011

Ik lag neer. Jade's hoofd op mijn borst. Terwijl ik wat door haar haar aan het friemelen was. Ze had de moeite niet gedaan om het te stijlen waardoor haar mooie natuurlijke krullen mooi uitkwamen. "Jade" zei ik zacht. Ze momplde een ja. "Je weet dat ik van je hou toch" "dat zeg je al de hele week Niall. Dus het antwoord is ja. En dan zeg ik meteen erna. Ik hou ook van jou" zei ze. "Meen je het?" Vroeg ik nu. Ze hief haar hoofd een beetje op om me in de ogen te kijken. "Wat bedoel je?" Ze was verward. Net zoals ik. "Elke keer als je zegt ik hou van je. Meen je het dan?" Vroeg ik nu. Ze knikte. Ik zuchte en schuifde zodat ik kon rechtstaan. Jade rolde op haar buik en keek me aan. "Waar ga je naar toe?" "Naar buiten. Ik heb wat tijd nodig" zei ik. Ik deed mijn supras aan en ze volgde me.

"Waarom doe je zo Niall?" Vroeg ze achter me. "Hoe bedoel je?" Ik kon niet bepaald volgen. "Je bent veranderd Niall. Je bent niet meer dezelfde. Je ging nooit naar buiten om te denken. En ook vroeg je me nooit als ik elke ik hou van jou wel meen. En tuurlijk meen ik die. Ik bedoel. Ik ben verliefd op jou Niall. Ik hou zo veel van jou." Zei ze. Ik stopte toen ik op het einde van de trap stond en draaide me om. "Je snapt het niet he?" Vroeg ik het meisje. Traag schudde ze haar hoofd. "Ik wil dit wel uitbeelden."


Ik nam een stukje krijt. Die toevallig nog in mijn zak zat ik legde een papier op de grond. "Dit is mijn hart zondag. Volledig niets aan. Klopte alleen voor jou." Ze knikte en ik legde het stukje krijg op de grond. "Papier ben ik. Krijt is mijn hart. Enne mijn voet ben jij en je sexbuddy" ze knikte wetend waar dit naar toen ging. "Dus maandagochtend. Niall is blij. Wil zijn prinses nog vaarwel kussen. Doet de deur open en wat gebeurt er?" Ik druk mijn voet hard tegen het krijt. Vlug doe ik mijn schoen af en toon het haar. "Dit is wat jij hebt van mijn hart. En ik nam het papier. "Dit is wat nog voor mij overblijft. Jade ik hou zo veel van je maar. Ik weet het niet oke. Ik weet het gewoon niet" uit frustratie begin ik weer te wenen. "Ik heb nog nooit zo veel geweend in mijn hele leven als ik deze drie dagen samen heb gedaan" zei ik terwijl ik in de tuin wandelde.

"Niall. Ik wil weten dat wat je ook beslist ik achter je keuze zal staan. En als je kiest voor ons zal ik er volledig voor gaan. Ik zal er altijd voor je zijn Niall. Weetje wel?" Ik knikte en ging weer naar haar toe om mijn armen om haar heen te leggen. Ik kuste haar. Zacht meer was er tussen ons niet gebeurd in de voorbije dagen. "Ik hou van je jade. En ik wil dat je weet wat ik ook kies. Ik heb altijd in ons geloofd. Dn ik ben er zeker van dat ik 1 dag op 1 knie ging gaan. Natuurlijk mijn rechtse want mijn links is niets waard. Maar ik heb altijd bang geweest om dat antwoord. En dat komt omdat ik zoveel van je hield. Dat ik een nee niet zou kunnen verdragen. Het zou mijn hart breken. Een beetje zoals nu maar minder erg. En ik moet toegeven. Ik heb al besloten jade. Ik kan dit niet meer. Ik hou nog steeds van je maar ik kan niet meer hetzelfde voor je voelen. En er zal altijd een deel van mijn hart zijn die naar je zal verlangen. Maar dat zal overgaan. Ik zal iemand beter vinden. Net zoals jij. Iemand die het wel aankan. Die het leven van jou voor maanden en weken weg zijn wel aankan. Die jongen zal nog 10 keer meer van je houden."

