014

Het is vrijdagmiddag en ik wandelde in het lokaal. meneer was er al. hij was nog aan het eten. "hallo meneer Horan." "Liam. Zet je maar. Dan kunnen we beginnen." Ik zat neer en nam mijn cursus. Hij kwam naar me met zijn bord in zijn handen. "Dus als ik het toed voorheb snap je dit stuk niet" zei hij. Hij stak de vork in zijn mond. "Ik snap dit stuk. Maar ik ben verloren van de volgende pagina" "snap je iets tussen pagina 15-35" hij klonk hopeloos. Traag schudde ik mijn hoofd. hij zuchtte en nam nog een hap. ik ben aan het denken hoe ik dit ga oplossen." ik knikte. hij zette zijn bord aan de kant. "Ik heb een idee. het is maar een idee dus vertel me wat je er van vind. ik ga alles zien. stuk voor stuk. we zien de theorie maken oefeningen. En dan maak ik een klein toetsje. met alles wat we gezien hebben. ik zal ze normaal gezien niet laten meetellen. Maar je hebt wel wat punten in te halen dus als het goed is laat ik ze wel tellen. Dan kom je gewoon elke dinsdag terug om 12.30. wat denk je?" hij nam zijn eigen cursus en zat weer naast me.

"dit doet me denken aan het middelbaar. Dan was ik ook degene die de bijlessen gaf. Dat vond ik zo leuk. Later is het de bijlessen die me laten begrijpen hebben dat dit mijn leven zou worden" ik knikte. "Het is oke" hij keek naar me en lachtte. "High five buddy" dat deed ik en hij schoof een beetje dichter. "Je zal een van de beste in chemie worden dat beloof ik" ik glimlachte. Hij begon alles uit te leggen. En deze keer luisterde ik wel. Maar in de helft was ik weer afgeleid. Ik bedoel hij is grappig en zijn haar valt zo schattig. nee nee liam cool niet schattig. hij maakte de oefening af en hij klaptte in zijn handen. "Klaar. Snap je het?" Ik knikte. "Als je iets wil vragen je weet waar ik ben. Ik woon hier bijna. Ik stond op. "Dankje meneer" "ga nog niet liam" dat ga in nu niet afslaan. "Oh voor ik het vergeet. Gelukkige verjaardag voor morgen. Hoe oud wordt je 50?" Vroeg ik lachend. Weer kreeg in iets tegen mijn hoofd. "Dankjewel Liam." Zei hij sarcastisch.

Ik raapte de gom van de grond en legde hem op de tafel. "Ga je het vieren?" Hij knikte. "Ja vanvond ga ik naar Londen. Met mijn beste vriend. Een beetje bijpraten. En daarna neem ik het vliegtuig naar Ierland. En dan ga ik al mijn jeugdvrienden opzoeken en natuurlijk mijn familie zien. En mijn schoonzus. Ze is zwanger. Alweer. Dus dat is leuk" hij was zeer blij. Ik schudde mijn hoofd lachend. Ik wandelde over naar het raam. "Hier heb je het mooiste uitzicht in heel wolverhampton." Zei ik kijkend naar de heuvels in de verte en de rivier. Oh en het meer. Vanaf hier heeft hij de mooiste blauwe kleur dat hij kan hebben. Nee dat neem ik terug. Niall's ogen zijn het mooiste blauw dat ik al gezien heb. Dat is niet de bedoeling dat ik dit denk toch? Nee. Uh waarom. ik hoorde hem achter me komen staan hij legde zijn armen op mijn shouder. Hij legde zijn kin op zijn handen. wat eigelijk dus mijn schouder was. "je hebt gelijk. het is mooi" de trillingen van zijn stem ging door mijn botten. Ik draaide me.

hij keek naar me. is het normaal dat ik het gevoel heb dat we dichter komen? want dat is wat er nu gebeurt. Zijn neus botste tegen de mijne. en het enige waar ik nu nog naar keek was zijn ogen. de blauwe irisen zogen me op. hij legde zijn hand op mijn wang en zijn ogen gingen dicht. en ik deed hetzelfde onze lippen maakten connectie. ik ging op in de kus en wanneer hij liet gaan voelde ik de warmte weg gaan. ik opende mijn ogen en keek weer in zijn ogen. "jou ogen hypnotiseren me" Hij lachtte schattig. Zoals een puppy. Zijn ogen did zich tot spleetjes trekken en zijn haar die licht over zijn voorhoofd valt. Dan realiseerde wat er net gebeurd is. Ik zou better gaan.

