Foto bij 012

De les van Mr. Horan stopte om 4 uur. Ik stond recht. Waarschijnlijk ging ik nog iets doen met Rose. We hebben iets. Maar ik kan er nog niet mijn vinger op leggen. Het is zeker nog geen liefde maar. Toch.

"Liam. Kan ik je even spreken?" Ik knikte en ging naar zijn bar ding. "Ik heb de tests verbeterd en. Je resultaat is niet zo goed." Ik liet en zucht en knikte. Wel hoe zou dat komen? "Dat weet ik. Maar ik zal harder studeren voor de volgende toets" hij keek rond en zag dat iedereen weg was. "Ik wou je niet echt over je resultaten spreken. Vorige week maandag zei je dat als ik hulp nodig heb ik je altijd mag vragen. Weetje. Je ziet er wel een beetje gespierd uit. Wat ik wou vragen. Zou je me willen helpen verhuizen? Al de meubels heb ik al maar het is gewoon al mijn spullen. Van het huis naar mijn appartement. Ik heb het gevraagd aan de andere leerkrachten. Ze zeiden dat ze niet konden. Maar eigenlijk zijn gewoon allemaal te lui. En ik heb niet echt anders vrienden hier. En het is dom om mijn beste vriend van Londen te laten overkomen gewoon om een paar dozen een paar straten verder te brengen." Hij was maar aan het praten. En praten. Eigenlijk was ik van plan om iets te doen met Rose. Maar ik had het meneer beloofd en die blauwe ogen.

"Oke. Oke. Het is goed. Ik heb wel tijd" zei ik. Ik had hem onderbroken in zijn monoloog. "Ik weet dat je een monoloog gewend bent. Maar het is oke" zei ik er na. Hij keek naar me en rolde zijn ogen. "Dank je, moet je nog naar je kluisje?" Vroeg hij terwijl hij zijn boeken in zijn tas stak. "Ja. Ik heb nog vakken. Sommige leerkrachten vergeten dat wel eens" hij knikte en keek me aan. Ik was wazig aan het kijken naar het bord achter hem. Wachtend op mijn antwoord. Ik kreeg een duw tegen mijn schouder. Vlug keek ik op. "Wat?" "Ik weet dat mijn lessen saai zijn. Maar het zou toch leuk zijn als je luistert wanneer ik je vraag beantwoord." "Ik heb zulke momentjes. Wel redelijk irritant. Zie dat is niet omdat de les saai is. Wat het eigenlijk soms wel is. En dan mis ik hele stukken les. Dat kan interessant zijn geloof me" iets werd tegen mijn hoofd gegooid. Ik zag dat het een propje papier was.

"Waarom?" Vroeg ik verbouwereerd. "Jij noemde mijn lessen saai. Je zal boeten. Hij gooide allemaal propjes naar mijn hoofd. Ik dook onder de tafel. "Help" riep ik van onder de tafel. Ik stak mijn ogen boven de tafel. "Kom je?" Vroeg hij. "Hangt er van af. Als ik hier levend uit raak" "ik wacht op je op de parking" zei hij. "Kinky" zei ik. Een propje werd naar mijn hoofd gegooid. "Dirty minded tiener" zei hij. "Nee, nee. Um sinds we het woord leerden gebruiken we het zo veel dat het van betekenis is veranderd" hij lachte. "Blijf proberen Misschien lukt dat met andere leerkrachten maar ik weet toch wel de betekenis. Dank je. En uh voor jou doe in het wel voor een vriendenprijsje." Ik raapte een propje van de vloer en gooide het naar hem. "Graag gedaan" zei ik en ik liep naar buiten. "Ik kan je laten nablijven voor dit" riep hij me na. "Dan heb je niemand voor te verhuizen." Zei ik terug. "Wel dat is wel waar" hij zei het een beetje zachter en ik ging naar mijn kluisje. Vlug propte ik de boeken in mijn rugzak. Ik was waarschijnlijk toch niet van plan te studeren. Op mijn dooie gemak slenterde ik naar de parking.

