Jazlynn Rose Mason #1

“mammy, maar mama, je mag met niet achter laten” tranen rollen over mijn wangen terwijl ik haar hand vast neem. Het voelt heel koud aan. “jazzy, ik zal altijd voor je klaarstaan, ookal zie je me niet, ik zal altijd in je hart zitten” zegt mama. Een traan rolt over haar wang. Ze heft haar hand op en laat het langs mijn wang gaan. “je bent zo een prachtig meisje geworden, ik weet zeker dat een gewldige jonge vrouw gaat worden” ik kijk door het raam naar buiten. “maar mama, je komt me toch bezoeken??” vraag ik stil. “tuurlijk kindje” zegt ze zacht. De deur van de kamer wordt geopend. Papa stapt naar binnen met jayden aan zen hand. “het is tijd” fluisterd hij. Tranen rollen ook over zijn wangen. Hij loopt naar het bed van mama toe en pakt haar hand vast. “lieverd, ik wil niet dat je alleen blijft, je moet een andere vrouw zoeken, die je ka, helpen met onze 2 pracht kindjes” zegt mama. Papa krijgt meer tranen en knikt alleen maar. “jazlynn, meisje, mama zal altijd van je houden, dat mag je nooit vergeten,je zal altijd mijn kleine meisje zijn” zegt ze zacht. Ik kan haar niet meer aan kijken. Tranen lopen over mijn wangen. “jayden, mijn kleine super man, mama gaat een tijdje weg, ze zal altijd bij je zijn, in hartje” ze aait over zijn hoofd. De deur gaat weer open. De dokter komt binnen en knikt naar papa. “we gaan haar nu het eerste spuitje geven” deelt hij mee. “neeeee!” ik begin meer te huilen en alles wordt wazig voor mijn ogen. “mama, lieve mama, ik heb je nodig laat me niet achter!” ik begin steeds sneller te ademen en grijp me vast aan haar hand. “ ze kan beter even naar buiten” zegt de dokter. “nee!”zeg ik kort en probeer minder te huilen. De dokter trekt de spuit op en spuit hem leeg in het infus. Ik grijp me vast aan mama. “ik hou van je mama, ik hou zoveel van je!” een laatste traan valt over haar wang als ze haar ogen sluit. “ik ga je missen mama” fluister ik als ik een kus op haar wang geef. Tranen blijven over mijn wangen stromen terwijl ik naar de deur loop. Nog 1 keer kijk ik achterom naar mama, die stil op het bed ligt met haar ogen gesloten. “vaarwel mama” zeg ik stil.