Ik liet haar los en nam haar hand en schoof een ring over haar pink. "Dit heb ik vorige week gekocht. In ging het je nu zondag geven. Als je weging naar London. Zodat je me niet zou vergeten. Ik wil dat je het hebt. Eerlijk gezegt kan het me niet zo veel schelen wat je er mee doet zolang je hem maar houd." Ze keek triest naar de ring op haar vinger. "Wat gaje nu doen?" "Ik ben bang dat ik weg ga Jade. En niet zo voor eventjes. Ik ga nooit meer terugkomen. Natuurlijk kom ik nog mijn kleren halen en mijn spullen. Maar ik ga nu weg. Het spijt me jade." Ze knikte en gooide haar armen om mijn taille. Ik legde mijn armen om haar magere lijfje.

"Ik ga ja missen Niall. Weet dat jij de man was waarmee ik kinderen wou, die ik als man wilde. In goede en slechte dagen. Ik wilde een toekomst met jou. Maar het is mijn schuld dat weet ik. Ik ben verliefd op je Niall. Ik hou van je." Ik kuste haar lang teder met zout op onze lippen van de tranen. "Ik hou ook nog van jou Jade. Maar ik moet nu gaan" ze knikte en liet me los. "Gaje nu weg?" Vroeg ze nog steeds zacht. Ik knikte. "Ik mag een paar dagen bij een collega blijven" "is het vrouw" ik schudde mijn hoofd. "En als hij dat wel was wil ik dat je weet dat ik niemand heb. Jij bent de enige meisje." Ik ging met mijn hand over haar wang op de tranen wat te verwijderen. "Ik wil niet dat je huilt om mij. Ik wil niet dat dit hard gaat. Ik wil dat je verdergaat met je leven. Laat mij maar over je mokken. Jij verdient de pijn die ik voel niet oke" ze knikte.

"Ik hou van je Niall" zei ze zacht. Ik knikte. "Ik wil dat je blijft Niall. Ik wil de zon zien ondergaan. En nog 1 keer naar de sterren kijken samen met jou." Ik knikte. Ik zat neer en ze ging naast me zitten. Haar armen stevig rond mijn taille. Ik deed het zelfde. Ik wou haar niet kwijt en ik ging haar missen. Maar ik kan niet blijven. Dat doet teveel pijn. "Ik heb ooit een liedje geschreven. Het was voor holy maar het past wel hier." Zei ik. Ik schraapte mijn keel.

"Before I leave you today" zong ik zacht.
Ik zag een traan over jade's wang rollen. Voorzichtig veegde in die weg. Zodat hij op mijn vinger lag. Ik blaasde en de traan spatte uit een. Stilletjes aan begon de zon te verdwijnen. En kwamen de sterren tevoorschijn. Het werd kouder en kouder en wanneer ik het gevoel had dat jade aan het onderkoelen was zette ik haar op mijn shoot zodat ze volledig in mijn bost kon verdwijnen. Ik deed mijn trui af en legde die over haar schouders. Toen het 8 uur was beslisste ik om te gaan. "Ik moet gaan jade" voorzichtig keek ze op en knikte zacht ze stond op en dat deed ik ook. Ik ging naar binnen en nam de tas die ik al gemaakt had.

"Ik kom wel nog eens langs. Wat kleren. En ik haal mijn spullen wel op wanneer ik iets gevonden heb. Ze kinkte. Ik wandelde naar buiten. Wanneer ik klaar was om te vertrekken liep jade naar buiten. "Niall. Wacht. Wacht. Je bent je gitaar vergeten" dankvol nam ik de gitaar en legde hem op de achterbank. "Ik ga je missen. Dus vergeet me niet te smsn. Ik zal altijd je grootste fan blijven" ze knikte.

"Ik zal elk album van je kopen." Nu was het mijn beurt om te knikken. "Geld het zelfde voor jou." Ze knikte. "Daag Niall." Vlug kroop ik op mijn knieën en kuste haar. Een plukje haar werd strategish achter haar oor gestoken. "Ik ben zo blij dat ik je 2 en een half jaar mijn heb kunnen noemen." Zei ik. Ik zakte weer in de autostoel en keek voor me uit. De motor starte en ik reed weg.

Ik moet toegeven wegrijden deed pijn. Maar het voelde anders en dat lukte niet. Ik kwam aan bij Tom. Hij vond het wel oke dat ik een paar nachten logeerde. Tom vind het zelf niet nodig om iemand te hebben. Hij geniet net van alleen zijn. Zolang er vrienden zijn is het voor hem al oke. Ik stond op de stoep van zijn appartement en hij stond al buiten te wachten. Ik klapte de deur dicht en keek naar hem. Hij kwam naar me toe en gaf me edn knuffel. "Ik net een van de grootste fouten in mijn leven gemaakt" zei ik en daar kwamen de tranen alweer.