"Kan je nog trager wandelen" zei hij. Ik knikte. "Dat zou misschien wel lukken." Zei ik. Hij keek naar me. "Er zal waarschijnlijk niet veel van jou komen he later" zei hij. "Wel. Um zeer leuk je gekend te hebben. Ik zou me nu beter ophangen niet?" Zei ik lachend. "Zeg je even wanneer je plant om de begrafenis te laten doorgaan. En zal er iets te eten is? Ik heb nogal snel honger" "wel het is leuk om te weten dat je veel om me zou geven" zei ik. Ik nam mijn gsm. "Sociaal" zei hij. Ik knikte. "Wanneer ik met jou praat. Ben ik met 1 iemand aan het praten. Met dit magische ding kan ik met bijna 200 mensen op het zelfde moment praten." Zei ik. "200?" Vroeg hij nu. Ik knikte. "Ik heb het nummer van bijna iedereen op school. De helft van de nummers zijn waarschijnlijk oud. Omdat in was redelijk populair in je eerste. Maar ik weet dat Andy nog steeds het zelfde nummer heeft. Dus als ik hem zou willen stalken. Zou dat wel lukken. Maar gelukkig ben ik verstandig genoeg om dat niet te doen." Hij keek naar me en lachte. "Tuurlijk. Stap in mijn prachtige wagen" zei hij. Ik keek naar hem. "Niets zeggen. Ik was een student. en nu ben ik leerkracht. En songwriter." Weer keek ik hem lachend aan. "Het grappige is dat ik meer geld verdien met het songwriting" ik stapte in. "Wel. Iemand houd van zijn job" zei ik. Hij knikte. "Weet ik toch "

To louis: je zal nooit geloven met wie ik nu ben

"Ben ik te nieuwsgierig als ik vraag wie belangrijker is dan mij?" "Um mijn beste vriend. Je weet wel. Die me meestal meestal naar alle feestjes meesleurt en met de slimme plannen komt. Wat je slim kunt noemen natuurlijk." Hij lachte. "Daar heb je gelijk in." "Het gênante is dat hij natuurlijk weer iets met mijn zus moet hebben. Het gaat zo ver dat mijn zus wist over mijn onenightstands. Ik bedoel. Het is mijn zus. Het is al genoeg dat ik 3 jaar tussen mijn zussen en hun vriendjes heb moeten slapen" meneer begon hard te lachen. Die had natuurlijk door waarover in sprak.

"Dank je. Maar 1 dag. 1 dag ga ik ze daar mee chanteren alle 4. Ik heb niet voor niks dagen op de zolder of de zetel geslapen. Ik heb de zolder zo ingericht dat in er gemakkelijk een paar daagjes kan overnachten." Hij keek op zij waardoor hij helemaal niet naar de weg keek. Vlug greep ik het stuur en stuurde de auto terug naar de juist kant. "Heb je dat ooit geprobeerd?" Vroeg hij nog steeds maar half op weg lettend. "Ja. Ik heb een paar daagjes gespijbeld en mijn ouders dachten dat ik van huis was weggelopen of ontvoerd was. Terwijl ik gewoon op de zolder zat. Het klinkt misschien niet logisch dat je naar de badkamer kunt via een verborgen luik. En als iedereen weg is kan je natuurlijk een trip naar de koelkast maken." Hij knikte. "Normaal" soort van fluisterde hij. Mijn gsm trilde en ik keek

From Louis: one girlfriend stand Rose?