Ik deed een stap achteruit. "Ik moet gaan." Vlug nam ik mijn rugzak. ik rende door de gang tot ik buiten was daar ademde in de frise lucht in. Ik wil hem nu niet zien. Ik vond de kus goed. Het was perfect. Maar hij is een jongen. Ik had nog nooit een jongen gekust. En zelf wist ik ook wel dat ik niet 100% hetero ben. Maar hij is mijn leerkracht. Oke hij was meer een vriend dan mijn leerkracht maar hij is een leerkracht. Ik kan echt lijn leerkracht niet kussen.

Ik zuchtte wanneer de bel ging. Daar gaan we dan. Op mijn gemak wandelde ik naar binnen. De enige les waar ik helemaal kan ontspannen. Ik hield van mijn uurtje muziek. daarna hadden we biolgie. en jammergenoeg heb ik nog als laatse chemie.

de uren gingen voorbij en heel traag ging ik naar de les. ik kwam als een van de laatste aan. zonder kijken ging ik naar mijn bankje. En hij begon alles uit te leggen. Ik snapte het nu wel. Maar toen hij me oefeningen gaf begin het weer opnieuw. ik bakte er niks van. Hij stond naast me en buigen zodat hij op dezelfde hoogte was. "misschien zou je niet bang moeten zijn om een fout te maken. ga met de wind. je zal zien het zal opgelost zijn in 1-2-3" fluisterde hij in mijn oor. "sorry dat ik de regels niet wil breken" fluisterde ik terug. hij stond weer op. "misschien moet ik je er eerst van bewust maken dat er geen regels zijn Liam." zei hij nu voor de hele klas. we waren alle 2 over de kus aan het praten. hij begon de oefeningen uit te leggen en schreef het op het bord. "we weten allemaal dat wanneer er geen Q zou geweest zijn het antwoord iets helemaal anders Zou geweest zijn. vlog je hart en je zal het juist antwoord vinden." In stak mijn hand in de lucht en zuchttend liet hij me antwoorden. "Maar wat als in de regels die je ons net hebt uitgelegd?" "Vertrouw me. Ik ben degene die je toets moet verbeteren" zei hij.

"Ga je verbeteren met je hart of met je hoofd" beet ik terug. Ik keek recht in zijn ogen. "Je zal wel zien" zei hij een beetje geirriteerd. Ik keek gewoon in mijn cursus. De hele klas keek naar me nu. "Je moet niet staren ik ben ook maar een mens." Zei ik. "Liam. Zou je het erg vinden als ik doorga met mijn les. Of ga je liever naar de directeur?" "Ik weet het niet. Het is er eigenlijk nog wel leuk." Zei ik. alleen maar om hem te kwetsen. "wel. misschien zou je beter dan naar je beste vriend gaan" beet hij terug. "oke" ik stond recht en en hij hield de deur open. "Dag Nialler" zei ik spottend. Ik had het jade horen zeggen. "Liam payne. Je bent te ver gegaan. Je gaat nu naar de directeur en komt niet terug voor 4 uur" hij was zeer boos. Niet echt omdat ik zijn naam gezegd heb. Meer omdat ik hem vernederd heb voor de hele klas. Ik grijnsde en schudde mijn hoofd. "See you later"

