Hoofdstuk 14

Elore POV

Ik wil hier zo hard niet weg! Dit kan echt nog leuk worden hier! Amber die dingen doet met Harry. Dingen waar niemand iets van weet. Louvia die zich compleet belachelijk maakt met haar clownschoenen, nouja, Harry's clownschoenen. We lopen met zen drieën naast elkaar met Louvia in het midden. Al snel zien we onze familie staan en mijn broer is de eerste die ons opmerkt. "Lou, wat heb jij nou aan? Haha, waarom draag je clownschoenen?" Lacht hij, terwijl hij overduidelijk wijst naar Lou's voeten. Ach, arme meid. "Niet. Lachen." Antwoord Louvia met een boos gezicht. Dat ziet er gewoon echt té grappig uit. Niet lachen Elore, hou je in. "Ik heb weer een weddenschap verloren." Zegt ze tegen haar zin. Camden lacht haar nu helemaal uit, waardoor mensen kijken naar ons en ook zachtjes grinniken. "Kijk, mama, dat meisje heeft clownschoenen aan." Hoor ik een klein meisje tegen haar mama zeggen. Eigenlijk is het best wel erg. Louvia kijkt met een rood hoofd naar de grond. "Ach, Lou, één dagje maar. Het zal wel meevallen." Zeg ik tegen haar terwijl ik mijn arm om haar heen sla. Plots krijgt ze een glimlach op haar gezicht. "Wat lach je nou? Wij zijn degene die moeten lachen." Zegt mijn broer plagend. Wat een lieve jongen toch hé! Louvia negeerd Camden compleet en blijft gewoon doorglimlachen. Binnenpretje zeker? "Om hoelaat gaat jullie vliegtuig?" Vraagt ze met nog steeds die vreemde glimlach op haar gezicht geplakt. Mijn moeder kijkt plots op haar horloge. "Om 11uur? Shit! Dat is over een half uur en we moeten nog langs alle controles!" Gilt ze plots hysterisch. Oke, daarom had Lou dus die lach op haar gezicht, ze wist gewoon dat mijn ma gek zou worden. "Neem de koffers, de handbagage, de papieren. En volg mij." Beveelt ze ons. We kijken elkaar allemaal even aan. "Wat staan jullie nu zo te kijken?" Vraagt mama. Snel nemen we allemaal iets, behalve Louvia. Die heeft al genoeg last met die schoenen.