Foto bij 05

Juliet Horan


Als de bel rinkelt, ten teken dat het lesuur voorbij is, stap ik als eerste de klas uit. Hoe rapper ik weg ben, hoe beter! Helaas ken ik mijn weg hier helemaal niet, en heb ik dus ook geen flauw idee waar het lokaal voor het volgende lesuur zich bevindt. Terwijl ik mijn ogen over de lokaalnummers laat glijden komt er plots iemand naast me wandelen. “Hey Juliet!” Oh nee, hij weer… Wat een sukkel, die Harry. Zo een dikke nek! Urgh, ik walg van zulke gasten! En daar moet ik dus het komende trimester naast zitten… Oh god. Ik negeer zijn begroeting en wandel sneller. Wanneer ik naar rechts wil gaan, houdt Harry me tegen. “Het is naar links” grijnst hij. Ik draai met mijn ogen en slenter hem achterna. Hij is echt vervelend. Betweter. Maar whatever, we hebben nu Engels. Daar lucht ik wat van op vanwege het feit dat dit mijn favoriete vak is. Terwijl al mijn klasgenoten nog steeds aan het praten zijn, ga ik op mijn plaats zitten. Ik zie dat Harry meteen de aandacht van enkele meisjes gewonnen heeft. Wat een aandachtshoer. Net alsof hij er trots op is dat hij zijn jaar moet over doen. Maar het is zijn leven. Dat heeft niets te maken met het mijne. En ik hoop dat hij snapt dat ik het zo wil houden.

De leerkracht komt binnen en iedereen haast zich naar hun plaatsen. Enkel die slome van een Harry staat nog recht. “Oh, leuk om je terug te zien, Mister Styles” zegt de leerkracht sarcastisch. “Oh nee, niet jij weer…” antwoordt Harry op een grove toon. Iedereen merkt meteen dat het geen beste maatjes zijn. Met een boze blik kijkt hij Harry aan tot hij op zijn stoel zit. Dan pas begint hij te praten. “Dag klas. Ik ben mister Higgins en ik ben jullie leerkracht Engels voor dit schooljaar…” Zo gaat hij nog even door met zichzelf voor te stellen. Het lijkt me nog een aardige man. Alleen jammer dat Harry zijn humeur verpest en zo ook het mijne. In het midden van de les merk ik plots dat het onder de leerlingen redelijk stil is. Ik kijk naar Harry en zie hem sms’en. Het interesseert hem geen bal. Harry toont trots dat hij zijn High score op een spelletje heeft verbetert. Ik zucht luid en ik merk dat iedereen naar me kijkt. “Is er iets aan de hand, miss…” zegt meneer Higgins plots. Mijn hoofd word rood. “Horan.. Nee meneer. Sorry … ” Meteen kijk ik terug naar mijn blad.

Mister Higgins kijkt op zijn horloge en vervolgens zegt hij dat iedereen zijn boek mag sluiten. “Jongens, Ik wil iets nieuw proberen dit jaar. Jullie werken in duo's voor een creatief werk over een onderwerp dat ik je zal geven. En omdat het het begin van het schooljaar is, werkt iedereen met zijn buurman of buurvrouw.” Terwijl de leerkracht de bladen met het onderwerp en de opdracht uitdeelt, realiseer ik me dat ik moet samenwerken met Harry. “Dit wordt rampzalig” denk ik bij mezelf. Wanneer Mister Higgins het blad op onze lessenaar legt, neem ik het in mijn handen en begin te lezen. Ik verstijf helemaal als ik zie wat ons onderwerp is…


'Dood'

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen