O6 ~ Puck Konings

na de film die de jongens o zo leuk vonden, maar die ik echt never ever nooit meer wil zien lopen we met z’n 5en naar boven om onze bedden klaar te maken. Owen gaat op zijn bed zitten en lijkt ver in gedachten totdat ik met mijn hand voor zijn gezicht zwaai en hard roep ''OWENNN ALOWAA!!'', hij kijkt me een beetje verward aan en vraagt dat “wat is er?”. Ik vraag waar mijn pyjama ligt en Owen antwoord, nog steeds een beetje verward, ''uuhh, op het bovenste schap in de kast tussen mijn pyjama's''. Ik loop naar de kast en trek de deur open, dan kom ik tot de conclusie dat ik daar dus echt niet bij kan en vraag of iemand hem even voor me wilt pakken. Daan pakt mijn pyjama en ook gelijk die van Owen omdat ie dat vroeg. Als Owen de kamer uitloopt om nog eventjes truste te zeggen tegen zijn ouders loop ik ook met mijn pyjama de kamer uit “ik ga even omkleden in de badkamer!” zeg ik nog snel en glip dan de badkamer in. Ik doe mijn pyjama aan en trek dan een kastje open waarvan ik weet dat er nog doekjes in liggen voor mijn make-up eraf te halen. Als ik bijna klaar ben met mijn make-up eraf halen klopt er iemand op de deur. “ja?” vraag ik en al snel krijg ik antwoord “kan ik binnenkomen? Moet ook mijn tanden poetsen haha” hoor ik Daan vragen. “is goed!” zeg ik en Daan komt binnen lopen.

Als we allebei klaar zijn met tanden poetsen enzo en ik mijn haar nog even goed doe staan we ondertussen gezellig te kletsen, ik kan echt met hem lachen en volgens mij is het echt een goede vriend. “weet je Daan? Je bent echt een goede vriend” zeg ik vrolijk en Daan glimlacht, “ahw, jij ook puck! Of nouja vriendin haha” zegt hij lachend en ik geef hem een knuffel, op dat moment gaat de deur open en zie ik een verbaasde Owen in de deuropening staan. “what the fuck?” zegt Owen droog en loopt dan weg, “hooo die denkt iets heel verkeerds, ik ga het hem wel uitleggen” zegt Daan en loopt Owen achterna. Ik blijf alleen achter in de badkamer en eigenlijk snap ik niet waarom Owen zo reageerde, maar toch ik wil niet dat Owen boos is of zoiets het is wel mijn beste vriend. Ik zak neer op de grond met mijn rug tegen het bad aan en denk rustig na, totdat ik Owen hard hoor zeggen tegen Daan “IK GELOOF ER HE – LE – MAAL NIKS VAN, JE KENT MIJN BESTE VRIENDIN NET EN PROBEERT NU AL VAN ALLES BIJ DER UIT?”, zo te horen gaat het niet al te goed, maar Daan blijft kalm en zegt zo rustig mogelijk tegen Owen, “Owen, gast, luister nou naar me, er was helemaal niks we stonden gewoon te kletsen en het was een vriendschappelijke knuffel meer niet echt niet!”. “het zal allemaal wel” zegt Owen en ik hoor hem de trap aflopen. Ondertussen voel ik de tranen over mijn wangen lopen, dit wil ik helemaal niet, ik kom hier net en heb er nu al voor gezorgd dat er ruzie is tussen Owen en Daan. Zo zit ik nog even op de grond totdat ik de deur van de badkamer weer open zie gaan en Rein in de opening zie staan. “gaat het een beetje?” vraagt hij zachtjes, ik knik maar toch stromen de tranen nog steeds over mijn wangen. Rein ziet het en komt naast me zitten op de grond, hij slaat een arm om me heen en ik ga tegen hem aanzitten. Hij wrijft zachtjes met zijn hand over mijn arm heen en begint dan rustig te praten, “het komt wel goed, Owen komt er wel over heen en dan gaat hij inzien dat hij verkeerd zat..” hij kijkt me even aan en vervolgt dan “tenminste hij zat verkeerd toch of?”. Ik knik snel en zeg “ja hij zat verkeerd, ik en Daan stonden gewoon te kletsen en ik zei dat hij een goede vriend was en toen gaven we elkaar gewoon een knuffel net als ik Owen een knuffel geef!”. We zitten nog een tijdje stil naast elkaar Rein zegt niet veel maar wrijft wel lief over mijn arm om me toch een beetje gerust te stellen. Als mijn tranen bijna op zijn staan we allebei op en lopen de badkamer uit. We lopen Owen’s kamer in maar daar zitten alleen Nils en Daan, “waar is Owen?” vraag ik en kijk de jongens een voor een aan. “nog steeds niet boven gekomen..” zegt Daan zacht en ik kan zien dat het bij hem ook niet lekker zit. “ik ga even kijken beneden..” zeg ik en loop de kamer uit om vervolgens de trap af te lopen. Ik loop de woonkamer in en vraag aan de ouders van Owen of ze Owen hebben gezien. Ze wijzen naar de keuken en als ik in de keuken kom zie ik hem inderdaad aan tafel zitten. “Owen?” begin ik zachtjes en hij kijkt om, “kan ik even met je praten?”. Hij knikt en ik ga naast hem zitten. Voordat ik wat kan zeggen begint Owen al, “sorry puck..” ik slik even en begin dan zelf te praten “ik weet eigenlijk niet helemaal wat er nu aan de hand is… maar een ding weet ik zeker en dat is dat je boos bent op Daan zonder reden… en het vervelendste is nog dat het mijn schuld is.. ik wil helemaal niet dat jullie ruzie hebben!”. “was er dan serieus niks? En vertelde Daan gewoon de waarheid?” vraagt hij voorzichtig. Ik knik en er rolt toch nog een traan over mijn wang heen. “dan spijt het me zo erg puckie, echt waar..” zegt hij dan en ik krijg toch weer een klein lachje op mijn gezicht, “het is wel goed, maar maak het dan alsjeblieft ook goed met Daan? En ik wil toch wel graag weten hoezo je zo boos werd..”. dit keer knikt Owen en begint te vertellen, “ja ik moet het goed maken met Daan, ik ben voor niks boos op hem geworden.. en dan het volgende, ik werd niet echt boos het was meer een shock voor me denk ik. En ik gun jou natuurlijk een vriendje en Daan even goed een vriendin, maar ik ben gewoon zo bang dat iemand jouw hart zou breken, daarom werd ik denk ik ook boos op Daan.. je bent echt als een zusje voor me en ik zou serieus alles doen om je te beschermen..” als Owen klaar is met zijn hele verhaal ben ik even stil. “ik vind het zo lief van je dat je me zo wil beschermen owie, maar weet dat ik ook echt wel op mezelf kan passen! En ik zou sowieso niks met Daan beginnen, want het is een vriend van jou en dat kan alleen maar ongemakkelijke situaties veroorzaken haha” zeg ik lachend en Owen lacht nu ook weer. Ik geef hem een dikke knuffel en samen lopen we weer naar boven.