Vrijdag, 8 Februari

Vrijdag, 8 Februari

We liepen lachend uit het gebouw waar we zo juist hadden gelasergamed. Het was ontzettend gezellig geweest. Finn en ik zaten samen in een team en moesten tegen andere teams van twee. De meeste gingen zich zelf opsplitsen maar Finn hield mij stevig bij zich. We hadden geen enkele keer gewonnen. Finn had de hele tijd een lachbui en kon zich niet stil houden. Elke keer wanneer hij af was, riep hij dat ik me ook moest overgeven. En als ik dat deed, dan hield hij de hele tijd zijn armen om mijn middel en knuffelde me haast dood. 'Je bent echt een drol hè? Je weet hoe graag ik wil winnen en je laat je gewoon afgaan en dan zeggen dat ik dat ook moet doen!' Ik duwde hem speels opzij. "Sorry!" Finn kreeg dat woord zelfs moeilijk uit zijn mond van het lachen. "Oh Hazel! We moeten een brug zoeken!" Ik keek om me heen. 'Er is als het goed is eentje-' Finn tilde mij zo op en begon te lopen. Ik keek hem met grote ogen aan. Hij begon te rennen terwijl hij mij in zijn armen had. 'Straks laat je me vallen!?' Finn begon opnieuw te lachen. "Ik zou jou nooit laten vallen, ik kan me alleen moeilijk inhouden. Ik moet je écht kussen en ik wil met je zoenen maar we moeten bij een brug zijn!" Ik begon te giechelen. 'Finn, misschien zijn we sneller als ik ook ren?' Finn keek mij grijnzend aan. "Nah, ik vind het wel leuk om je te dragen." Ik sloeg mijn armen om mijn nek heen.
We waren bij een brug. Hij liet mij voorzichtig los en trok mij direct naar de brug. 'We moeten zitten hè? Het moet wel precies gaan zoals in jou droom.' We gingen zitten en precies om dat moment realiseerde ik me dat ik nu hem moest gaan vertellen hoeveel ik van hem hield. Net zoals in zijn droom. Shit. Het was niet dat ik dat niet kon, het was... alleen wel eng om het zo tegen hem te zeggen. Ik schoof naar hem toe zodat we tegen elkaar aanzaten en pakte zijn hand vast. 'Finn... Ik moet je nu dus gaan vertellen hoeveel ik van je hou?' Finn grinnikte zachtjes. "Zo ging het in de droom, ja." Ik knikte en beet op mijn lip. Hij keek me aan en glimlachte heel licht. "Je vindt het.. zeker raar en eng om het zomaar nu te gaan zeggen omdat het ook zo in de droom ging?" Ik knikte opnieuw. Ik staarde naar het water maar hij pakte met zijn duim- en wijsvinger mijn kin vast. Hij drukte zijn neus tegen die van mij aan. Ineens leek alles zo on echt en ik kreeg het weer helemaal warm van binnen. Alsof het de eerste keer weer was dat we gingen zoenen. Ik legde mijn hand op zijn wang. Hij keek me zó lief aan, met die liefdevolle blik van hem. "Hazel, het enige wat ik wil weten is... Of je van me houdt. En of je dan ook verliefd op me bent. Dat is voor mij genoeg." Ik keek hem aan, ik staarde in zijn ogen. Hij had het door en moest zacht grinniken. 'Ik hou van je en ben verliefd op je.' Zei ik zonder er echt bij na te denken. Ik kon ook niets anders zeggen dan dat. Ik wilde nu net zo graag dat hij mij begon te kussen. Hij drukte een kus op mijn neus en glimlachte lief. Hij bond zijn armen om mij heen. Ik ging op zijn schoot zitten en sloeg mijn benen om zijn middel. Hij hield mijn gezicht vast en begon mij zoals.. in de droom.. zoals vroeger. Overal te kussen. Bij elke kus, wilde ik zijn lippen alleen maar meer op die van mij. Ik had mijn ogen licht gesloten. Hij vergat geen plekje op mijn gezicht. Ik hield nu zijn gezicht vast en hield hem stil. Ik keek hem aan. Beide hadden we elkaar vast. Ik drukte hem naar mij toe en kon me niet inhouden om hem direct vurig te gaan zoenen. Alles schokte van binnen. Ik was eindelijk weer eens met Finn aan het zoenen. Hij zoende nog steeds zoals hij dat altijd deed.

Volgend hoofdstuk is vervolg op deze en... vanuit Finns perspectief.