Hoofdstuk 25

Bella POV
Charlie vertrouwde me niet meer, logisch na het voorvalletje met mij en Aurora, ik vloog snel naar boven en griste wat kleren uit de kast, het zelfde deed Aurora, ik vloekte wat binnen monds want mevrouw moest natuurlijk weer alle ruimte hebben in de kamer. "Aurora mag ik ook even" piepte ik naar haar toe, ze glimlachte en schoof een stukje op, eindelijk hadden we alles in de tas wat mee moesten renden we achter elkaar de trap af. Aurora stond met een paar seconden stil en ik klapte tegen haar aan, al snel kwamen de Cullens in beweging en liepen we rustig achter ze aan. "Heb je alles Aurora?" vroeg ik haar snel, ze knikte naar me en ik trok nog snel even me tas open, "Shit ik niet" op dat moment trok Emmet de deur dicht. Emmet keek me schuldig aan, schonk snel een blik naar boven waar onze kamer was. "Aurora je bent een engel om het raam te vergeten" zei ik nog zacht ik liep naar de boom, ja in me potter kleren en klom erin, even begon ik te twijfelen de afstand was toch iets verder dan ik dacht, ik nam een korte aanloop en kwam dus half binnen, trok me zelf en maaide met me benen om me verder binnen te krijgen. Aurora stond beneden wat te krijsen naar me, maar wat ze zei kon ik niet horen. Al snel was ik binnen en griste me pil en me ipod mee. Rende de trap af en deed de deur weer open, "Nu heb ik wel alles" zei ik met een glimlach naar Aurora, ze keek even naar me handen en daarna naar mij "heb je nou echt die strip nodig?" vroeg ze wat boos. "Ja dat heb ik nodig ja" brieste ik nu glimlachend naar der toe. Aurora duwde me naar de auto van de Cullens, een paar seconden later zaten we in de auto en waren we dan eindelijk op weg naar hun huis. Waarom moest Charlie mij nou weer eens niet vertrouwen, het is toch goed gegaan dat avondje bioscoop. Dacht ik een beetje boos, Aurora keek uit het raam en leek niks meer door te hebben, ik gaf haar een stoot met me elleboog, "Dat drankje krijg je nog te goed van me" zei ik grinnikend, ze knikte en keek weer naar buiten. "Welk drankje dames?" vroeg Dokter Cullen nu, even kleurde ik rood maar al snel kon ik me weer herpakken. "O iets tussen mij en Aurora na vanavond is de avond bijna geslaagd." zei ik er grinnikend op, Aurora keek me lachend aan en bekeek me nog eens goed. "Waar kijk je naar zusje?" vroeg ik grinnikend, "o niks je hebt alleen je potter kleren nog aan" zei ze met een glimlach waarbij je u kon zeggen. Opeens vertrok me gezicht alleen Aurora mocht me zo zien, en niemand anders, ik voelde me lichtelijk in paniek raken, maar al snel dacht ik terug aan me woorden die ik gaf aan Aurora, een echte Gryffoendor is Trouw en Moed en Vastberadenheid, ik voelde me al weer rustiger worden, en het huis van de Cullens kwamen ook in zicht. We stapte uit en keken even in het rond, in het donker leek het nog ruimer eruit te zien dan als het dag was. "Welkom" zei een vriendelijke vrouwe stem, we keken beide naar de deur en daar stond de vrouw van Dokter Cullen. Als ik me niet vergis was de naam Esmee. We liepen met ze alle naar binnen, Emmet en Edward pakte onze tassen en volgde ons, ik zag er echt niet uit in deze kleren. Maar goed om me jongere zusje blij te maken hield ik het maar aan.