013

Mijn alarm ging af en snel drukte ik op het helse ding. Ik wil niet opstaan. Ik wil in mijn bed verdrinken en er nooit meer uitkomen. Maar als je leerkracht bent weet je dat je naar school moet. Dit gaat nog pijn doen. Ik stapte uit bed en voelde me extreem duizelig. Heel traag wandelde ik naar de nieuwe woonkamer. alles zat nog in dozen. het voelt kil en schrikt me af aan 1 kant. zuchtend kijk ik naar de lege bier blikjes. traag tel ik ze. ik schrik wanneer ik er 8 tel. ik tel een paar keer opnieuw en jawel 8. dat verklaard veel. heel veel. "wat heb je gedaan Niall?"

zei ik tegen niemand. meer tegen mezelf. ik zuchtte en bedacht dat als ik door het raam zou springen of mezelf zou ophangen of gewoon alle drank die ik in huis heb opdrinken en combineren met medicijnen. alle medicijnen die ik heb. er zou niemand zijn die me zou storen. of het zou schelen. misschien Jade of mijn familie maar anders? niemand toch. ik ben niemands alles. Ik ben zo dom geweest. Ik weet dat Jade en ik niet meer het zelfde zijn. maar toch. ik mis haar al. ik was het al een beetje gewend om zonder haar te leven. maar het gevoel dat ze nooit meer terug zal komen doet me pijn. misschien moet ik haar bellen. ik weet het niet. ik weet het niet meer.

het kwam in me op en vlug schreef ik het op. Ik heb het gevoel dat ik nog veel van die momentjes zal hebben. Ontbijt sloeg ik over. daar had ik nu geen zin in. ik deed mijn blauwe broek en een wit t-shirt aan. Ik nam een sweater mee en zette mijn gekende zonnebril weer op. net voordat ik wou vertrekken ging mijn gsm af. "ello?" vroeg ik. alweer keek ik niet wie er belde. "hallo Nialler. hoe gaat het?"

ik begon te fangirlen. "omg. It's Josh Devine! the famous drummer!" "de enige echte" antwoorde Josh een beetje droog. "My god. Ik heb je niet gezien voor 2 maanden" hij maakte een instemmend geluidje. "Wat dacht je dat ik trakteer in Londen vrijdag avond? Voor mijn verjaardag. Jij en ik." "Ik ben oke met het. ik heb je zo veel te vertellen Niall. weet je. Het gaat leuk zijn om je terug te zien" "dat weet ik toch!" ik lachte kort. "sorry. Josh. maar. ik moet gaan werken. maar ik zie je in Londen toch?" "om 6 uur op onze plaats?" "maak daar maar 6.30 van. ik kan nog steeds niet vliegen. bye joshhhie" zang ik. "bye Nialler" zei hij een beetje droog terug. hij hing op en ik haastte me naar school. Ik had Josh echt gemist. Ik hoop dat Josh me misschien wat kan opvrolijken. Het is nu al gelukt. Wanneer ik naar mijn lokaal aan het rennen was. Ja rennen.

Met josh had ik een beetje cruciale tijd verloren. Ik viel op de grond en al mijn papieren vielen op de grond. Gouden regel neem nooit papieren in je hand wanneer je door de gang rent. Ik zucht luid. Perfect! kan de dag nog erger worden. "Sorry meneer" hoorde ik boven mij wanneer ik al op mijn knieën zat om mijn papieren weer te verzamelen. "Nee, nee. Het is mijn schuld. Ik was niet aan het kijken waar ik aan het lopen was." Paul passeerde en hij begon te lachen. "Het is niet grappig. Geloof mij" ik stond recht nu en ik zag Liam staan met een pak papieren in zijn handen. Hij gaf ze aan mij. "Dank je" zei ik beleefd. "Excuseer me meneer" ik knikte. "Het is oke" hij wandelde vlug weg en ik ging bij paul staan.

"Ga jij altijd in het midden van de gang gaan zitten?" Ik lachte vals. "Zo grappig paul" ik praat nog een 2 tal minuutjes tot de bel ging. Ik sta er van versteld hoe een beetje sociale interactie me kan goed doen. Deze morgen was ik nog een zelfmoordplan aan het bedenken. En nu voel ik me al 10 keer beter. Ik kwam in het lokaal binnen en legde de stapel op het hoekje van de bar. "Goedemorgen iedereen. Ik heb de toets verbeterd. Ze zitten ergens tussen deze stapel papieren. Ik hoop dat ik ze kan teruggeven tegen het einde van de les" de les ging goed tot iemand de fout maakte om me beter willen af te zijn. "Meneer waarom moeten we dat kennen?" "Omdat ik het zeg" ik was klaar voor dit. Dit zijn de klassiekers. "Maar meneer van studeren worden we moe en als we moe zijn kunnen we ons niet concentreren op uw les." "Wat wil je nu?" Hopelijk vraagt hij wat ik wil dat hij vraagt "dat u de toets niet geeft." Ik knikte. Hij deed wat ik wou. Brave jongen toch.

