03: Film kijken

We eten onze pizza op. ‘Wie wil er nog een ijsje?’ Tom en ik roepen tegelijkertijd IK. We schieten in de lach. Daardoor kijkt Bill ons chagrijnig aan. ‘Broertje, dat jij nou chagrijnig bent, betekent niet dat je ons plezier moet bederven.’ Dat levert hem nog een pissige blik op. ‘Ik ga naar boven.’ zegt Bill. ‘Hoef je geen ijs?’ vraagt Simone verbaast. ‘Nee, mijn eetlust is bedorven.’ Heb ik iets fout gedaan? Er is toch niks mis met een beetje lachen? ‘Oke, ik heb vanille, chocola en straciatella. Lisa wat wil jij?’ ‘Uhm, ik denk nog even.’ ‘Tom? Wat wil jij?’ ‘Chocola!’ ‘Weet jij het al, Lisa?’ ‘Mag ik een beetje van allemaal?' Ze lacht even. ‘Ja, natuurlijk!’ ‘Altijd al moeite gehad met keuzes maken.’ Zegt mijn moeder. Ik word een beetje rood. Ik denk terug aan die keer dat ik moest kiezen tussen naar het pretpark gaan en leren boogschieten. Mijn moeder dwong me te kiezen. Ik koos voor het pretpark en had de hele dag spijt dat ik niet had gekozen voor boogschieten.
We eten allemaal rustig ons ijsje op. ‘Heb je zin om nog een film te kijken, ofzo?’ vraagt Tom als we klaar zijn. ‘Ja, eigenlijk wel. Mam, mag dat?’ ‘Ja natuurlijk, lieverd. Ik denk dat ik dan wel eerder naar huis ga dan jou, maar je weet de weg.’ Tom trekt me mee naar de dvd’s. ‘Kies maar.’ Ik kijk even welke er zijn en kies uiteindelijk voor Twilight. ‘Waarom koos je die?’ ‘Dat is mijn lievelingsfilm.’ Tom lacht even. ‘Waarom lach je?’ ‘Dat is Bill’s lievelingsfilm. Ik vind het gewoon grappig dat jij die ook leuk vindt. Zal ik Bill ook halen?’ ‘Ja, doe maar.’
Even later komt Tom weer terug. ‘Hij wilde niet. Hij had geen zin in die film. Dat is dan ook voor het eerst.’ ‘Komt het soms door mij dat hij zo chagrijnig is?’ ‘Nee, natuurlijk niet, hoe kun je dat denken? Hij kent je niet eens.’ ‘Oke’ ‘Luister naar me, Bill doet gewoon onredelijk, dat is niet jou schuld en nu gaan wij die film kijken.’ Hij geeft me een knuffel. ‘Wil je eigenlijk popcorn of chips?’ ‘Popcorn is goed.’ Na een paar minuten is hij weer terug. Ik ben op zijn bed gaan zitten. Hij komt naast me zitten. Het is erg gezellig, als de film bijna is afgelopen, zit ik tegen Tom aangeleund. Opeens komt Bill de kamer. Nog chagrijniger. Hij werpt een pissige blik op mij. Nu weet ik zeker dat ik iets fout heb gedaan. Maakt niet uit dat Tom zegt van niet. ‘Je moet me even helpen.’ zegt Bill. ‘Oke’ zucht Tom. ‘Ik ben zo weer terug, kijk maar vast verder’ Ik vraag me af waar Bill Tom voor nodig heeft.
De film is ondertussen al afgelopen. Tom is nog steeds niet terug. Het is al laat. Ik ga naar beneden om naar huis te gaan. . Op de gang hoor ik stemmen boos tegen elkaar praten. Het is niet beleefd om af te luisteren, dus ga verder naar beneden. Ik laat een briefje achter en schijf mijn telefoonnummer er ook bij. Ik neem afscheid van Simone en ga naar huis.

Reacties?