~ 13

Voor ik het weet klinken de laatste tonen van Moments door de zaal. Het ging geweldig en ik word overspoeld door knuffels die op het podium worden gegooid. Het gegil is oorverdovend. Vandaag zou ik 5 liedjes zingen. De tonen van het volgende lied klinken al door de zaal en ik begin te zingen.

Ik loop het podium af. Celine komt op me afrennen en knuffelt me. 'Het ging zo goed, ik ben trots op je.' zegt ze blij. Een gevoel van geluk stroomt door me heen. Wat is het toch fijn als iedereen van je houdt en fan van je is. Samen lopen we naar de zaal en sluiten achteraan aan. Niemand zou het merken dat ik ook in de zaal sta, alle aandacht is voor MainStreet. 'De manier waarop ze naar me kijkt oh, ja m'n hart klopt in m'n keel.' begint Rein z'n solo. Zoekend kijkt hij in het publiek, als hij mij heeft gevonden stopt hij met zoeken en kijkt me aan. Is deze solo voor mij gezongen? Ik weet het niet en besluit er ook niet bij stil te staan. Ik zie Rein zo nog wel. Ik voel vlinders in m'n buik. Ben ik verliefd? Op Rein, het kan niet, hij is beroemd en kan veel beter dan mij krijgen.

Na Breaking The Rules en Sidewalk Supermodel is het tijd voor Invisible Girl. 'Voor dit lied willen we graag 4 meisjes op het podium hebben.' het gegil barst los en iedereen begint te duwen. Er komen 4 mannen met elk een kruk het podium op lopen. Rein vraagt wat aan de man die het dichtst bij hem staat en de man gaan snel backstage. Nog geen minuut later staat dezelfde man naast mij.