The trap part 2

Ik keek neidig op naar Voldemort maar hij keek niet. Ik was hem geen blik waardig
"Alles is in orde. Ik zal op het juiste moment komen, wanneer Harry alleen is. En Jij" hij wees met zijn dikke vingers naar mij.
"Mag alles aanschouwen" en zijn vuile, vettige voldemorts lach was nu te horen
Hij richte zijn toverstok op me een bond me aan hem vast met een spreuk.
"Lucius. Geef haar haar stok. Veel kan ze niet doen. Ze zal haar machteloos voelen, niets kunnen doen"
"Ja meester"
Lucius haalde het kleine doosje boven en gaf me mijn stok terug. Ik had de macht maar kon niets doen.
Dat voelde ik.
Oppeens verdwijnselde en ik herkende direct de omgeving, Het ministerie maar dan verlaten.
Wat was Voldemort van plan. Was het de droom.
We zagen alles vanaf van boven gebeuren. Het leek een beetje op een film.
Harry, Ron, Hermelien, Ginny, Loena en Marcel kwamen in een ronde kamer waar ze gewoon een deur uit kozen.
Het bleek de verkeerde te zijn.
Na ze deze gesloten hadden draaide de kamer en kozen ze een volgende. Het was de juiste.
De kamer met de kristallen bollen. De droom die Harry gehad had was gewoon een val.
Voldemort wou iets dat hij niet kon bemachtigen.
"Je risceert hun levens gewoon voor zo een kristallen bol?" ik begon hem te slaan maar het hielp niets.
De spreuk. Zo kon ik hem gewoon niet raken.
"Schoft"
De dooddoeners en Haary en zijn vrienden begonnen te vechten. Het groepje splitste en gingen apart op de loop.
Harry had wel een kristallen bol te pakken gekregen. Ik zag Voldemort Harry volgen met zijn ogen.
De andere verloor ik uit het oog.
Harry, Ron en Hermelien kwamen ik een kamer met zandlopers.
Ik kende het niet maar Hermelien werd geraakt door een vloek en belande achter een bureau.
"Marten, mag ik haar helpen. Ze heeft niets met de bol te maken. Alstublieft"
opeens verdween de grond onder mijn voeten viel ik 5 meter maar kon nog afremmen op het einde door een spreuk.
Ron en Harry vochten met een paar dooddoeners dus lette ze niet op mij.
Ik hurkte naast Hermelien en sprak een genezende spreuk uit. Ze opende lichtjes haar ogen en keek me aan.
"Noor" fluisterde ze met een glimlach.
"Ja" en ik glimlachte terug.
Ik verstopte me achter een boeken kast toen Ron aan kwam lopen en Hermelien meenam.
Zo goed als het kon probreerde ik hen te volgen wat geen gemakkelijke opdracht was.
Ik weet dat ik ze even kwijt was en daarna vond ik ze in een ronde kamer.
Het had tribunes aan de zijkant met in het midden een stenen podium met een gesluierde poort.
Ik kende de kamer. En het was geen leuke kamer.
Er was ondertussen een deel van de Orde van de fenix gekomen om de rest te versterken. Het ging gelijk op. Ongeveer.
Sirius vocht met Bellatrix op het podium. Op de een of andere manier wist ik wat er ging gebeuren.
Ik toverde een schildspreuk tussen hen en redde Sirius zijn leven. Bellatrix zag me en rende weg.
Ze mocht gewoon niemand meer vermoorden dus rende ik er vlug achterna, de komer door.
Minstens 3 paar ogen volgde me evenals het geroep van men naam. Een derde paar voetstappen klonk door de gang.