Ik wandelde naar de directeur. Ik zoek niet zo veel problemen. Maar ik ben hier toch wel al een paar keer geweest. Ik moest wel 10 minuten wachten tegen dat het mijn beurt was. hij opende de deur en was duidelijk geschrokken dat het mij was. "liam. kom binnen. neem een stoel" ik volgde zijn orders en zat op de stoel. "waarom ben je hier?" "meneer Horan heeft me eruit gestuurd." zei ik eerlijk. oke ik wou ook weg maar. "waarom?" "dat is het net. ik weet niet echt waarom. Misschien heb ik een beetje te veel gediscusieerd over het feit dat mijn oplossing niet juist was" "misschien?" Ik zuchtte. "Oke. Ja. Maar mijn oefening was juist. Want hij had me net de regels uitgelegd. En hij volgt ze niet eens. En deze middag had hij me wat uitgelegd en dan zei hij dat ik de regels gewoon moet volgen. En ja ik werd een beetje boos." Hij knikte. "Ik weet niet wat er gebeurd is. maar we zouden beter naar meneer gaan nu" "hij zei dat ik maar om 4 uur mocht terugkomen" zei ik vlug. "ja maar ik ben zijn baas. en ik heb wel betere dingen te doen dan op zijn leerlingen te letten. We wandelden naar het lokaal. de directeur klopte op de deur. "meneer. kan ik even met je praten?" hij knIkte en kwam buiten. Hij sloot de deur achter hem. Dan keek hij naar mij.

"Dus. Ik heb hier een leerling van jou. Kan je even meer uitleg geven?" "Hij heeft het toch gezegt. Niet?" Beet hij. "Dat is waar. Maar ik zou graag jou versie willen horen." Ik zuchtte. "Ik heb hem eruit gestuurd omdat hij met mij aan het lachen was. En ik kan wel een mopje verdragen. Maar wanneer hij me begint te vernederen en mijn bijnaam begint te zeggen is het niet normaal meer." "bijnaam?" Ze keken me beiden aan. "hij heeft me het ooit eens verteld" "waarom zou je het gebruiken Liam. ik denk niet dat je een andere naam zou moeten gebruiken dan Meneer Horan?" ik knikte.

"het was gewoon de druk en ja in het moment" meneer lachtte. "geloof je dat nu zelf. ik weet zeker dat je er van genoten hebt om me te vernederen." De directeur zuchtte."kijk ik ben geen onthaalmoeder. Praat met elkaar schud elkaar de hand en ik ben er zeker van dat alles oke zal zijn" we knikten alle twee "ga nu naar binnen en ga door met je les. Je hebt al tijd genoeg verloren" we gingen naar binnen en ik zat neer. ik heb niet echt meer opgelet op iets gezegd. ik heb de hele tijd naar de kerktoren zitten staren wachtend tot de grote wijzer boven was. wanneer het eindelijk so was bleef ik in het lokaal. "dus" zei hij

"het spijt me" zei ik zonder dat hij wat gezegd had. Hij knikte en zat naast me neer. "ik zou je niet moeten gekust hebben. Dat was fout van me" "ik kan niet zeggen dat ik het niet leuk vond. maar. ik bedoel. dit is ingewikkeld" "waarom ingewikkeld als het ook makkelijk kan. wazrom genieten we niet van het leven" "Niall we zijn nog steeds jong. Ik ben zeker dat je een mooi meisje zal vinden die gezn leerlinge is" "liam. Ik ben bi. En wie zei er iets over verliefd worden. Of een relatie." "Wat wil je dan wel?" vroeg ik nu. "dat weet ik niet" zei hij eerlijk. "als jij het al niet weet. hoe zou ik het dan moeten weten?" Ik zat letterlijk met mijn handen in het haar. "ga naar huis. het is oke. ik zou je nooit mogen gekust hebben. het is mijn schuld." hij nam zijn rugzak. en wandelde uit het lokaal. ik zuchtte. en toen hij bijna weg was. "niall" zei ik ik nam zijn arm. en draai hem zodat ik hem kan kussen. voor de 2 de keer vandaag. "gelukkige verjaardag Meneer Horan"