Hoofdstuk 31

Bella POV
Aurora kwam terug met tassen vol kleden, waar ze dat zou willen laten mag joost weten, maar mijn laatjes zaten al vol. Emmet kwam met een envelop de kamer binnen lopen, vroeg aan Aurora of het klopte dat ze volgende maand jarig was, ze knikte en schrok ze was het een beetje vergeten. Ik grinnikte zacht aangezien ze dat soort belangrijke dingen wel vaker vergat. Ze opende de envelop en schrok even, ze begon te springen als een klein konijntje en bedankte iedereen, ze knuffelde ze allemaal heel erg stevig. Ik liet haar even terug op ademen komen, en vroeg haar wie ze meenam, ze zei toen JOU natuurlijk. Daar schrok ik wel even van, ze nam mij mee, ze wilt mij mee hebben. "Aurora dan moet ik wel heel erg snel nieuwe outfit hebben, dat uniform van Gryffoendor is bijna te klein." piepte ik toen ze terug uit de keuken kwam. Ze begon te grinniken en trok me mee naar boven, waarom snapte ik niet helemaal. Toen we boven waren keek ze me glimlachend aan, "daar zat ik zelf ook al over te denken, onze uniformen moeten wel nieuw zijn dus morgen gaan we Shoppen" schreeuwde ze zowat in me oor. Ik knikte maar gehoorzaam en struikelde maar weer terug naar de woonkamer. "Fijn shoppen" bromde ik zacht, Emmet grinnikte, "je houd echt niet van winkelen he?" vroeg hij zacht, ik schudde heftig me hoofd, "dat liet ik altijd me moeder doen, ik haat winkel in winkel uit." zei ik een beetje mis troostend. Ook Aurora kwam de kamer terug binnen in haar nieuwe outfit. Ik glimlachte even zacht, het stond haar echt goed. "Aurora beloof me een ding, niet winkel in winkel uit, dan mag je me dragen." zei ik met een grote grijns, ze keek me even vragend aan, "o je bedoelt het shoppen morgen, nou oke, niet winkel in winkel uit, zo wel dan draag ik je wel." zei ze grinnikend, ik wist dat ze dat niet zou gaan redden dus ze zou wel een hele goede keus moeten maken welke winkel we zouden gaan binnen stappen. Er kwam een kleine gemene glimlach op mijn gezicht te staan. "Aurora besef je wel dat ik te zwaar voor je zal zijn, als we winkel in winkel uit gaan en ook nog eens zoveel tassen dan nog eens moeten mee zeulen?" vroeg ik een beetje gemeen, maar ze vatte het goed op. "Zo zwaar ben je ook weer niet zusje, maar goed ik zal het je bewijzen dat ik je kan dragen." zei ze met een gemene grijns, ze stapte op me af trok me van e bank af en gooide me over haar schouder heen. "Oke oke, zet me nu maar weer neer, zo wil ik dus niet gedragen worden." piepte ik haar toe. Ze begon te lachen en liet me maar weer terug neer zakken op de bank, naast Jasper. Zelf ging ze tegen over me zitten en keek Jasper glimlachend aan, op zijn gezicht stond een glimlach die niet te plaatsen viel.

Een paar uur later
"Meisjes jullie eten is klaar." riep Esmee van uit de keuken, met ze twee liepen we naar de keuken en schoven aan de tafel, snel aten we ons bord leeg en bedankt Esmee nog voor het heerlijke maal. Ik zette de borden terug op het aanrecht en werd meteen al weer de keuken uitgeduwd. 'ring ring' de telefoon ging, Carlisle nam de telefoon op. En sprak er rustig door, af en toe hoorde we zacht, "komt goed Charlie, de meisjes zijn in orde, geen probleem Charlie." zei Carlisle op het laatst, ik keek Aurora even vragend aan en zij mij. Wat zou Charlie nu weer gevraagd hebben. Ook Aurora snapte het even niet meer, beide keken we vragend naar Carlisle die de telefoon weer neer legde. Hij glimlachte kort, "het ziet der naar uit dat Charlie nog een week minimaal nodig heeft om daar de dingen te regelen, jullie blijven dus nog een paar dagen." zei Carlisle glimlachend, we keken elkaar beide aan en Aurora begon licht te glimlachen, we knikte maar want een andere keus hadden we niet. "Dan moeten we wel even heen en weer om kleren te pakken en deze even in de was te gooien." zei ik glimlachend naar Aurora ze knikte ook en beide stonden we op, "wie gaat der mee?" zei ik grinnikend. Al snel stond Edward en Jasper op en volgde ons naar de deur. Aurora rende snel naar boven en griste onze tassen van de vloer. Zo snel dat ze half van de trap af denderde dat het wel leek als of ze neer storte. Ik grinnikte en stapte snel de wagen in samen met me kleine jongere zusje.