To Louis: wat? Nee, en ik hou niet van de manier waarop je haar beschrijft. Maar nee. Ik ben bij mn chemie leraar. Je weet wel van in de club

"Dus als jade iets vraagt ben je Mr Payne. De biologie leerkracht." Ik knikte. Hij nam een hele stapel dozen uit zijn auto. En gaf me de helft. "Eigenlijk zit het zo. Ik heb nog niet ingepakt. Maar jade kende zal alles nog liggen zoals voorheen en zal in dus geen moeite hebben. Ik vul de dozen. En dan moet jij ze maar naar beneden dragen." Ik knikte. "Klinkt simpel" "dat was de bedoeling" "je weet toch dat je heel grof kan zijn he?" Hij knikte. "Dat is mijn humor" hij klom uit zijn auto.

Een goede 2 uur later.
Ik plaatste de laatste doos in de auto. "Klaar" riep ik. Niall kwam naar buiten en knikte. Toen reed net een auto op. Het meisje stapte uit en ik mompelde een vlugge hallo. Niall zag haar en gaf haar een knuffel. "Ik ga je missen Niall" hij knikte. "Ik ga je ook missen Jade" hij zuchtte en verstevigde zijn grip rond waarschijnlijk zijn ex. "Ik hou van jou Niall. En dat meen ik." "Ik hou ook van jou Jade. Ik meende het elke keer en nu zeker. Ik heb nog nooit zo veel van iemand gehouden." Wel hun relatie is vreemd. Ik wou hen niet storen dus ik deed voorzichtig de deur open. "Ik ga nu jade" ze knikte. "Kus me Niall" het duurde maar 2 seconden voor hun lippen samenkwamen. "Ik moet gaan jade" ze knikte. "Dag Niall" hij stapte in en startte de auto.

Ik wou niks zeggen. Een beetje later zag ik de tranen weer over zijn wang rollen. "Moet ik rijden?" Ik schudde zijn hoofd maar zette dan zijn auto aan de kant. "Sorry" piepte hij. Ik knikte. "Anders wil ik echt wel rijden hoor." Hij schudde zijn hoofd weer. En reed weer op de weg. Een minuutje of 2 later reden we op. Ik stapte uit. "Het is op her 2de verdiep. Ik begon de dozen doos voor doos naar boven te dragen. Na ongeveer een uur waren we eindelijk klaar. Ik keek eens rond en eigenlijk was het niet mis. "Wil je iets om te drinken?" "Heb je cola?" Hij knikte. "Zit neer, relax" hij kwam terug met een flesje Coca-Cola. "Dank je meneer" zei ik niet goed wetende wat te zeggen. "Alsjeblieft zeg Niall. Het is raar als mensen me meneer noemen uit school. In school is het ook vreemd maar. Dat hoort blijkbaar zo. Blijkbaar ben ik beter dan jullie. In het geval van jullie klas geloof ik dat maar" ik keek hem boos aan.

"Oh kom op. Ik was maar een grapje aan het maken. En nog eens bedankt." "Ik deed het graag." Hij glimlachte. Zelf had hij een pint vast. Hij nam een slok. "Je moet nog veel uitpakken" ik wou het gesprek op gang houden. "Ik ga nog zien wat ik ga doen. Voor het zelfde geld denk ik dat dit de domste beslissing is van mn leven en verhuis ik terug. Het is redelijk ingewikkeld. En ook in een paar dagen ga ik waarschijnlijk ook naar mijn ouders."

"mis je je ouders niet?" vroeg ik nu. Ik wou het wel weten. Toen ik hem eerst zag dacht ik dat hij ze niet zou missen. Maar vorige week toen hij in mijn armen huilde. En een uurtje geleden toen hij begon te wenen en hij was niet eens in staat om te rijden. “niet echt. Maar het is mijn verjaardag zaterdag en nu zonder Jade. Ik denk dat ik veel heb om uit te leggen. Mijn moeder heeft waarschijnlijk onze trouw al gepland. Alhoewel waarschijnlijk. Misschien heb ik haar een beetje geholpen je weet wel liedjes en zo. En dat is het net dat heb ik ook al gedaan.” Hij zuchtte. “waarom heb je met haar gebroken? Ik bedoel je houd nog steeds van haar en zij van jou. Of is dat te persoonlijk?”

