04
Wanneer ik na tien minuten bij m’n lokaal aankom, probeer ik nog een laatste keer om mijn plastron goed te knopen, wat alweer niet lukt, en dus laat ik hem slordig over het witte hemd hangen. Vervolgens storm ik, tot grote ergernis van de leerkracht en mijn nieuwe klasgenoten, met veel lawaai de klas binnen.
“Het spijt me dat ik laat ben, maar..."
“Ik ga er van uit dat je Mr. Styles bent?? Welkom in mijn klas, maar ik zou het appreciëren als je in het vervolg op tijd bent." De leerkracht kijkt me kwaad aan en ik weet niet goed wat ik moet zeggen, want als je niets goeds te zeggen hebt, zeg je beter niets. “Sorry… het zal niet meer gebeuren,” mompel ik ongemeend, want ik ben er zeker van dat dit wel vaker zal gebeuren. “Oke. Je mag daar zitten, naast miss. Horan.” Ze wijst een plek aan, helemaal achteraan in het hoekje. “Ja, oke, whatever,” zeg ik op een felle en zuchtende toon. Ik slenter naar de plaats en ga nonchalant op de stoel zitten. Naast me zit een meisje met halflang, bruin haar en blauwe ogen. Ze mag er best wezen…“Hallo, mijn naam is Harry. Harry Styles,” zeg ik tegen haar. “Hallo…” mompelt ze stil. Ze ziet er verlegen uit. Best schattig.
“Wat is jou naam?” Ik kijk naar de notities die ze al gemaakt heeft, maar ik lees enkel dingen die ook op het schoolbord te vinden zijn.
“Juliet.”
Duidelijk niet verlegen, enkel verveeld, en dat praten zal er dus ook niet inzitten voor mij. Zucht. Hopelijk is ze niet zo’n sukkel die alleen maar wil opletten en goede punten halen, want ik heb echt geen zin om de les mee te volgen. Ik heb het vorig jaar al allemaal gezien. Ik probeer nog een paar keer een gesprek met haar aan te knopen, maar wanneer ik merk dat het haar niet interesseert haal ik stiekem m’n iPod uit mijn tas, stop mijn oortjes in, zet de muziek aan en doe alsof ik aandachtig de les meevolg
Er zijn nog geen reacties.