"Dat is goed. Klas. Michael gaat zijn toets niet maken. Dat is goed. Niet mijn probleem" de klas explodeerde met protest. "Jongens. Maak geen drama. Michael gaat de toets niet maken. Als hij besluit om lui te zijn kan ik dat toch ook doen? Het enige wat hij moet doen is zijn naam, datum en een handtekening. Dan schrijf ik een mooi rood nulletje op het blad. Hij heeft geen werk en ik ook niet." "Maar meneer" "wat is er? Wil je de toets toch maken? Dan zou je beter pagina 20 tot 35 leren tegen morgen." Ik ging weer voor de klas staan. Ik maakte de pagina af. En ging op de bar zitten. Ik begon met mijn benen te schommelen. "Heeft er iemand vragen?" Niemand was actief genoeg om iets te zeggen. "Oke dan. De les is gedaan. Morgen is er toets vergeet dat niet he." Het lokaal stroomde leeg en ik zat neer op mijn kruk. Vlug begon in de papieren te ordenen. Ik zie een blad met een voetafdruk en lach. Oeps. "Kan in helpen?" Ik keek op en zag Liam staan.

"Oh Liam. Ik heb je toets verbeterd en uh. Het is niet zo goed." Hij zuchtte. "Ik heb ervoor geleerd." Zei hij vlug. "Kom hier. Dan ik ze tonen" hij wandelde en stond recht voor me. Ik haalde zijn toets uit mijn rugzak. "Deze is het" in begon weer naar de papieren voor mijn neus. "Ik dacht dat het oke was gegaan" hij klonk niet zo vrolijk. "Was het mijn toets. Of snap je het niet. Je bent de enige die geen 6 heeft." "Ik snap al deze shit niet." Ik lachte binnen monds. "Dank je" zei ik. Ik keek naar hem op. "Sorry meneer" ik lachte kort. "Het is oke. Wil je bijlessen?" Hij schudde zijn schouders. "Ik weet het niet" ik knikte. "Ok. Wat dacht je van elke vrijdag om 12.30?" Hij knikte. "Dank u meneer" "wacht liam. Je kan helpen. Ik heb de derde jaars straks en ik wou ze graag hun toets terug geven. Dus als je ze uit deze stapel kan halen. En sorteren. Op nummer. Pretty please" ik keek naar hem en knipperde. Hij lachte gritste de papieren van de bar en wandelde naar de tafel. "Laat je altijd je 5 de jaars zo vroeg gaan? Anders mag je dat bij ons ook eens doen hoor. Ik hou wel van 20 minuutjes meer vrij" "nee. Ik heb gewoon een beetje te veel gedronken." Zei ik eerlijk.

"Hoeveel heb je nog gedronken. Je weer wel nadat ik je zachte armen van mijn gespierde lichaam had weten te verwijderen. En he sexy tegen je deurpost stond te leunen" hij begon te lachen. "Ik heb je dronken armen van me moeten sleuren en je hebt je moeten vastgrijpen om niet in de grond te vallen. Hoeveel heb je nog gedronken?" "Um vanmorgen telde ik er 8 maar het konden er ook 7 of 9 geweest zijn" ik legde mijn hoofd op tafel. "Ik ben klaar zei hij" hij was trots en ik voelde papieren naast me liggen. "Dat is perfect. Want ik ben niet klaar" mompelde ik. "Ik zou beter gaan" zei hij. Ik keek op. "Nee blijf." Zei ik nu kijkend naar de bruin harige jongen. "Het is gewoon. Ik wil niet alleen zijn nu. En het is raar om voor 10 minuten naar de leraarskamer te gaan" hij zat neer op de tafel voor me. "Heb je een vriendin?" Vroeg ik nu door de papieren bladerend. "Na ha. Nog niet. Maar daar ben ik aan aan het werken" ik lachte. "Oohhh. En is ze hot?" "Ik bedoel. Ik heb nog niet echt iemand. Ik bedoel. Vroeger had ik dit niet. Dit gevoel. Uh. Ik wil gewoon iemand. Sinds een half jaar. Maar eh. Ik ben niet zo goed in dit" ik knikte.

"Ik ken dat. Om eerlijk te zijn was ik ook niet zo vlug in die dingen. Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik in een jongensschool zat. Ik had mijn eerste kus op 15 jaar en eerste lief toen ik naar een andere school ging. Ik kende geen meisjes voor mijn 15. Ik leefde bij mijn broer dus mijn schoonzus is de enige die bij ons kwam" "miste je moeder niet?" Ik schudde mijn hoofd. "Nee ik zag haar nog redelijk veel. Het is nog steeds mijn moeder en trouwens. Met je vader en broer leven. Mijn vader was nooit thuis. Mijn broer was uit het huis. Ik had de beste feestjes." Ik begon te lachen. "Ik bedoel. Dat is gedrag dat niet door de beugel kan." Zei in snel. Hij schudde zijn hoofd. "Dat geloof ik niet" alweer legde ik mijn hoofd op mijn armen.

