32. Aaaah! Hap. XD

Kyuhyun knipperde verdwaasd met zijn ogen. Waarom stond zijn bed daar en waarom was hij hier? En niet in zijn bed? Iets kriebelde in zijn gezicht. Geschrokken keek hij opzij, direct klaarwakker. Was er een insect?
Hij haalde opgelucht toen hij zag dat het geen insect was, maar haar. Huh, wie zijn haar? Hoewel het donker was, kon hij door het licht van buiten nog wel wat zien. Wat was er gisteren gebeurd dat hij niet in zijn bed sliep en dat hij vergeten was zijn gordijnen dicht te doen?
Kyuhyun tuurde door het donker, op zoek naar de oorsprong van het haar. En toen zag hij haar bleke gezichtje en automatisch trok een warm gevoel door hem.
Seven? Wat deed zij hier? Hij fronste diep, nadenkend. Wat was er gisteren gebeurd? Alles schoot hem weer binnen. Hun koppigheid had ervoor gezorgd dat ze beiden hier beland waren.
Hij herinnerde weer hoe zij hem had zitten stompen, toen hij op haar lag. Hij trok zijn laken naar beneden. Hij was nog altijd halfnaakt. Seven wist wel hoe ze zijn dag om zeep kon helpen, bedacht hij, de slaap uit zijn ogen wrijvend.
Hij glimlachte warm naar het meisje, wiens hoofd nu op zijn schouder rustte en streek met zijn hand door haar haar. Het lag wel grappig, zo warrig had hij het nog niet gezien. Voorzichtig schoof hij onder haar vandaan en legde haar zachtjes neer op de dekens.
Hij was het liefst daar blijven zitten, maar het was half vier en hij had haar verteld om vier buiten te zetten. Hij had ook geen andere keuze. Als ze later vertrok, zouden de andere leden haar misschien opmerken. Traag, met veel bezorgde blikken achter zich werpend, wandelde hij naar de badkamer, waar hij wat verband pakte.
Eenmaal terug knipte hij het juiste formaat, en smeerde er wat helende zalf op. Voorzichtig, zodat hij haar niet wakker maakte want dan zou ze zich zeker verzetten, wist hij uit ervaring, plakte hij het verband met de geschikte ‘huidplakband’ vast op de wond op haar sleutelbeen.
Eventjes overwoog hij om ook haar andere wonden te verzorgen, maar dan zou hij haar zeker wakker maken. Hij hing onschuldig haar kapotte capuchonvest over het verband en ging naar de keuken om zijn halve en nu dus haar portie voedsel op te warmen. Toen hij terugkwam, nam hij meteen een pakje koalakoekjes mee. Net zoals zij hém de vorige zo’n koekenpakje had gegeven.
Met behulp van een koud washandje maakte hij haar wakker. Kreunend trok ze een gezicht en draaide zich om, van waar het washandje ook mocht komen. Kyuhyun lachte zachtjes en legde het washandje weer tegen haar wang. Nu mocht hij haar nog, tot ze haar mond open trok en hem toesprak dat hij in zijn bed had moeten gaan liggen.
Weer draaide ze zich om, rolde zich op in een bolletje, zodat het voor hem moeilijk was om haar weer te doen huiveren door het washandje. Ineens schudde hij zijn hoofd. Ik hoorde niet zo belachelijk te doen, zeker niet tegen iemand die mijn nog wat miljoenen won moest terug betalen, dacht hij verward.
Hij porde hard in haar zij: “Opstaan! Het is bijna vier uur.”
Ziezo, dat werkte direct. Met een chagrijnig gezicht kwam ze overeind, knipperde ze verward. Dus zij herinnerde zich gisterenavond ook niet meer zo goed. Toen ze hem opmerkte, schoten de donkerbruine ogen nog verder open en blikte toen naar het deken op de grond, maar ze stelde geen vragen.
Ze stond op, rekte zich uit en wilde al door de deur wandelen, maar Kyuhyun hield haar tegen. Ze zuchtte diep en keek op naar zijn strenge gezicht. Hij duwde haar zo hardvochtig als hij kon het kommetje rijst met ei en groenten in de handen. Hij wilde niet als het watje dat hij vanmorgen was geweest, overkomen. “Eet dat nog snel op. Ik wil niet dat je honger lijd.”
Seven wierp een blik op het eten en dan op zijn eetstokjes.
“Je komt hier niet weg voor je het eet,” verzegelde Kyuhyun al haar wegvluchtgedachten. Hij zag heus wel hoe slecht ze eraan toe was en hij mocht dan nu haar baas zijn, maar toch was haar gezondheid een voorganger.
Met een nors gezicht, zakte ze neer op zijn bureaustoel. Hij viel hem op dat ze het nog steeds vertikte in de buurt van zijn bed te komen. Hij rolde stilletjes met zijn ogen, wat was ze koppig. Ze legde zijn eetstokjes in haar handen en begon snel te eten.
Het ging hem te langzaam, het was nog maar een paar minuten voor vier. Ze liet steeds weer wat rijstkorrels vallen. “Kom hier,” zuchtte hij en griste de stokjes met enige moeite uit haar handen. Man, ze was echt één grote brok koppigheid, draaide hij met zijn ogen.
Kyuhyun schepte wat rijst op de stokjes en hield het voor haar mond. Ze keek hem vanuit de hoogte aan. “Dat ga ik echt niet doen, hoor!”
“Dan blijf je hier langer zitten en ik kan ook je gsmbedrag bij je schulden steken, als je wilt,” antwoordde hij kort en autoritair.
Seven trok dan maar een gezicht en werkte elk schepje van Kyuhyun gehoorzaam naar binnen. Eindelijk luisterde ze, was hij opgelucht. Dat moest hij onthouden voor de volgende keer. Hij kon haar chanteren met het schuldenbedrag te vergroten.

NEXT TIME ON: ‘I CAME FROM NOTHING TO BECOME EVERYTHING’]
Waah, rekte Leeteuk zich vermoeid uit. Waarom moest hij nu juist nu naar het toilet?
Op dat moment hoorde hij zacht gekibbel, maar het was niet Koreaans.
Kyuhyuns deur opende. Meteen verstopte hij zich achter de hoek van de woonkamer, waaruit Kyuhyun en zijn vriendinnetje hem niet konden waarnemen.
Hij had het gevoel dat hij haar eerder had gezien…
En toen herkende hij haar, zijn mond viel open. Het was toch niet…?

Do you guys have any K-POP songs that will stay in you head like forever? Songs you'll always will remember and listen?