“nee nee natuurlijk niet. Vorige week. Ik was een boek thuis vergeten. En ja toen heb ik haar betrapt met een andere man. Misschien is dat niet echt een reden om weg te gaan. Dat is het misschien wel maar. Ik bedoel. We hebben het geprobeerd. Maar het voelt niet meer hetzelfde. Ik hou nog steeds van haar. Ze is nog steeds mijn alles maar. Ze heeft een stuk van mijn hart.” Hij lachte een beetje tegen zichzelf. “tijd om een liedje te schrijven.” Hij zei het lachend. Maar ik zag dat hij pijn had dus ik schoof een beetje dichter gaf hem een knuffel.

“dank je Liam” ik knikte en schoof weer op maar om eerlijk te zijn wou ik gewoon blijven zitten. Dicht bij Niall. Zodat zijn warmte mijn blote armen opwarmt. Maar ik ben hetero en hij is mijn leerkracht. En ik zou niets mogen voelen voor mijn leerkracht. Hij nam nog een slok en ik hoorde mijn beltoon afgaan. Vlug nam ik het ding uit mijn zak en drukte op het groene knopje. Mijn moeder. “ja mama.” Zei ik niet te enthousiast. Maar daar was geen reden voor. “Liam, liefje waar ben je?” zei ze. Ik zuchtte. “Ik ben bij een vriend. Waarom?” “ik was bezorgd. Ben je zeker dat alles oke is?” ik zuchtte weer.

“ja mam, ik ben het zeker” “oh oke. Ga je met ons eten of?” “Ja. Ik denk het wel ja.” “ik hou van je jongen dag” “yeah ik ook” vlug drukte ik de rode knop. Ik keek naar Niall. “mijn moeder” hij start te lachen. “moet je naar huis?” “weet ik niet. Ik kan wel nog even blijven. Als je het goed vind natuurlijk. Ik wil je niet ophouden. Ik snap het als je me weg wilt natuurlijk.” “nee Liam, het is oke. Je kan blijven” ik zuchtte en glimlachte. We praten nog door. En tegen dat het al een beetje te laat is eigenlijk staan er al 4 blikjes bier of tafel terwijl Niall nog steeds 1 in zijn hand heeft. “Ik denk dat ik beter naar huis ga. Voor mijn moeder denkt dat ik gekidnapt of vermoord ben ofzo. Wat wel vreemd is omdat het normaal wel 2 uur kan zijn voor ik thuis kom.

“wil je een lift?” vroeg hij. Ik moest moeite doen daar niet mee te lachen. Had hij zichzelf niet gezien? “in die staat? Nee. Ik ga wel te voet. Dank je Niall.” “nee dank jou Liam” hij stond recht en smeet zichzelf op mij. Een beetje te lang voor mijn eigen best wil dus ik begon zijn armen van mijn lijf te halen. Ik hou van zijn armen en zijn knuffels en dicht bij hem zijn. Maar dit was er een beetje over. “bye Niall” zei ik vlug. Niall nam zijn deurpost vast. “dag Liiiiam” zong hij. Oke Irish dude is drunk. Vlug wandelde ik de 10 minuten naar huis. Het is ver en koud. Maar het is beter dan een dronken Niall die me brengt. Wanneer ik eindelijk thuiskwam rende mijn mama naar mij toe. Ze knuffelde me. “je ruikt anders?” “ik ben niet op cafe geweest. Maar ik denk dat ik net hetzelfde ruik als anders. Ik bedoel ik stink niet zoals ik naar een club ben geweest.” Ik ging naar de keuken en keek wat er over was. niet echt iets die ik graag at. Dus maakte ik mijzelf een broodje. “je wordt raarder met de jaren Liam” ik knikte. “weet ik” Ik zette mijn tanden in mijn broodje en ging naar boven.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen