40

Ik draaide me om met mijn gezicht naar Niall. Hij legde zijn hand op mijn kaak en veegde met zijn duimen mijn tranen weg. Daarna nam hij mijn hoofd met beide handen vast en kuste me passioneel.
"Je bent voor eeuwig de mijne." fluisterde hij zacht. "Promise." zei ik. Niall stak zijn pink in de lucht en ik verstengelde mijn pink met de zijne. "Pinky promise." zei hij. En gaf een kus op mijn voorhoofd.
"Zullen we terug naar binnen gaan. Ik heb gehoord dat je ouders nog een verassing hebben." zei hij met een knipoog. "Ja natuurlijk kom!" riep ik opgewonden.
"Daar is ze." zei mijn mama. "Zoals je weet gaan de jongens bijna op tour." zei mijn papa om te beginnen. "Ja dan kom ik terug bij jullie wonen." zei ik met wat teleurstelling.
Waarom zouden ze hier over beginnen en dan nog op mijn verjaardag. De gedachte dat ik mijn lief, broer en 3 beste vrienden 6 maanden moet missen doet verschikkelijk veel pijn. "Ik en mama hebben iets anders beslist." zei hij. "Wat?" wat vroeg ik met een sprankel hoop.
"Wij hebben met Paul beslist dat je mee mag, maar op een voorwaarde." zei men papa. "DAT MEEN JE NIET!" riep ik en vloog hem om de nek. "IK HOU VAN JE PAPA!" riep ik en gaf hem kusjes en luisterde al helemaal niet meer naar mijn vader zijn voorwaarde.
"Je moet wel elke dag bellen of smsen." zei hij. "Natuurlijk." zei ik. Nu kwamen Niall en de jongens naar mij. Ze trokken mij in een groepsknuffel en namen me op.
"En wat wil je morgen doen?" vroeg Harry. "Gaan zwemmen?" vroeg ik. "Prima!" zei Louis. "Euhhmm...." klonk er uit Zayn zijn mond. "Geen zorgen we zullen je zwembandjes niet vergeten." zei ik lachend. Zayn wierp me een boze blik. "Sorry, maar je kan staan het is daar geen diep zwembad." zei ik geruststellend. Een blik van vreugde kwam op zijn gezicht en hij gaf me spontaan een knuffel.
"Wow, wat is er?" vroeg ik. "Ik ben gewoon blij dat ik je ken en dat je zo een goede vriendin bent." zei hij. "Zo lief." zei ik en knuffelde hem iets harder. Hij liet los schonk me nog een knipoog en ging dan weg.
Het was al laat als we thuiskwamen en we gingen onmiddelijk slapen.
Het was al 2 uur en we kwamen aan in het zwembad. "Typisch Harry hij is weer telaat." zei ik terwijl ik naar mijn horloge keek. "Hij komt wel." zei Louis. "Ja natuurlijk, maar wanneer." zei ik ongeduldig.
"Waar is Jessica eigenlijk." vroeg ik. "Ze wou niet mee ze is misselijk van de zwangerschap." Net toen ik wou antwoorden kwam Harry toe.
"Sorry dat ik laat ben." zei hij. "Zolang je je spullen bij hebt is het goed." zei ik. "Euhm." stamelde Harry voorzichtig. "Je hebt je zwembroek toch bij?" vroeg ik. "Ja natuurlijk. Haha." fopte Harry.
We liepen naar binnen. En kleedde ons om.