Vreemdelingen

'Wie?'vroeg ik .' Ayra'en ze klopte op haar borst alsof ik een kleuter was. 'En hij is Eragon .'ze wees naar de man die aan de andere kant zat. Hij lachte naar mij,alhoewel ik het gevoel had daarbij hij mij meer aan het uitlachen was. Ik keek naar hen allebei boos. 'Wat is er?'vroeg Eragon.' Waarom volgen jullie mij?'ik was nu wel heel boos.' Jij gedroeg je zonderling ,en daarom hebben we je gevolgd .'zei Eragon alsof dat heel normaal was.' Ik gedraag mij niet zonderling!'nu was ik bijna aan het roepen. ' ik zocht gewoon mijn vrienden !'' En heb je ze gevonden?'vroeg Eragon.'nee!' Nu was ik wel aan het roepen. 'Je moet ze wel niet kwaad maken,Eragon! 'Siste Ayra boos naar Eragon. 'Ik maak haar niet kwaad! Zij is begonnen met schreeuwen ! Ik heb Nieks verkeerd gevraagd hoor!' 'Ze heeft haar vrienden niet gevonden.' Ik keek nog altijd boos naar die twee,maar vooral naar de man met zijn stomme vragen.' Heeft Saphira je niet te hard neer gehaald?'vroeg hij dan maar.' Wie?'' Saphira .' Antwoordde hij redelijk gefrustreerd.' Ze is redelijk traag van begrip vind je niet , Àrya?'' Eragon, je moet haar nog niet bozer maken dan dat ze al is .' Eragon lachte gewoon naar mij. 'Neem me niet kwalijk Lucie.' Ik stond met mijn mond vol tanden. Hoe wist hij mijn naam?!?
Hij stond nog altijd naar mij te lachen. Ook Arya stond mij aandachtig op te nemen,benieuwd of ik zou reageren. Dus ik stelde de meest voor de hand liggende vraag. 'Hoe weet jij mijn naam?'' Kan je niet beter vragen wat wij,'en hij wees naar zichzelf en daar naar Arya , 'hier doen?' 'Nee , ik wil aweten hoe jij mijn naam weet.'zei ik koppig.' Nou ,ik weet je naam van een zekere Andres,ken je hem?'' Ja , ik ken hem. Hij is de opvoeder van het weeshuis waar ik verblijf.'nu keek ik goed naar zijn gezicht,benieuwd hoe hij zou reageren.' Ja,dat wist ik al. Ik wou het uit jou mond horen.' 'Hoe bedoel je?' 'Gewoon.'en daarna keek hij weg ,naar de lucht alsof hij iets za wat ik niet kon zien.' Hij vroeg opnieuw:'Heeft Saphira je niet al te hard neergehaald?' 'Wie is Saphira?'vroeg ik nogmaals. 'Dat doet er niet toe!' Eragon zei het met een dwingende stem,zijn ogen stonden woedend.' Heeft ze je te hard neergehaald of niet ,antwoord daar op Lucie .' 'Nee , niet te hard.'antwoordde ik. 'Goed,kun je op je benen staan?' 'Ik denk het wel.' Antwoordde ik op Eragon's vraag.
'Ik heb je al veel keer op het DrakenFeest gezien,maar waarom heb je nog geen ei aangeraakt , Lucie ?'vroeg Arya aan mij. 'Ik weet het niet. Ik heb gewoon geen zin om en halve dag in de rij te staan.'antwoordde ik. 'En jij vraagt je af of wij raar zijn!!'lachte Eagon. 'Bijna iedereen staat in de rij voor een Drakenei ,behalve jij!' Hij lachte luidop , en boven mij hoorde ik ook een gelach. Ik keek omhoog en zag hoe twee draken aan het lachen waren. Mij aan het uitlachen!