Ch. 19 Dagdroom

BLUE POV

Samen met Ginny loop ik voor Tylor en Derek de gangen door, Ginny en ik zijn opgewekt aan het praten in tegenstelling tot Tylor en Derek, die twee slapen nog half. ‘En jongens wat vinden jullie er van?’ Ginny kijkt met haar hoofd over haar schouder de jongens aan. Alle twee kijken ze ons raar aan. ‘Laat maar Ginny, ze slapen nog half, Ginny pas op’ Baf, Ginny ligt op de grond. ‘Ik had het eerder moeten zeggen zeker?’ ik zie Ginny knikken. Ik trek haar recht. ‘Sorry’ Harry staat ook recht. Ja, ja ze is tegen Harry opgelopen, ik zie dat hij rood is. Ik schiet in de lach. Alle vier, ja Tylor en Derek hebben het ook opgemerkt, kijken ze me raar aan. ‘Doe je Ron de groeten van me’ nog altijd ben ik aan het lachen. ‘Oke, zal ik doen’ hij steekt zijn hand op met betekenis dat hij verder gaat. ‘Oh Ginny dat vond jij wel leuk zeker’ Ginny wordt helemaal rood. ‘Derek dat vraag je niet’ Tylor geeft Derek een por. ‘Wat ik heb toch gelijk, dus wat maakt het uit?’ jongens wat moet je er toch mee aan vangen? Ik schud mijn hoofd en loop verder. Richting bezweringen.

‘Alsjeblieft’ een roos houdt hij voor mijn hoofd. Ik bloos en pak de roos aan, ik ruik er aan. ‘Ze ruikt goed’ hij grinnikt. ‘En ze is prachtig, dank je’ ‘Net zoals jij’ ik word helemaal rood. ‘Je bent schattig als je rood bent’ als ik nog roder kon worden zou ik dat geworden zijn. Hij legt zijn hand onder mijn kin en duwt die een beetje omhoog zodat ik recht in zijn ogen kijk, zijn rode haar hangt alle kanten op. Zijn gezicht komt dichter bij en zijn ogen zitten vast aan die van mij, ik kan nergens anders naar kijken.

‘Blue!’ de leerkracht kijkt me met een gezicht aan dat rood doorlopen is. Oei die is kwaad. ‘Sorry meneer’ hij kijkt me nog twee seconde met een kwade blik aan en geeft dan verder les. ‘Was je dagdroom mooi Blue?’ Tylor kijkt me met twinkel oogjes aan. ‘Waarom?’ ‘Je nagels veranderde de hele tijd van kleur, van geel, naar rood, naar oranje en weer terug’ ‘Ja, mijn dagdroom was mooi, nu goed’ ik vestig snel mijn aandacht op mijn boek. Kan het nog gênanter worden, ja als ik iets luidop zou gezegd hebben. Waarschijnlijk niet want dan zaten Tylor en Derek me al lang te pesten.

‘En over wat ging je dagdroom?’ Ginny port me en kijkt me met net dezelfde oogjes als Tylor aan. ‘Je bent creepy weet je dat’ ‘Ging je dagdroom daar over?’ ‘Nee, maar je hebt nu net dezelfde ogen als Tylor daarnet’ ‘Oke, daar heb je een punt dat is creepy’ ik grinnik. ‘Wat is er over mij?’ Tylor komt tussen Ginny en mij lopen, slaagt een arm rond mijn schouders en zijn andere arm rond die van Ginny. ‘Dat Ginny daarnet op je leek’ ‘Dat is een compliment’ ‘Niet echt, ik vond dat ze creepy was’ ‘Nu heb je me diep gekwetst Blue’ Tylor doet alsof hij aan het wenen is. ‘Je komt er wel over heen’ ik zorg dat Tylors arm van mijn schouders afvalt. Tylor slaagt dus maar die arm ook rond Ginny. ‘Ze heeft echt geen gevoelens, ze heeft me diep gekwetst’ hij legt zijn hoofd op Ginny’s schouder en doet alsof hij aan het wenen is, ja daarnet ook al, maar nu schokken zijn schouder mee. ‘Oeh, Ginny ik wist niet dat je een lief had’ in de verte zie ik Ron, Harry en Hermelien afkomen. Ik grinnik. ‘Nu heb je het zitten’ Ginny slaagt eens heel hard op Tylors rug en die laatste schiet recht. ‘Merci he’ ‘Graag gedaan’ Ginny kijkt hem met een grote lach aan. ‘Ginny!’ Ron staat nu vlak achter zijn zusje. ‘Je mag je lief wel niet slagen he’ Ginny kijkt Ron aan alsof hij dom is, wat natuurlijk waar is. ‘Hij is mijn lief niet’ ‘Meen je dat nu?’ Ron speelt het spelletje mee. ‘Oke ik geloof je voor een keer, maar als je de volgende keer wel een lief hebt dan moet je het me eerste laten weten. Ik bedoel maar, ik moet mijn goedkeuring toch geven he’ ‘Als ik jouw vriendinnetjes ook eerst mag zien’ ‘Oke, weet je Ginny, ik denk dat we dit beter gewoon vergeten’ ‘Geweldig plan Ron’ Ginny grinnikt. ‘Blue!!!!!!!’ Ron vliegt gewoon in mijn armen, natuurlijk ik ben wel sterk maar om iemand als Ron vliegend op te vangen, nee dat gaat er over. Ik lig plat op mijn rug op de grond terwijl Ron schuin over me heel ligt. ‘Hey Ron, goed je te zien, hoe gaat het?’ Ron is onder tussen al recht gaan staan en trekt mij ook recht. ‘Geweldig goed’ ik kijk recht in twee ogen. Die ogen, dezelfde ogen als ik daar straks in mijn dagdroom gezien heb. Nee, dat kan toch niet?