Bevrijding - 254

Een uurtje later kwam Yue me vertellen dat er genoeg eten was om ons wat mee te geven, op voorwaarde dat we er voor konden betalen.
“Niet veel, maar we hebben geld nodig”, legde ze uit. “Voor jou alleen zou het gratis zijn natuurlijk, maar twintig man extra…”
“Geen probleem, ik heb niet veel geld bij, maar ik kan je al een deel geven en de rest regelen we later wel”, beloofde ik.
“Fijn. Oh ja, we hebben plaats om iedereen te laten slapen. Tien kunnen er per twee op een kamer in die andere gang gastenkamers, aangezien deze allemaal verkocht zijn. Een kan er hier nog in de laatste kamer, een bij Diana en dan zijn er nog acht die bij verschillende gezinnen terecht kunnen en er mee mogen eten, ook tegen een klein bedrag.”
“Bedankt. Zal ik de scheepskok en keukenhulp vragen om jullie hier te helpen?”
“Dat zou welkom zijn, met zo’n grote vangst en dat feest vanavond”, knikte Yue. “Twee van onze koks hadden ook een plaatsje, haal anders even iedereen hierheen, dan verdelen we het en kan je hen meteen aan het werk zetten.”
“Oké, gewoon naar de troonzaal of is het daar te druk?”
“Dat gaat nog wel, voorlopig.” Ik glimlachte en liep naar het schip om de bemanning op te halen. Alleen de kapitein zou daar blijven slapen, maar die had dan ook een veel comfortabelere kajuit.

“Jij en jij”, wees ik de kok en keukenhulp aan. “Jullie gaan helpen met het verwerken van de vis en het feestmaal, hij zal jullie wel wijzen wat je moet doen,” duidde ik Yue’s kok aan. “Eén van jullie slaapt bij hem, de ander bij zijn broer.”
“Zoals u wilt, prinses”, ze vertrokken.
“Jullie tien delen per twee een kamer op het paleis. Meester Tsubasa, u krijgt een kamer op dezelfde gang waar ik slaap. Jij gaat bij Diana, de zuster van prinses Yue. En de anderen verdelen zich over de overige kamers.” Ik wees de groepen aan, de mensen die een kamer ter beschikking hadden stonden te wachten. “Denk erom, hier gelden niet dezelfde gebruiken als in de vuurnatie. Wees vriendelijk en beleefd.”
“Natuurlijk, prinses”, de bemanning verdeelde zich en ik bracht degenen die in het paleis zouden logeren naar hun kamers.