01~

Drup. Drup. Drup. Stop nou toch eens! Ik gooi de dekens van me af en stap woest uit bed. Waarom laten ze nou altijd de kraan nog een stukje open staan? Ben ik de enige die het hoort? In de badkamer draai ik de oude kraan helemaal vast. Geen gedrup meer. Gelukkig. Ik zucht diep terwijl ik in de spiegel voor me kijk. Het is donker in de badkamer maar alsnog kan ik mezelf prima zien. Mijn stijle bruine haren hangen langs mijn gezicht, dat er niet echt levendig uit ziet. De make-up resten van twee dagen geleden zitten nog overal. Het boeit me niet zo. Niemand die me zo ziet. Ik loop weer terug naar mijn kamer en plof neer op mijn bed. De klok vertelt me dat het kwart over vier is. Mooie tijd om wakker te zijn, kuch. Ik pak het zware boek dat op mijn nachtkasje ligt op en leg het op mijn schoot. Het nachtlampje knip ik ook aan. Ik volg met mijn vingers de gouden letters op de kaft van het boek, "Sprookjesboek". Ik sla het boek, wat ik al zo vaak open heb geslagen, open op mijn favourite bladzijde. "Belle en het beest.". Ik ben zo blij met de naam die mijn moeder me heeft gegeven. Belle. Het past bij me. Niet dat ik zo mooi ben, maar toch past het bij me. Mijn ogen vliegen over de letters. Langzamerhand lees ik de tekst niet echt meer, maar ben ik daar. Ik voel wat zij voelt, de woorden worden echt. Ik zie wat zij ziet, mijn verbeelding slaat op hol. Ik klap het boek met een luide klap dicht. Genoeg, Belle. Ik ga in mijn bed liggen en knip het lichtje uit. Ik word gek van mijn hoofd, mijn gedachtes. Mijn ogen worden zwaar en al snel is het enige wat ik zie zwart. Zwart en een rode roos.