"In ben aan het lesgeven met een halve kater. Ik ben gewoon geen goed voorbeeld voor 2de jaars. En weet je wat. Het kan me niet schelen" ik legde mijn voeten op de tafel. De bel ging en Liam zuchtte. "Ik moet gaan, dag mister Horan" hij rende weg. "Dag Liam" hij hoorde het maar hij antwoorde niet . Ik wachte. "Meneer kunnen we binnenkomen?" Ik keek naar de 3de jaars. "Uh waarom niet?" Dan realiseerde ik me dat ik nog steeds neerlag. Vlug zat ik op en stond recht. "Sorry." Vlug griste ik de toetsen van tafel. En lag het op de bar. Ik hou van die bar. Het is mijn bar. misschien kan ik een Ierse vlag ophangen. Dat hou ik wel als Ierland kampioen speelt. Ze zaten neer en keken naar me als een alien. "Staren is onbeleefd weet je" iemand stak zijn hand in de lucht.

"Ja?" Ik steunde nu op de bar. "Je hebt geen schoenen aan." Ik knikte. "Weet ik toch. Mijn voeten stinken niet hoor. Dat hoop ik toch. Voor jullie. Ik heb goed nieuws de toetsen zijn verbeterd." Weer keken ze naar mij. Een sarcastische vreugde kreeg klonk. "Je moet niet zo blij zijn. Dat ben ik wel voor jullie. Als ik iets meer geslapen zou hebben. En misschien geen kater zou hebben" het laatste fluisterde ik. Vlug begon ik de toetsen uit te delen. "Ik zou ze graag terug willen op het einde van het lesuur." De woorden waren nog maar net uit mijn mond wanneer de directeur de klas binnenkwam.

Vlug stond iedereen recht. "Hallo meneer de directeur" ze zeiden het in koor alsof ze het al werden gezegd dat hij zou voor hij binnenkwam. "Dag meneer hoe kan ik u helpen?" Blijf beleefd Niall. Hij is je baas. "Tuurlijk meneer Horan. Ik bezoek jullie omdat U nieuw hier bent en ik zou graag de klas hun mening." Hij duwde een stapel papiertjes in mijn hand die ik snel over het lokaal verdeelde. "Wil er iemand een goede eigenschap opnoemen?" Vroeg de directeur. Ik leunde alweer tegen de bar. Een paar handen gingen in de lucht en snel stak ik mijn duimen omhoog.

"Een van zijn goede kanten is zijn relaxts heid. Hij doet alsof dit zijn huis is en we allemaal welkom zijn. Dat is wel leuk. Ik bedoel hij heeft niet eens schoenen aan." Vlug stond ik recht en keek naar de directeur. "Ja meneer Horan" "ik weet het maar ze zijn nieuw en ze doen een beetje pijn. Maar ik was echt wel van plan om ze opnieuw aan te doen. Vlug nam ik de Vans en deed ze aan. "Nog goede dingen?" Alweer waren de vingers hoog in de lucht. Ik hou van deze klas. "Het goede over meneer is zijn humor. Als er iemand hem wil irriteren antwoord hij met zijn sarcastische humor. Of wel begint hij mensen te imiteren. Of in het midden van de les met zijn zware Ierse accent te spreken" weer kreeg ik de blik van de directeur.

"Ik ben nu eenmaal Iers. En ik kan wel een paar stemmetjes doen." Hij knikte. "Negatieve dingen" "hij gaat snel door de cursus. En geeft veel toetsen" dit moet ik recht zetten nu. "Dat is waar. Maar ik heb hen net hun toets terug gegeven en ze zijn allemaal goed. Ook probeer ik iedereen die achterloopt op te vangen. Ik ga alles doen om er iedereen door te krijgen met kerst" "is dat alles." Geen negatieve dingen werden nog gezegd en ik zuchtte stil.

"Dank jullie jongens. En ook dank je aan iedereen die nu stiekem anoniem hele gemene dingen aan het schrijven is op dat briefje. Ik hou van jullie" ik gebruikte expres mijn Ierse accent. De directeur keek naar mij en lachte. Ik zuchtte vanbinnen. Want als je baas naar je glimlacht is dat wel een goede reden. "Jullie hebben zoveel geluk dat het anoniem is." Zei ik terwijl ik het laatste strookje opgehaald had. Vlug gaf ik de papiertjes aan de directeur. "Dag Meneer Horan. En dag klas" "dag meneer de directeur" klonk het weer. Hij wandelde weg en ik hield mijn hart. "Ik hoop dat jullie beseften dat dat mijn baas is. Je hebt hem praktisch verteld dat ik zorgeloos ben. Dat ben ik ook wel en dat kan me ook niet veel schelen. Maar hij kan me er voor ontslaan. Misschien zou dat wel een slechte reden zijn maar toch." Ik schopte mijn schoenen af en zat weer op mijn bar. "Waar waren we gebleven?"