In your arms, I feel save [006]

Geschrokken schrik ik wakker. Wat een vreselijk droom.. De muziek die nu niet alleen in mijn linker oor maar ook in mijn rechter oor weerkliinkt trekt gelijk mijn aaandacht. Ik open mijn ogen en gaap eventjes rond. Ik kijk rond. Op de bank lig ik niet meer. In plaats daarvan lig ik op een heerlijk zacht bed met lekkere warm rode dekens. De oordopjes doe ik uiten leg die samen met de I-pod van Harry op het nachtkastje. Nu je het zegt.. Waar is de bruine krullenbol eigenlijk? De rest van de jongens is ook nergens te bekennen. Voorzichtig sta ik op. Harry's vest komt half op mijn kont. Zo lang is die. Ik giechel eventjes, doe de capuchon beter op mijn hoofd en stap het kamertje uit.

''Lekker geslapen?' Harry kijkt me aan. Ik sta in een kleine kamer. Een ander dan net. De rest van de jongens zijn er ook. Ik knik maar eventjes op Harry's vraag en word naast hem getrokken. 'Wa-waar is L-Louis?' vraag ik zachtjes. Straks.. Nee.. Ik vertrouw Harry. 'In de tourbus. Je lag nog zo lekker te slapen na het concert.. Ik wou je niet wakker maken. Maak je geen zorgen, we zijn nog niet weg gereden. Je kan zo gewoon naar huis.' Wat is een tourbus precies? Ik snap er maar weinig van. Ik slik. 'L-Lou.. g-geen huiis..' De rest van de jongens draaien zich ook om. 'Heb je geen huis?' Liam kijkt bezorgd. Ik knik. 'W-weggelo-lopen.' Leg ik uit. Althans ik probeer het. 'Weggelopen?" Ik knik. 'V-van oude b-baasje.' Ze kijken me raar aan. Heb ik wat verkeerds gezegd. 'Baasje?'