Day 21

Ik word gewekt door een deur die zachtjes sluit. Ik open mijn ogen en lig in mijn eigen bed, nouja eigen, je snapt wet ik bedoel. Als ik weer terug denk aan wat er is gebeurt loopt er een rilling over mijn rug. Ik trek de dekens goed over mijn hele lichaam zodat alleen mijn gezicht er nog uitsteekt. Als iemand nu binnen zou komen zou het er echt heel grappig uit zien. Bij de gedachte grinnik ik zachtjes en staar voor me uit.
Na dat een tijdje gedaan te hebben besef ik me iets: ik ben helemaal niet moe, ik krijg honger. Ik gooi de deken van me af en sta op, ik loop naar de deur en duw voorzichtig de klink naar beneden. Ik steek mijn hoofd door de opening van de deur en kijk recht in de ogen van Zayn. 'Ben je nog wakker?' vraagt hij waarop ik knik, hij grinnikt 'Dus Niall heeft je helemaal naar boven getild terwijl je wakker was?' zecht hij terwijl hij zijn lach inhoud omdat wij de enige zijn die nog niet slapen. Heeft Niall me helemaal vanaf de auto naar boven getild? Dat is echt zo lief, hij had me ook kunnen laten liggen, ik zie het al helemaal voor me dat ik wakker word in de auto en ik krijg de deur niet open.. 'Hallo?' word ik onderbroken door Zayn 'Hoi' zeg ik flauw terug. Hij schut glimlachend zijn hoofd. 'Ik ga slapen en wat bij jij van plan?' vraagt hij 'Ik ga ook weer slapen.' verzin ik en ik loop weer terug mijn kamer in. Ik hoor de voetstappen van Zayn die zijn kamer betreden.
Als ik na een tijdje niks meer hoor, open ik de deur opnieuw. Dit keer wat voorzichtiger. Als ik niemand zie stap ik uit mijn kamer en loop de trap af naar beneden. Ik ben echt blij dat ik nachtogen heb. Ik loop naar de keuken en zie de vorm van de koelkast. Ik open 'm en ik word half verblind door het witte licht dat uit de koelkast schijnt. Als ik er een beetje aan gewend ben pak ik er wat eten uit en begin te eten, geen iedee wat ik eigenlijk eet maar het is lekker. Na de eerste hap hoor ik geluid van boven. Ik verstop me achter de tafel en kijk net over het randje. Ik zie twee benen van de trap aflopen en verberg me snel weer achter de tavel. Het licht gaat aan en ik word voor de tweede keer zowat verblind, ik doe moeite om geen geluid te maken en ik knipper een paar keer om aan het licht te wennen. Ik kijk door de stoelen heen en zie die iemand naar de koelkast lopen 'Mijn eten' denk ik en ik trek een sip gezichtje. Ik weet dat niemand dat kan zien maar alsnog het blijft leuk om te doen. Ik kijk over de rand van de tafel en herken het blonde koppie meteen, Niall. Hij draait zich om en ik duik weer achter de tafel. Shit, waarschijnlijk heeft hij me gezien. 'Scar?' vraagt hij en hij loopt naar de tafel toe. Ik spring overeind 'AHA!' zeg ik en ik wijs hem beschuldigend aan.

_______________________

Omg, ik schreef hier echt f*king vaak tafel verkeerd:$
Steeds weer, steeds tavel, ik deed het gewoon automatisch.
Ik verbeeterde het wel maar het was echt heel vaak.