Chapter Twentythree

Morgan Carter

Als ik Louis heb geholpen met zijn plan,loop ik naar mij fiets toe.'En waar wilt deze mooie dame heen?'Hoor ik een hese stem achter me.Rustig draai ik me om en kijk de persoon aan.'Je liet me schrikken Harry!'Zeg ik met een pruillipje.Lachend kijkt hij me aan en pakt mijn hand.'Kom mee.'Zegt hij enthousiast.'Waar gaan we heen handsome?'Vraag ik nieuwschierig.'Dat merk je zo wel beautiful.'Antwoord hij mistrieus.Een zucht verlaat mijn mond.Ik kan niet tegen verrassingen.Na een kwartier gelopen te hebben,staan we in het park.'Wat doe-?'Harry laat me niet uit praten en drukt zijn lippen op de mijne.Hij tikt met zijn tong tegen mijn lip,en ik open gewillig mijn mond een beetje.Onze tongen spelen een vurig spel.Na een paar seconden,halen we onze lippen van elkaar,en kijken we elkaar in elkaars ogen.Ik probeer de kleur uit zijn ogen te halen,maar dat lukt niet.De ene keer is het groen en de andere keer blauw.Harry pakt weer mijn hand vast en neemt me mee in een bootje.In het bootje liggen rozenblaadjes,kussens en wat drinken.Ik plof neer op een kussen en Harry doet het zelfde.'Ik weet dat ik dit al hebt gevraagd maar dat was niet echt romantisch.'Begint Harry.'Lieve lieve Morgan.Ik hou van je met heel mijn hart.En dit gevoel heb ik nog nooit gehad bij iemand anders.Gisteravond liet je me blozen.En dat heeft nog nooit iemand bij mij kunnen doen.Je doet allemaal dingen met me die ik uit mezelf nooit zou doen.Wil je me vriendin zijn?.'Zegt en vraagt hij lief.'Ja natuurlijk wil ik dat!'Antwoord ik met een glimlach.Hij drukt zijn lippen weer op de mijne.Na vijf seconden merk ik dat er flitsen zijn.En volgen mij merkt Harry dat ook.We halen onze lippen van elkaar en kijken elkaar lachend aan.Ik nestel me tegen Harry aan en leg mijn hoofd op zijn schouder.Ik hou van hem.