Teen 21.

'Goeiemorgen!' Zei ik terwijl ik de deur opende voor Louis en Esmay. Raar genoeg waren ze nog steeds niet samen, alhoewel ze wel meer en meer samen rondhangen. Ik zal die twee wel koppelen! We liepen met ze'n drieen naar de keuken. 'Charlotte slaapt nog, maar die zal zo meteen wel wakker worden.' Zei ik terwijl ik mijn spullen nam. 'We zullen goed voor haar zorgen!' Verzekerde Esmay me. Ik knikte, gaf ze beiden nog een knuffel en liep naar buiten.
Ik nam de bus naar het ziekenhuis. Het waren maar een kleine 10 minuten rijden.
Ik liep het ziekenhuis in en liep meteen naar de locker ruimte om me om te kleden. 'Hoe is het met je dochter?' Ik schrok me een ongeluk waardoor ik wat spullen liet vallen. 'Mark.' Zei ik met een sarcastische glimlach en ik begon alles op te rapen. 'Alles gaat goed, dankje.' Zei ik en ik liep naar de deur. 'Alex zoekt je!' Riep hij me nog na. Ik liep naar de grote brug waar Alex inderdaad stond te wachten. 'McFly, ik hoop dat je een goeie reden hebt om na een week weer op te duiken?' Zuchtte hij.
'Ook hallo Alex, en ja ik heb een hele goeie familiale reden die jou niks aangaat.' Grinnikte ik. Hij lachte en omhelsde me. 'Hoe gaat het?' Vroeg hij terwijl we de trap afliepen. 'Goed, nu ik eindelijk weer geld kan verdienen.' Antwoordde ik. 'Je weet dat ik je alt-'
'Nee Alex!' Onderbrak ik hem meteen. 'Ik wil geen geld van je, ik misbruik mijn vrienden niet.' Hij stak onschuldig zijn handen in de lucht maar ging er verder niet op in. Hij keek naar het bord. '1 operatie! Een maar!' Zei hij geirriteerd. 'We krijgen niet allemaal wat we willen...' Grinnikte ik. 'Dan zullen we maar eerst onze ronde doen.' Zuchtte hij.
Ik nam snel nog wat papieren van de balie en liep achter hem aan. 'Wat doen we vandaag?' Vroeg hij. 'Kinderafdeling!' Antwoordde ik nadat ik op de papieren had gekeken. Ik glimlachte, mijn favoriete afdeling.
We namen de lift naar de 2de verdieping. Hier lagen de kinderen, van baby'sen kleuters tot soms zelfs tieners. We gingen verschillende kamers in en uit en controleerden de patienten.
Toen we de ruimte waar de te vroeg geboren baby's lagen binnen gingen. Kwamen met Arizona tegen. 'Dokter Roberts.' Begroette ik haar glimlachend.

Na 4 lange uren was het eindelijk lunchpauze.
En na nog 6 lange uren rondlopen en naar Alex' gezeur over zijn éne operatie luisteren mocht ik eindelijk naar huis. Ik was me in de locker ruimte aan het omkleden toen Alex binnen kwam. 'Zal ik je een lift geven zodat je niet met de bus hoeft?' Vroeg hij. 'Is goed.' Antwoordde ik. Ik nam mijn spullen en we verlieten het ziekenhuis.
'Dankje voor de lift!' Zei ik terwijl Alex de auto voor mijn deur parkeerde. Ik drukte nog een kus op zijn wang en stapte uit.
Toen ik naar binnen ging hoorde ik al aan het gelach dat het hier gezellig was. Ik liep de woonkamer in en zag dat Esmay lachend in de zetel lag terwijl Charlotte achter Louis aanrende. 'Wat is er hier aan de hand?' Vroeg ik lachend en ik ging naast Esmay zitten. 'Louis had buiten de lijntjes gekleurd en hij wou niet in de hoek gaan staan!' Zei Esmay die niet meer bijkwam van het lachen.
'Hoe was het op je werk?' Vroeg ze na een tijdje. 'Oh het gewoonlijke.' Grinnikte ik. 'Heb je die sexy dokter nog gezien?' Vroeg ze zachtjes. 'Als je het over dokter Avery hebt, nee. En zou jij je niet beter bezighouden met die andere sexy dokter?' Vroeg ik knipogend en ik gaf haar een tik tegen haar schouder. 'Louis is geen dokter.' Antwoorde ze luchtig. 'En hij vind me trouwens toch niet zo leuk.' Ging ze verder. Hoe kwam ze daar nou weer bij!
'Hoe kan jij dat nou weten?' Vroeg ik verbaasd. 'Ik zie toch wat ik zie?' Antwoordde ze. Ik rolde met mijn ogen en zakte onderuit. Soms kan dat meisje zò koppig zijn!