De 100e Hongerspelen - 196

“Katniss, er is hier iemand die je wil spreken”, zei Haymitch, nadat Fulvia Cardew, de assistente destijds van Plutarch, weer weg was gebracht. Intussen had ze ook Nanne Paylor, Lyme Voita en Soile York gesproken, die ook allemaal een belangrijke rol hadden in de vorige opstand.
“Wie dan?”, vroeg Katniss verbaasd. Ze had zichzelf net een pauze willen gunnen. Het was nog geen middag en ze had toch al vijf mensen alles uitgelegd. Alle vijf hadden ze ook ingestemd om te helpen.
“Pattie, de mentor uit vier”, zei Haymitch.
“Wat moet zij van mij?”
“Het gaat over die Odette, heb ik begrepen. Ze zegt dat Peeta haar gestuurd heeft.”
“Goed, ik kom”, verzuchtte Katniss. Ze liep naar de woonkamer van het appartement, waar Pattie al zat te wachten.

“Wat is er?”, vroeg Katniss, niet al te vriendelijk. Ze had Pattie nooit gemogen en ze had al een behoorlijk zware ochtend achter de rug.
“Het gaat om Odette”, begon Pattie. Ze aarzelde even. “Normaal zou Peeta zijn meegekomen en die mentor uit elf ook, maar Snow hield hen tegen.” Katniss keek meteen op. Portia had het gehoord.
“Ik ga wel kijken”, bood ze meteen aan. “Hij weet toch al dat ik bij de rebellen hoor, niets verloren.”
“Ik ga mee”, zei Gale prompt.
“Nee, Gale, Snow weet niet dat je hier bent”, zei Haymitch. “Ik ga.” Katniss knikte en wendde zich weer tot Pattie.
“Dus, wat voor nieuws?”
“Nou, het gaat niet alleen om Odette”, legde die uit. “Ik bedoel, voor mij eigenlijk wel natuurlijk, ze is mijn tribuut. Ik wou dat ik jullie tributen duidelijk kon maken dat ze haar kunnen vertrouwen.” Katniss knikte begrijpend.
“Ja, dat kan inderdaad geen kwaad, geloof ik. Je weet zeker dat ze hen geen kwaad zal doen?”
“Zeker”, bevestigde Pattie. “Maar toen ik Peeta er over aansprak, zei hij dat hij ook een manier zocht om hen te laten weten dat alles goed is met jullie, ze maken zich nogal zorgen, met die hele opstand.”
“En je komt naar mij omdat?”
“Omdat jij vast een manier weet om die boodschappen over te brengen”, zei Gale. “Haymitch wist met jou te communiceren, jij kan dat vast ook met Ian.”
“Hmm, daar zit iets in.” Katniss dacht na. “Sponsorgiften”, mompelde ze. “Dat is de enige manier. De vraag is wat we moeten sturen.”