Proloog

Na deze lange werkdag was ik opgelucht om de deur van mijn appartement te zien. Ik woon hier nu al ongeveer een jaar. Toen ik op mijn 20ste verjaardag alleen mocht gaan wonen was ik superblij! eindelijk af van mijn zagende ouders en irritante broer. Hopeloos zoek ik mijn sleutels in mijn veel te grote tas. Waarom moest ik ook zo'n grote tas kopen?! Na tijdje zoeken vis ik dan toch mijn sleutels boven. Als ik de huissleutel in het slot stop, kijk ik vol afschuw naar mijn naambordje naast de bel. 'Lori Moretz' staat er. Niet dat er iets mis is met mijn naam, er zou gewoon 'Lori TOMLINSON' moeten staan! Louis tomlinson was mijn eerste en enige vriendje. Toen we 4 jaar geleden uit elkaar gingen, was ik er kapot van! ik heb het zelfs nog steeds niet verwerkt. Iedere dag denk ik aan zijn mooie blauwe ogen en prachtige stem. Hoe hij me vasthield alsof ik zijn wereld was en hoe hij me zacht op mijn lippen kuste. Ik mis hem zo erg! Maar ik maak me geen zorgen. Integendeel, we komen binnekort toch weer bij elkaar, dat weet ik gewoon! Louis en ik zijn voorbestemd om eeuwig samen te blijven. Het is gewoon zo, het moet gewoon! En ik zal me dan ook door niets of niemand in de weg laten staan.
First love never dies...