O7 ~ Owen Playfair

Wat ik daar zie! Ik geloof m'n ogen niet. Puck en Daan staan gewoon te knuffelen. Daan kent haar pas een dag en... Het enige wat ik uit kan brengen is “what the fuck?” en loop dan zo snel mogelijk weg. Daan komt achter mij aan en wilt het uitleggen, maar ik geloof het niet. Het is een groot onzin verhaal. Ik ben woedend. Heeft Daan nu echt niet door dat ik weet dat hij het verzonnen heeft?! Ik kap zijn verhaal af door “IK GELOOF ER HE – LE – MAAL NIKS VAN, JE KENT MIJN BESTE VRIENDIN NET EN PROBEERT NU AL VAN ALLES BIJ DER UIT?” te roepen. Daan zegt gelijk weer dat het niet op die manier was enzo. Ik zeg nog ''het zal allemaal wel'' en loop dan kwaad naar beneden.

''Jongen, wat is er boven toch allemaal aan de hand.'' vraagt papa gelijk die nog steeds beneden zit. ''niks'' zeg ik kortaf. Ik ga aan de keuken tafel zitten en leg mijn hoofd op mijn handen. Dit kan niet, het kan gewoon niet! Mijn hoofd is echt aan het koken. Ik vind het niet erg als ze iets samen zouden hebben, maar het idee dat Daan Puck's hart breekt. Er loopt een rilling over mijn rug. Ik hoor de gangdeur opengaan, eigenlijk hoop ik stiekem dat het Daan NIET is, ik moet even alles op een rijtje zetten voordat ik met hem kan praten. ''Owen?” hoor ik een lieve stem zeggen, gelukkig het is Puck. Ik kijk om, “kan ik even met je praten?”vraagt ze dan. Ik knik en ze komt naast mij zitten. Ik bedenk mij, dat ik eerst iets moet zeggen voordat zij iets zegt. Ik weet zo snel niks te bedenken dus zeg ik maar “sorry puck..” Ze legt het hele verhaal uit en zegt duidelijk dat er echt niets was en dat ze helemaal niet wil dat wij ruzie hebben door haar. Eerst geloof ik het nog niet helemaal, maar nadat ze het echt duidelijk heeft gemaakt dat er niks was geloof ik haar. Daarna vraagt ze waarom ik nou zo boos was. Ik leg haar uit dat ik gewoon wil dat niet een van mijn vrienden haar hart breekt en dat ik gewoon te veel van haar hou! ''ik vind het zo lief van je dat je me zo wil beschermen owie, maar weet dat ik ook echt wel op mezelf kan passen! En ik zou sowieso niks met Daan beginnen, want het is een vriend van jou en dat kan alleen maar ongemakkelijke situaties veroorzaken haha” zegt ze dan lachend waardoor ik ook een glimlachje op mijn gezicht krijg. Ze opent haar armen en slaat ze om me heen, ik sla de mijne om haar een en zo knuffelen we even. Het voelt zo fijn. Voordat we naar boven lopen druk ik nog vlug een kus op haar wang. Ze glimlacht en trekt me dan mee naar boven.

''Alles weer goed neem ik aan'' zegt Rein als we lachend binnen komen. '''jaa'' roept Puck vrolijk en ploft naast Rein op mijn bed. Ik sein Daan even dat hij naar de overloop moet komen, ik loop alvast weg. Niet veel later sta ik tegen over Daan en bied mijn excuses aan. ''sorry'' zeg ik terwijl ik naar mijn sokken kijk. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen dus ik wacht Daan's reactie af. ''Het is al goed, zolang je volgende keer wel gelooft'' zegt Daan lachend. Ik lach ook en geef hem een vriendschappelijke knuffel. ''GROEPHUGG!!!" roepen Nils en Puck samen terwijl Rein mijn slaapkamerdeur open zwaait.

''Ik doe het licht uit he!'' zegt Nils als hij de slaapkamerdeur achter zich sluit. ''is goed'' antwoord Puck terwijl ik naar mijn telefoon zoek. We kletsen en lachen nog een tijd en gaan dan toch echt slapen. Ik lig in mijn eigen bed terwijl de andere op de grond liggen op een matras. Als ik dan eindelijk bijna lig te slapen roept Puck ''Jongens...'' zegt ze wachtend op een reactie.