijt me maar ik wil en kan en ga niet kiezen." Ik fronste en voelde een woede opkomen. 'Wat? Denk je dat ik het ga accepteren dat je met Jack ook gaat? Hazel, je moet niet denken dat ik dat pik en gelood me, Jack pikt dat ook niet. Je kan ons niet allebei hebben. Of het een of het ander. Soms moet je kiezen in het leven en hierbij, mag je kiezen.' Hazel kreeg tranen in haar ogen en begon te huilen. Meteen voelde ik me schuldig. "Als ik voor jou kies, verlies ik Jack en als ik voor Jack kies, verlies ik jou. En jij bent het laatste persoon op deze wereld die ik wil verliezen. Je hebt geen idee hoe moeilijk het was dat jij in coma lag en iedereen zei dat je het toch niet zou redden. Niemand, behalve Jack was er voor me. Hij was er, wanneer jij er niet was.Ik kan geen nee tegen Jack zeggen, maar ik kan niet nog een keer jou verlaten. Ik ben té verliefd op Jack om nee te zeggen maar ik weet dat jij hét bent voor mij en ik ben nét zo verliefd op jou als ik op Jack ben. En... Ik weet dat ik het niet kan maken om met Jack vreemd te gaan terwijl ik jou heb. Ik snap het, ik doe jou pijn en ik doe nu op dit moment Jack pijn! Je snapt niet in welke positie ik zit!" Hazel stond op en keek mij aan. "Jij en Jack hebben gelijk. Ik kan niet jullie beide hebben. Dus is het beter als ik geen van beide kies." Ik kwam overeind en wilde Hazels hand pakken. Maar ze hield hem achter haar rug. "Ik maak het uit. Het spijt me." Mijn mond viel open. 'J-j.. je kan het niet ui-' En toen barstte ik uit in huilen. Hazel rende weg, zo hard als ze kon en ik kon alleen maar instorten. 'Hazel!' Schreeuwde ik al huilend maar ze bleef doorrennen tot ik haar niet meer zag. Net waren we nog aan het zoenen en alles leek perfect en compleet te zijn en nu, nu storten alles in. Alles brak en ging kapot.