Magic 1

‘Emma opstaan, we moeten naar Diagon Alley.’ ‘Ik kom al,’ schreeuw ik terug en ik sla de dekens van me af. Normaal heb ik nogal moeite met opstaan maar vandaag niet. Ik ga vandaag mijn spullen kopen en dan verschijnsel ik samen met Greg en Tamara naar King’s Cross. Eindelijk kan ik dan door die muur lopen. Ik ben zo verschrikkelijk enthousiast, niet normaal. ‘Tamara, moet ik nog inpakken voor Hogwarts?’ ‘Nee, dat doet Dusty.’ Dusty is onze huiself en ik vind het echt heel erg zielig. Ik prop snel wat spullen in het koffer, zodat Dusty nog maar een klein deel moet doen. Het schattige huiselfje komt binnen. ‘Ik heb al wat ingepakt, sorry dat je de rest moet,’ fluister ik in zijn oor. Hij grinnikt even en loopt dan richting mijn koffer. Ik ga hem nog een keer bevrijden, dat weet ik zeker. Ik ren de trap af en ga aan het ontbijt zitten. ‘Wat ben jij vrolijk zo vroeg,’ grinnikt Greg. ‘Hallo, ik ga eindelijk naar Hogwarts en krijg vandaag een staf. Wat denk je zelf?’ zeg ik met mijn mond vol eten. Als ik al mijn eten op heb ren ik weer naar boven. Ik kam mijn haar en poets mijn tanden. Ik bedank Dusty nog even voor het inpakken en geef hem wat te eten. Hij kijkt me dankbaar aan. ‘Graag gedaan,’ grinnik ik als ik weer naar beneden loop. ‘Klaar om te gaan?’ vraagt Greg. Ik knik hevig met mijn hoofd. Ik pak een hoopje stof en ga in de schoorsteen staan. ‘Diagon Alley,’ zeg ik duidelijk en groene vlammen lichten op. Een paar seconden later sta ik Diagon Alley en vergaap me weer even aan de excentrieke figuren die hier rondlopen. Ik hoor dat Greg en Tamara ook zijn aangekomen. Ik hou van tovenaars, ik wil zooo graag leren toveren. ‘Kom Emma,’ zegt Tamara en ze legt een hand op mijn rug om mij vooruit te duwen. ‘Wat moeten we allemaal kopen?’ vraag ik enthousiast en ik spring weer even op en neer. Greg zwaait met zijn stok en een lijstje verschijnt. ‘Uhm… Eerst naar Flourish and Blotts voor je boeken.’ ‘Oké,’ zeg ik en ik loop rechtstreeks naar de boekenwinkel. De boekenwinkel is mijn favoriete, ik snuffel hier echt vaak door de winkel. Ik heb alle boeken die te maken hebben met Harry Potter, ik vind hem zo interessant. Op de een of andere manier voel ik me verbonden met hem. Greg en Tamara stormen door de winkel en pakken mijn boeken bij elkaar. Het valt me op dat iedereen aan de kant gaat voor mijn ouders. Ik haal mijn schouders op en kijk weer door de boeken heen. ‘The legend of her,’ lees ik hardop voor. Klinkt interessant. ‘Mam, mag ik dit boek kopen?’ ‘Tuurlijk Emma, leg het maar op het stapeltje,’ zegt ze en ze wijst naar mijn stapeltje schoolboeken. Ik leg het boek erop en begin door de boeken te kijken. Ik vind ze nu al interessant. ‘Nu is het tijd voor een ketel,’ zegt Greg en we steken de straat vol met mensen over. Als ik de winkel binnenloop blinken de ketels en ik kijk weer mijn ogen uit. ‘Welke wil je?’ vraagt Tamara. ‘Gewoon, die iedereen heeft.’ ‘Veel te goedkoop,’ mompelt ze net hoorbaar en ik rol met mijn ogen. Dit bedoel ik dus. Ze pakt natuurlijk weer de duurste uit en nog wat andere spulletjes die ik nodig heb. We lopen een dierenwinkel in en ik kijk even rond. Het wordt geen kat en geen pad dus een uil. Ik kies een lichtbruine uit en wijs hem aan. Greg betaalt de uil en ik pak het kooitje vast. ‘Dan is het nu tijd voor je toverstok.’ Het is dat ik een uil vast heb anders was ik nu mijn idiote blije dansje aan het doen. We lopen richting Ollivanders en het belletje rinkelt als ik de deur open. Ik groet de oude man vrolijk en hij reageert vrolijk terug. Hij lijkt een beetje verrast als hij mijn ouders ziet binnenlopen maar concentreert zich op mij. ‘Wat is je naam jongedame.’ ‘Emma,’ antwoordt ik beleeft. ‘Oké, mag ik misschien heel even de stokken van de ouders zien?’ vraagt hij en hij bekijkt hun toverstokken. ‘Oké, bedankt. Willen jullie misschien even daar wachten of buiten?’ vraagt hij. Mijn ouders doen wat hij vraagt en hij pakt een doosje uit zijn rij. ‘Dit is een combinatie van je ouders, deze moet in ieders geval een beetje werken,’ zegt hij en hij opent het doosje. Ik pak hem er voorzichtig uit. ‘Wat moet ik doen?’ ‘Zwaai maar een beetje in het rond.’ Ik zwaai een beetje met de staf en de lamp boven mij ontploft. ‘Dat is erg curieus,’ zegt hij als hij even zwaait met zijn stok om de zwarte rook weg te halen. ‘Het zou toch een beetje moeten werken,’ mompelt hij. ‘Meneer Ollivander, dat waren niet mijn echte ouders, maar mijn adoptieouders.’ ‘Wie zijn je echte ouders, Emma?’ ‘Het enige dat ik van ze heb is dit,’ zeg ik en ik laat hem de ketting zien. Hij bekijkt hem aandachtig en duik weer tussen de dozen. ‘Deze misschien.’ Ik pak de stok eruit en zwaai weer. Verwachtingsvol kijk ik meneer Ollivander aan. ‘Nog niet, maar we zijn dichtbij.’ ‘Deze moet werken.’ Als ik de stok vast pak licht het puntje een beetje op. ‘Wederom curieus,’ glimlacht hij en hij overhandigt mij het doosje. Ik wenk Tamara en ze betaalt meneer Ollivander. ‘Dankjewel meneer Ollivander,’ lach ik en zwaaiend loop ik de winkel uit. ‘Dag Emma, en veel succes.’ Nog na gloeiend van het moment bekijk ik mijn stok. ‘Kom Emma, we gaan naar King’s cross,’ zegt Greg en hij pakt mijn hand vast om te verschijnselen.