Hoofdstuk 177

Glenn
De volgende morgen wordt ik wakker en spring ik bijna mijn bed uit, snel kleed ik me om en pak mijn tas die ik gisteren al heb ingepakt van de grond. Een paar tellen later loop ik de trap af en eet snel wat. Terwijl ik aan tafel zit, bedenk ik waar ik heen wil. Eigenlijk heb ik geen idee. Ook schiet er door mijn hoofd dat ik eigenlijk wel even langs Yuna wil om het een en ander uit te leggen. Maar waar Yuna is is Aiden ook en die is niet blij met me.
Ik schud mijn hoofd een keer en besluit toch maar even langs te gaan voordat ik vertrek.
Ik schrik uit mijn gedachten als ik James een ‘goeiemorgen’ hoor mompelen.
Daarna gaat hij tegenover me zitten en kijkt naar de tas die naast me op de tafel staat.
‘ Je gaat dus echt?’ vraagt hij langzaam en wrijft een keer door zijn gezicht.
‘ Ja’ zucht ik kort. Tja wat moet ik er verder nog bij zeggen?
‘ Dan hou ik je verder niet tegen. Het beste met alles’ zegt hij.
Ik knik een keer ‘ jij ook het beste’ antwoordt ik.
Ik pak mijn tas en sta op, voordat ik het huis uit loop kijk ik nog een keer richting James. Als hij een keer knikt weet ik dat het goed is, ik doe de deur achter me dicht en loop richting het huis van Yuna en Aiden. Ik zucht een keer als ik eenmaal voor de deur, na een kleine aarzeling klop ik op de deur. Na een paar tellen wordt er open gedaan en staat Yuna verbaast te kijken.
‘Glenn wat doe jij hier?’ klinkt ze dan verbaast, voordat ik iets kan zeggen staat Aiden al achter haar.
Hij kijkt me strak aan en een grom ontsnapt uit zijn mond. Yuna geeft hem meteen een klap in zijn maag en geeft hem nog snel een waarschuwende blik.

‘Is er iets?’ vraagt Aiden met wat moeite terwijl hij de tranen uit zijn ogen veegt.
‘Ik ga weg bij James’ zegt ik terwijl ik hem strak aankijk.
‘En nu kom je hier heen?’vraagt hij.
‘Nee ik kwam alleen even zeggen dat ik dit dorp verlaat. Ik ga een plek zoeken waar ik kan gaan wonen ver weg van jullie en van James’ zegt ik. Ik hoor dat er wat teleurstelling in mijn stem zit.
‘Aiden? Vind je het erg om ons even alleen te laten?’ vraagt Yuna en ze kijkt hem vragend aan.
‘Ja eigenlijk wel’ gromt hij terwijl hij naar me kijkt. Toch loopt hij naar buiten.
‘Waar ga je heen?’ vraagt Yuna een beetje paniekerig. Als Aiden me voorbij is en niks meer zegt.
‘Ik ga naar de draken’ zegt hij kort en loop richting de stallen.
‘ wil je misschien even binnen komen?’ vraagt Yuna terwijl ze de deur openhoudt.
Ik knik een keer en stap naar binnen ik doe de deur weer dicht en Yuna loopt door naar de woonkamer als ik het zo bekijk. Als we zitten kijken we elkaar aan zonder wat te zeggen.
‘ Ik wilde zeggen dat het me spijt, hoewel je er niet veel van zal geloven wil ik het toch gezegd hebben’ begin ik na een tijdje.
Ze knikt een keer en ik kan zien dat ze niet weet wat ze moet zeggen.
‘ Hoe ben je eigenlijk bij James terecht gekomen?’ vraagt ze na een tijdje stilte nieuwsgierig.
Ik zucht een keer, dat is dus de vraag die ik eigenlijk niet wil beantwoorden.
‘ laten we het erop houden dat ik altijd in de problemen kom, en dat James me ooit heeft gered. Ik vond het toen allemaal wel interessant en ben steeds meer met hem op pad gegaan. Toen mijn ouders erachter kwamen hadden we zoals logies is ruzie’ Ik stop een keer om adem te halen en om de gezichtsuitdrukking van Yuna te pijlen.
‘ en toen? Wat heb je gedaan?’ vraagt ze als ik niet door ga met mijn verhaal.
‘ Ik ben weg gegaan en heb mezelf zo in de nesten gewerkt dat ik niet meer terug kon en dus bij James moest blijven omdat ik bij hem in schuld stond’ antwoordt ik.
‘ en die schuld is nu weg?’ vraagt ze langzaam.
Ik knik een keer. En zie Yuna zuchten.
Nadat we nog wat hebben gepraat is het volgens mij wel goed tussen ons, en dat is precies waarom ik erheen ben gegaan. Yuna wenst me nog het besten en dan vertrek ik.
Waarheen? Geen idee. Samen met Duet kan ik overal gaan en staan waar ik wil. Misschien wel een keer naar huis?