Proloog uit het verleden

ik hoor gegil in de kamer onder mij waar de kamer van mijn ouders is, ik loop de trap af als ik de deur van de kamer open wil maken houdt Alexandro mij tegen. "Lynn je zusje komt vannacht!" fluisterd Alexandro in mijn oor. "Maar Alex we weten nog niet eens wat het word!" zeg ik, hij pakt mijn hand en trekt mij mee naar de kamer van mijn ouders wat vroeger mijn kamer was, hij opent de deur en ik zie een rood, roze, witte kamer. ik loop de kamer rond en zie Alex naar mij glimlachen. ik loop terug naar hem, "Lynn wil je het papiertje wat daar op de kast ligt pakken en voorlezen?!" ik loop naar de kast en pak het papiertje en begin hem te lezen:

*Lieve Lynnquenda,
je staat nu in de kamer van je zusje! ook al is ze er nog niet. mama en ik hebben besloten dat jij de naam van je zusje op de muur mag schilderen samen met Alexandro! omdat het jullie zusje word vinden wij dat bijzonder!

Dikke kus Papa*

ik kijk naar de muur naast me en zie dat die nog wit is en daar voor 2 potten verf: Rood en Roze. Alex komt op mij afgelopen, "Lynn hoe heet ons zusje?" Alex kijkt mij vragend aan."mag ik dat bedenken?" "Lynn, bekijk het papiertje goed!" ik draai het papiertje om en zie: *Lynn de naam Madeleine is de naam die jij zo mooi vond!* ik begin te glimlachen en pak de roze kwast en Alex de rode en we schrijven de naam van Madeleine op de muur, we teken er bloemetjes erom heen. "OOH dat is mooi geworden!" ik draai me om en zie mijn oma in de deur opening staan. ik ren op haar af en geef haar een knuffel, "Oma wat doet u hier?" "Ik werd door je vader gebeld, omdat mama en papa naar het ziekenhuis zijn"

8 uur later:

ik lig tegen opa aan en kijk naar de klok, het is nu 00:15. Uit mijn mond komt een zucht, ik ben al sinds gisterochtend half 10 aan het wachten totdat mijn zusje er is. *Triiiing Triiing* ik sta op en ren naar de telefoon. "Papa??" "Meisje gefeliciteerd je bent zus van Madeleine!" Ik begin in het rond te springen, Oma pakt de telefoon van mij over en praat met papa. ik ren naar de zolder waar de kamer van Alexandro is ik ren zijn kamer in en begin hem te knuffelen. "Alex we zijn broer en zus!!" ik begin hem nog steviger te knuffelen, ik zie nu pas dat hij aan het skypen is met Chrisje zijn vriendin. ik zwaai naar haar en ren weer naar beneden. "Lynn pak een tas met wat spulletjes en dan gaan we naar het ziekenhuis!" ik knik naar opa en loop naar de zolder en ga mijn kamer in. ik pak mijn telefoon, mijn cadeautje, een kladblok en potloden en stop dat in mijn tas. ik zie dat Alex ook zijn tas aan het inpakken is. Samen lopen we naar beneden en stappen de auto in, onderweg naar het ziekenhuis ga ik even op twitter.

@LoveLynnieXxx: onderweg naar mijn nieuwe zusje! eindelijk je bent er! xx

@LoveLeetjeXxx: @LoveLynnieXxx OMFG gefeliciteerd! xx


ik schiet in de lach en dan zie ik dat we op de parkeerplaats zijn, ik stap uit en loop naast opa naar binnen. we lopen naar de Kraamafdeling, ik zie dat mama op kamer 10 ligt. ik klop op de deur en loop dan naar binnen, ik zie daar mijn ouders zitten met een klein meisje in hun armen. ik loop op ze af en geef hun een knuffel, ik kijk naar mijn zusje die mijn moeder vast heeft. ik geef een klein kusje op haar voorhoofd, "Lynn wil je har vast houden?" vraagt mijn moeder. ik knik en ga op de bank die voor het raam staat zitten, papa geeft Madeleine aan mij. Haar nekje ligt op mijn linkerarm, Alexandro maakt een foto van mij en Madeleine. ik geef haar nog een kusje, ik voel me zo blij! ik kijk op en zie dat mijn moeder met trots zit te kijken. Alex komt naast mij zitten en aait over het hoofdje van Madeleine. "jongens even lachen!" ik kijk op en zie papa met een camera voor mij, Alex en kleine Madeleine staan. we lachen allebei en hij maakt een foto, ik ga staan en lag Madeleine bij Alex in zijn armen. ik pak mijn IPhone en maak een foto van hem en Madeleine, ik plaats hem op Twitter:

@LoveLynnieXxx: voor de 2de keer een trotste broer! *Picture*

het is nu al 2:00 uur, Alex, ik, Opa en Oma gaan weer naar huis. Toen Opa en Oma Madeleine zagen kreeg Oms tranen in haar ogen, ze was zo trots! haar 7 kleinkind. op de terug weg had ze het er de hele tijd over dat ze nu voor de 7de keer oma is geworden, Alex was de oudste en Madeleine de jongste. ik moest lachen om hoe ze dat zei. Toen we thuis kwamen liep ik gelijk naar boven en ging in bed liggen, vandaag zouden we vrij zijn omdat er studiedag is maar Alex moet gewoon naar school. het is wel zielig maar daar denk ik nu verder niet aan, nu denk ik aan mijn lieve kleine zusje en zo val ik in slaap met de leukste gedachtes.