Wish upon a star

'Leuke meid,' zei Romeo. 'Vind je,' vroeg ik. 'Goh, dat gaat.' het bleef even stil. 'Waar heb je zin in?' vroeg ik dus maar. 'Filmpje,' stelde Romeo voor. 'Mij best, waar hou je van?' 'Heb je iets van Tim Burton?' 'Even zien. Sweeney Todd, Sleepy Hollow, Batman en Edward Scissorhands.' 'Doe maar Sleepy Hollow.' 'Kan je tegen mensen die onthoofd worden?' 'Tuurlijk kan ik daar tegen.'
...
Romeo schrok zich haast een hartaanval en ik rolde met mijn ogen. 'Tuurlijk kan ik daar tegen,' dacht ik in mezelf. Romeo zag me kijken. 'Sorry,' zei hij. 'Geeft niet,' lachte ik. 'Ik ben eigenlijk als de dood voor zo'n films,' bekende Romeo. 'Waarom kijk je er dan naar?' vroeg ik. Hij haalde zijn schouders op. 'Ik dacht dat het niet zo eng zou zijn. Blijkbaar wel dus.' 'We kunnen stoppen,' stelde ik voor. 'Nee nee, het lukt me wel,' verzekerde hij. 'Als jij het zegt.' De volgende keer dat er engs gebeurde, drukte Romeo zich dicht tegen me aan. Ik werd helemaal warm. 'Asjeblief, nog een beetje dichter,' smeekte ik in mezelf. Voorzichtig zocht ik met mijn vingertoppen zijn hand maar ik was te bang om hem vast te nemen. Net, toen er nog iemand onthoofd werd, wilde ik zijn hand vast nemen als teken dat hij niet bang hoefde te zijn maar durfde toch net niet. Waarom was ik toch zo bang? Als ik het nooit zou proberen zou ik nooit weten of hij ook iets voor mij voelde. De kans was klein maar was er wél. Ik moest het gewoon proberen! 'Romeo, heb jij een vriendin?' vroeg ik. Hij keek me aan met zijn grote, twinkelende hertenogen. 'Nee, waarom?' 'Wel omdat ik...zie dat jij en Katinka goed overweg kunnen met elkaar.' Hij haalde zijn schouders op en verspilde er geen woorden aan. Aaaaagh! Marco hoe kun je zo stom zijn! Meer dan alles wenste ik dat hij mijn handen zou vast nemen en zeggen dat hij ook van mij hield...